အညတရရုပ္ပံုလႊာ

က်ေနာ္ပန္းခ်ီမဆြဲတတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပံုေဖာ္ၾကည့္ခ်င္တယ္…..

ကိုယ္တိုင္က အညတရတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အညတရဘ၀ေတြကို စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ဆရာျမသန္းတင့္လည္းေရးဖူးတယ္ထင္တယ္။

ညေနခင္းတစ္ခု ရံုးကအျပန္မွာ အရင္အလုပ္က ညီတစ္ေယာက္ ဖံုးဆက္ေခၚတာနဲ႕ အေျပးအလႊားျပန္အလာေပါ့။ ဘတ္စ္ကားေပၚကိုတက္ေတာ့ အရမ္းၾကပ္ေနခဲ့ျပီ။ ေအာက္မွာ ရပ္ေနဖို႕လည္းမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာမို႕ အေပၚထပ္တက္လိုက္ရတယ္။ အေပၚမွာလည္း ေနရာမရွိခဲ့။ ျဖစ္သလိုပဲ ေလွကားနားက ေနရာေလးမွာ ကပ္သပ္ရပ္လုိက္ရတယ္။

ညီငယ္ကလည္း သူေစာင့္ေနတဲ့ေနရာကို ေရာက္ခါနီးျပီလားလို႕ ဖံုးဆက္ေမးေတာ့ က်ေနာ္က ေနာက္ ၄၅ မိနစ္ေလာက္မွေရာက္မွာပါလို႕ ရယ္က်ဲက်ဲ ေျပာလိုက္ရတယ္။ ေနာက္နားက ဟုတ္တယ္အစ္ကိုတဲ့ ၄၅ မိနစ္ေတာ့ အသာေလးပဲတဲ့။ အိုး သူလည္းဗမာပဲကိုး။ အဲဒီကစလို႕သူနဲ႕စကားေျပာျဖစ္တယ္။

စစခ်င္းေတာ့ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ အဆင္ေျပလား ဘာလားေပါ့။ သူကေတာ့ အဆင္မေျပဘူးအစ္ကိုတဲ့။ အစ္ကိုတုိ႕ကေတာ့ ေျပမွာပါဗ်ာတဲ့။ က်ေနာ္က WP နဲ႕လုပ္ေနတာတဲ့။ ေရာက္ေနတာ ၂ နွစ္ရွိျပီဆိုပဲ။ ပိုက္ဆံစုမိျပီလားဆိုေတာ့ မခ်ိဳမခ်ဥ္ေလးျပံဳးရွာတယ္။ သူ႕အသက္ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ၂၂ တဲ့။ အသက္ ၂၀ထဲက ထြက္လာရတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့…

က်ေနာ္က ျမင္းျခံသားတဲ့။ မိဘနဲ႕အငယ္ႏွစ္ေကာင္က ဟိုမွာဘဲ အငယ္ေတြက ေက်ာင္းတက္တုန္းတဲ့။ တလမွ ၄သိန္းေလာက္ရတာတဲ့။ အိမ္ကို ၂ သိန္းပံုမွန္ပို႕ရတယ္တဲ့။ ၂သိန္းေလာက္မွ အိမ္စရိတ္က ကာမိမွာတဲ့။ အေမ့ကလည္းေနသိပ္မေကာင္းဘူးတဲ့။ အလုပ္ေျပာင္းခ်င္တာ ေတာ္ၾကာအလုပ္ျပဳတ္ေနမွာစိုးလို႕တဲ့။ ဒီမွာ အလုပ္ျပဳတ္ရင္ ဟိုမွာငုတ္တုတ္ေနၾကရမွာတဲ့။ အလုပ္ကပံုမွန္မရွိဘူးတဲ့။ အလုပ္မရွိရင္လစာ မရဘူးေပါ့။ သူတုိ႕ အလုပ္က နာရီနဲ႕ေပးတာတဲ့။ ျပီးေတာ့ သူက အေ၀းသင္နဲ႕ ဘြဲ႕ရျပီးသားတဲ့။ ဒီမွာေက်ာင္းဆက္တက္ခ်င္လိုက္တာတဲ့။ စရိတ္ကလည္းၾကီး အခ်ိန္ကလည္းေပးရမွာ။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးအစ္ကိုရာတဲ့။ ထမင္းစားဖို႕ေတာင္အႏိုင္ႏိုင္။ အိမ္ကေတာ့အထင္ၾကီးေနမွာပဲ ငါ့သားႏိုင္ငံျခားမွာ လုပ္ေနတာေပါ့။ တယ္ဟုတ္ပါလားေပါ့။ ဒီမွာ ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ တကယ့္အခက္အခဲေတြကို ဘယ္ေျပာျဖစ္မွာလဲအစ္ကိုရာတဲ့။အဆင္ေျပလား အဆင္ေျပတယ္ေပါ့။ခုတစ္ေလာ အလုပ္မရွိလို႕ သူေဌးဆီလာျပီး ေလယာဥ္လက္မွတ္ခ လာေတာင္းတာပါတဲ့။ ခြင့္ရရင္ျပန္မယ္တဲ့။ ဟိုျပန္ျပီး ဘြဲ႕လက္မွတ္ေလးထုတ္ ဒီျပန္လာျပီး အလုပ္ေျပာင္းခ်င္လိုက္တာတဲ့။

ဒါနဲ႕ အလုပ္မရွိရင္ဘာနဲ႕စားလဲဆိုေတာ့ သူတို႕ရံုးက အသိေတြနဲ႕ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္လုပ္ပါတယ္တဲ့။ နာရီပိုင္းပဲေပါ့။ အခန္းေတြျပင္တာ မီးၾကိဳးေတြဆြဲတာ လုပ္တာေလအစ္ကိုတဲ့။ က်ေနာ့ဘြဲ႕လက္မွတ္ထုတ္လာျပီးရင္ေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္ေလး ရႏိုင္ေကာင္းပါတယ္ေနာ္တဲ့။

တကယ္လို႕ အလုပ္မရွိလို႕ ဟိုျပန္ရရင္ေရာ ဘာလုပ္မလဲဆိုေတာ့။ အရင္တုန္းကလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပန္းရံပဲလုပ္မယ္ေလအစ္ကိုတဲ့။ က်ေနာ္တို႕အရပ္မွာ အဲဒါအလုပ္ေပါတယ္တဲ့။ ကဲ...........က်ေနာ့အလုပ္မွာ ဘြဲ႕ရ ေန႕စား အလုပ္ၾကမ္းလာလုပ္ေနတဲ့လူေတြေတြ႕ေနၾကေလ။ လာျပန္ျပီေနာက္တစ္ေယာက္ေပါ့။

အင္း ဒီႏိုင္ငံမွာ သူတို႕ႏိုင္ငံသားေတြ ဘြဲ႕ရမေျပာနဲ႕ ဒစ္ပလိုမာနဲ႕ ျပီးရင္ေတာင္မွ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းရေနၾကျပီ။ သူလိုဘြဲ႔ရဆိုေတာ့ ႏွေျမာစရာပါ။ ဟိုမွာ က်ေနာ့လက္ေအာက္က ဘြဲ႕ရေလးေတြလည္း ရလွ ၃ေသာင္း ၄ေသာင္းေပါ့။ ခုေတာ့ရွိသမွ်လူငယ္ေတြအားလံုး အျပင္ထြက္မယ္ဆိုတာခ်ည္း။ ဒါကို ဦးေႏွာက္ယိုစီးမွု တိုင္းတပါး အထင္ၾကီးမွုလို႕ေခါင္းစဥ္တပ္ တလြဲဆံပင္ေကာင္းလိုက္ျပီး ႏုိင္ငံရဲ့ လူငယ္ေတြ အေ၀းမွာေရာက္ေနၾက ၊ ကုိယ့္ႏိုင္ငံရဲ့ ပ်က္စီးမွု ဆုတ္ယုတ္မွုေတြကို အဟုတ္ၾကီးလုပ္ျပီးထိုင္ၾကည့္ေန ၊ ေရွ႕ကေနလည္း မသြား ေနာက္ကေနလည္းမလိုက္ခ်င္ ေဘးတိုက္ေတာင္မွ တြန္းထိုးျပီးတိုက္ခ်င္ေနတဲ့ ဂဏန္းေတြဆိုေတာ့လည္း ခက္သားလား….....