ကမ္းစပ္က
ခဲတစ္ခု
ရွပ္ကနဲ လွမ္းပစ္တယ္
တစ္ေခါက္
တစ္ေခါက္ ႏွစ္ေခါက္
တစ္ေခါက္ ႏွစ္ေခါက္ သံုးေခါက္
ခဲပစ္သူရင္ထဲ
ေဟးခနဲ ေအာ္မိတယ္
ခဲတစ္ခ်က္အရွပ္မွာေတာ့
ဂယက္ေတြက်န္ခဲ့ေလရဲ့
ခဲပစ္သူ
ေက်ာခုိင္းသြားေတာင္
ဂယက္ေတြျငိမ္ႏိုင္ပါ့မလား………..
ငယ္တုန္းက ေဆာ့ခဲ့ဖူးတာေလး ကို ေတြးေနမိလို႕ပါ
Soon to be moving new home
-
အရွယ်ပြောင်းလို့ အတွေးပြောင်းပါပြီ
ဒီစာမျက်နှာကနေ နုတ်ဆက်ပါတော့မယ်
ဘလော့တခုလုံးကို သိမ်းပြီးတဲ့အခါ ဒီစာမျက်နှာလေး သော့ခတ်ပါတော့မယ်နော်/
ကိုယ်စိတ်နှစ်ဖြာ ကျန်...
4 years ago
.jpg)
15 comments:
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ၿငိမ္သြားမွာေပါ့ကြယ္
ေလာေလာဆယ္ ရြာသားေလးစိတ္က ဂယက္ေနရာလား
ဒါမွမဟုတ္ ခဲပစ္သူေနရာလား???????
ေၾသာ္..ရြာသား..ရြာသား.. တစ္ရက္တည္းနဲ႔ ကဗ်ာ ၂ပုဒ္ထြက္တယ္..ေတာ္ပါ႔.. ဆက္လုပ္ပါဦး အရိွန္မေသ
ေသးရင္..ညက်တစ္ပုဒ္ေပါ႔... း))
ရြာသားေလး...
ဘာေတြမွ အမ်ားၾကီး ေတြးမေနနဲ႕...ေကာင္းကင္ျပာျပာကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္...
ေရြ႕ေနတဲ့ တိမ္ေတြေနာက္ကို လိုက္သြား...
စိတ္ေတြၾကည္လင္ လာလိမ့္မယ္...။
ေကာင္းကင္ ျပာျပာ ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါတဲ့...ေလ
ကဲ...
ဘူဒူက ဂယက္ထေအာင္ လုပ္သြားဘာလိမ့္ေနာ္ .. ???????????? :P
ဒီမွာျဖင္႔ ခုတေလာေတာင္ မေလာနိုင္ေသးဘူးျဖစ္ေန
တယ္.. အပ်င္းၾကီးေနလို႔ ဆားခ်က္ေနတာေလ...
မေကာင္းပါဘူး.ဘာမွကိုမလုပ္ခ်င္ဘူး..မေရးခ်င္ေနဘူး.အလွဴျပန္ခံတာပဲေကာင္းမယ္ထင္ပါရဲ႕.. ဟဟားး(အဲလိုပဲေအာ္ရယ္လိုက္ေတာ႔မယ္) :D
တိဳ႕ကေတာ႕ပစ္ခ်င္တယ္။ ဂယက္ထသြားတာကိုသေဘာက်လိဳ႕။
ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းနဲ႕ တိုက္ဆိုင္သြားလို႕သာ ေဆာ့ဖူးတာေလး သတိရတယ္ ဘာညာ လုပ္တာမဟုတ္လား...
အမွန္က ဂယက္ၾကီးၾကီး ရိုက္ခတ္ဆဲ ထင္တယ္...
ေရထဲက ဂယက္ကေတာ ၿငိမ္သြားမယ္ ...
ရင္ထဲက ဂယက္ကေတာ႔ :)
သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေရကန္ကို ခဲနဲ႔ပစ္တမ္းေဆာ႔တာမ်ားသြားၿပီး
လက္ေမာင္းနာလို႔ အိပ္မရတာ သတိရသြားတယ္။
အတိတ္ကေပါ႔ဟယ္..မွတ္မွတ္ရရ..လြန္ခဲ႔တဲ႔၁၀ႏွစ္ကေပါ႔။
ဒါေလးဖတ္ျပီးမွ ဂယက္ကေလးေတြကို သနားရေကာင္းမွန္း နားလည္လာတယ္… ကိုယ္ေပ်ာ္ရြွင္ဖို ့ သူမ်ား စိတ္အေနွာက္အယွက္ျဖစ္ရတာေတာ့ မေပ်ာ္ရလဲ ေနပါေစေလ….
ခဲပစ္သူေတြလည္း ဂယက္ဘဝကို တေန႔ေန႔ ေရာက္ဦးမွာပါ။ ေလာကႀကီးက ဒီလိုပဲ မွန္မွန္ လည္ပတ္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕...
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းကခဲပစ္ရင္ ဂယက္ေတြ ဘာေတြထက္ ခဲလုံးက ေရေပၚဘယ္ႏွစ္ခ်က္ခုန္သြားသလဲပဲ သတိထားမိတယ္.. ေအးေလ ကြ်န္ေတာ္က ခဲပစ္သူကိုး... ဂယက္ထတာ မထတာထက္ ခဲလုံးကေရေပၚ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ရွပ္ေျပးၿပီး ခုန္သြားသလဲပဲ သတိထားခဲ့မိတယ္ အစ္ကိုေရ
အင္း .. ခဏခဏ အၿမဲနီးပါး ဒါမ်ိဳးေတြးဖူးတယ္.. ဂယက္ၿငိမ္ၿငိမ္ မၿငိမ္ၿငိမ္.. ခဲပစ္ရတာ ေပ်ာ္တယ္ဗ်.. း)
မမ၀ါ ေရးတဲ့ ကြန္မန္႔ဖတ္ၿပီး သတိရလို႔
နာမည္ႀကီးတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေလး ၾကားဖူးမယ္ ထင္တယ္။
႐ွဲဒိုးကို နာမည္ခံတဲ့ ဘက္ဆဲလား စာေရးဆရာမတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္တဲ့။
သူတေန႔ကို ၀တၳဳ ႏွစ္ပုဒ္ေရးပါတယ္တဲ့။
မနက္ပိုင္း အိမ္ေအာက္မွာတင္ တစ္ပုဒ္။ ေန႔လည္စာစားၿပီး အိမ္ေပၚမွာ တစ္ပုဒ္ တဲ့။
႐ြာသားလဲ ကဗ်ာကို ႐ွဲဒိုးနဲ႔ ေရးေနလား မသိဘူး။
(ကိုယ္မေရးႏိုင္တုိင္း မနာလိုျဖစ္ၿပီး အသေရ ဖ်က္သြားသည္)
Post a Comment