အနီေရာင္ေက်ာက္ေဆာင္ ဇာတ္သိမ္း

အစရွိရင္ အဆံုးရွိရသတဲ့။ ကိုယ္ကစမိျပီဆိုေတာ့ အဆံုးေတာ့သတ္ေပးရဦးမွာေပါ့။ မိုးၾကိဳးပစ္တာ ထန္းလက္နဲ႕ကာတာပါ။ တစ္ကယ္တမ္းက ဒီကားကုိမလာခင္ကတည္းကို ၾကည့္ခ်င္ေနတာ။ အဲဒီလို စိတ္နဲ႕ေတာ့ ခက္ပါေသးတယ္။




ဒီအပိုင္းမွာေတာ့ ၀ူဘုရင္ငယ္ရဲ့ ညီမက အမ်ားၾကီး ဇာတ္သယ္သြားခဲ့တာ။ ရန္သူ႕စခန္းမွာ သူလွ်ိဳလုပ္ျပီး တကယ့္အေရးၾကီးတဲ့ စစ္စခန္းေျမပံုကို သူဆြဲေပးႏုိင္ခဲ့တာေလ။ တကယ္ကို အသံုး၀င္တဲ့ မိန္းမဥာဏ္ေလးနဲ႕ မေၾကာက္မရြံ႕ သူမို႕ တတ္လည္းတတ္ႏိုင္ပါေပတယ္။

စစ္ျဖစ္လာရင္ တရားမွ်တေသာ စစ္ဆင္ႏႊဲတဲ့သူရွိသလို အႏိုင္ရေရး ဦးစားေပးတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတတ္တာကိုး။ ကိုယ့္ဘက္က အားနည္းခ်က္ကို သူမ်ားဘက္ကိုလည္း ေရာက္ရေအာင္ မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႕ ၾကံစည္တတ္ၾကတယ္ေလ။

ေလာကမွာ လူဆိုတဲ့ အသိနဲ႕ ရန္သူျဖစ္ျဖစ္ မိတ္ေဆြျဖစ္ျဖစ္ အတိဒုကၡေရာက္လာရင္ ကိုယ္လက္မေလာင္ပင္မယ့္ ၀င္ေရာက္ပူေဆြးခံစားတတ္သူေတြ ရွိေသးတယ္ဆိုတာကိုလည္း က်ိဳးယုရဲ့ ဇနီးက ျပသခဲ့ပါတယ္။ လက္သည္းဆိတ္မွ လက္ထိပ္နာတတ္ၾကတာက မ်ားတယ္ေလေနာ္။ လူ႕အသက္တစ္ေခ်ာင္းရယ္မုိ႕ မဆံုးရံွဳးသင့္ပဲ ဆံုးရံွဳးရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ေတာ့ ႏွေျမာမိတာပါပဲ။ အသက္တစ္ေခ်ာင္းေနာက္မွာ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာက ပူေဆြးေနရမွာေလ။ အမ်ားအတြက္အသက္စြန္႕သြားလို႕၊ ဘယ္လို ေလာကကိုေကာင္းက်ိဳးျပဳသြားလုိ႕ ဆိုတဲ့ ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြကို ေမ့ထားျပီးမွပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႕လည္းဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ဆိုးသြမ္းတဲ့လူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႕မွာေကာင္းမြန္တဲ့ အရာတစ္ခု သူ႕အတြက္ အသံုး၀င္တဲ့ေနရာတစ္ခု မလြဲမေသြ ရွိကိုရွိေနလုိ႕ပါပဲ။

ရိုးသားတဲ့လူဆိုတာလည္း ရွိေနတတ္တာပဲေနာ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရိုးအ,သလဲဆို သူလွ်ိဳကိုေတာင္မွ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းလုိ႕ထင္ေနတဲ့အထိေလ။ ေနာက္ဆံုးအဲဒီရိုးအ,မွုနဲ႕ပဲ သူ႕အသက္ကို လြယ္လြယ္စြန္႕လႊတ္သြားခဲ့ရတာ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕မ်က္ႏွာေလးက အျမဲေအးခ်မ္းေနတာပဲ။ ေသတာေတာင္ ျပံဳးျပံဳးေလး ေသသြားခဲ့တာေလ။

မိတ္ေဆြအတုအေယာင္ေတြကလည္း ေပါမွေပါပဲ။ ရာထူးဂုဏ္ရွိန္၀ါအတြက္ မိတ္ေဆြဆိုတဲ့ အဆင့္ကို လြယ္လြယ္ေလးဖ်က္ေနၾကပါကလား။ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ျပန္လည္ အသံုးခ်ေနၾကတဲ့သူေတြကို မိတ္ေဆြေတြလို႕ ေခၚသင့္ရဲ့လားဟင္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အဲလိုမိတ္ေဆြတုဆိုရင္ မေတြ႕ခ်င္ မဆံုခ်င္မိဘူး။ ဆုေတာင္းတုိင္းကလည္း ျပည့္မွာမွ မဟုတ္ပဲ။

အသိဥာဏ္ပညာ က အရာရာမွာ တကယ့္တန္ဖိုးအစစ္အမွန္။ မိမိမွာရွိတဲ့ အသိေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ အခက္အခဲၾကီးၾကီးမားမားေတြ လြယ္လြယ္ကူကူ ေအာင္ျမင္သြားတတ္ၾကတယ္ေလ။ က်ဴးလ်န္ဆိုတဲ့ ပညာရွိေၾကာင့္ လြယ္လင့္တကူရလိုက္တဲ့ မွ်ားေတြက လိုတာထက္ေတာင္ပုိေနေသးတာကိုး။

ျပီးေတာ့ ေလာကၾကီးရဲ့ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ သေဘာသဘာ၀။ အခုရွိေနပင္မယ့္ ေနာင္ရွိခ်င္မွ ရွိတတ္တာမ်ိဳး။ အေျခအေန အခ်ိန္အခါကို လုိက္ျပီးေျပာင္းလဲေနတဲ့ သဘာ၀ကို အလိုက္အထိုက္ေနတတ္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေလ့က်င့္ယူရပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္ထပ္အေရးၾကီးတာက ေသနဂၤဗ်ဴဟာ။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႕ ဘယ္လိုစနစ္တက် လုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုတဲ့ နည္းပညာ အုပ္ခ်ဳပ္မွု ေသ၀ပ္မွု စသည္ စသည္။ ေခ်ာင္ေခ်ာင္းရဲ့ ေနမေကာင္းတဲ့ သူ႕လူေတြကို လွံဳေဆာ္တဲ့ အခန္းေလးကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်မိတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ပီပီ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အရာကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ငါေခါင္းေဆာင္ပဲ ငါေျပာတာလုပ္ဆိုျပီး ဇြတ္အတင္းသြတ္သြင္းတာမဟုတ္ပဲ စိတ္လိုလက္ရအင္တိုက္အားတုိက္ ျဖစ္ေအာင္လွံဳ႕ေဆာ္တဲ့နည္းလမ္းကိုပါ။

ဒီစစ္ပြဲရဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကိုက မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္တဲ့။ အခုလည္း ဒီမိန္းမေခ်ာတစ္ေယာက္ရဲ့ လွည့္ဖ်ားမွု ေအာက္မွာ ေခ်ာင္ေခ်ာင္းတစ္ေယာက္ ရံွဳးနိမ့္ခဲ့ရတာပါပဲ။ သူေသာက္ခဲ့မိတဲ့ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ရဲ့ တန္ဖိုးက သိပ္ကိုၾကီးမားလြန္းတယ္။

စြန္႕လႊတ္အနစ္နာခံျခင္း။ သိပ္ကို ၾကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တဲ့ စကားလံုးေပါ့။ ျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ စြန္လႊတ္အနစ္နာခံဖို႕ ကိုယ့္အသက္ကို စေတးရဲတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးသင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို ႏွစ္ဖက္အျမင္နဲ႕သံုးသပ္ရမယ္ဆိုရင္ တစ္ဖက္က ျပည္သူျပည္သားေတြကိုကယ္ခဲ့တဲ့ ျမင့္ျမတ္သူတစ္ေယာက္။ ေနာက္တစ္ဖက္က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားကို အသံုးခ်ျပီး လွည့္စားခဲ့သူတစ္ေယာက္။ ေလာကၾကီးမွာ အျမင္ေတြက မ်ားကိုုမ်ားတယ္ေလ။

စစ္ပြဲဆုိတာနဲ႕ သူရဲေကာင္းဆိုတာေတြက အျမဲပါေနက်။ အေသအေပ်ာက္ ဆံုးရွံဴးမွု ဒဏ္ရာအနာတစ္ရဆိုတာ ကလည္း ဒုနဲ႕ေဒး။ ေအာင္ႏိုင္သူေတြကေကာ အဲဒါေတြၾကည့္ျပီး ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကရဲ့လား။ စစ္ပြဲဆင္ႏႊဲတဲ့သူတိုင္းကို အေသာကလို သံေ၀ဂေတြ ရေစခ်င္ပါတယ္။ အခုလက္ရွိ ဂါဇာစစ္ပြဲ တစ္ပြဲေတာ့ႏႊဲေနၾကျပန္ျပီေလ။

ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြရဲ့ အက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္တည္ခဲ့ၾကတာတဲ့။ ဒီေလာကၾကီးမွာ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြကလည္း မကင္းႏိုင္ေလေတာ့့ အိမ္တြင္းစစ္ ျပည္တြင္းစစ္ ကမာၻ႕စစ္အထိ ရွိေနၾကတုန္းပဲ။ ျငိမ္းေအးတဲ့ သာယာလွပတဲ့ ကမာၻၾကီးျဖစ္ဖုိ႕ ဘာေတြမ်ားေပးဆပ္ၾကရဦးမွာပါလိမ့္။ လူ႕အသက္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ထပ္ျပီး စေတးရဦးမွာပါလိမ့္………………