စိတ္လွဳပ္ရွားမွဳေတြနဲ႕ ႏိုးထတဲ့ မနက္ခင္းတခုပါ။ အဲ့ဒီညက လက ထိန္ထိန္ဝါအာင္ သာေနခဲ့တယ္။
ခရီးေတာ္ေတာ္ ေဝးေဝးကို ေမာင္းႏွင္ျပီးတဲ့အခါ ဟိုတယ္တခုရဲ့ တံခါးနားကို ခ်ဥ္းကပ္လာခဲ့တယ္။
"ဘုရားဝင္းက မနက္ကိုးနာရီမွ ဖြင့္မွာ" လို႕ ကားသမားဘိုးေတာ္ၾကီးက စလာခဲ့တယ္။
"မဟုတ္ပါဘူး အရုဏ္မတက္ခင္ ဖြင့္ပါတယ္" လို႕ က်ေနာ္က အျပင္းအထန္ျငင္းတယ္။
ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ေနၾကတုန္း ကားကို လမ္းေဘးမွာ ခဏရပ္ထားရင္းေပါ့။
က်ေနာ္လိုခ်င္တာ မနက္အရုဏ္တက္တဲ့ ပံုကိုဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္တာ လို႕ အေသအခ်ာေျပာေတာ့ ဝင္လို႕ေတာ့ ရတယ္ ဆိုျပီး ေလွ်ာခ်သြားျပန္ေရာ။ ဝင္ေၾကးက ပံုမွန္ထက္ အဆအေတာ္ေလး မ်ားတာမို႕ က်ေနာ့ကို တားတာဆိုတာ ေနာက္မွ ေက်းဇူးရွင္က ေျပာေဖာ္ရေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ ဓါတ္မီးေလး တေခ်ာင္းအျပင္ အဲ့ဒီ ဟိုတယ္မွာ မနက္စာ မုန္႕တခုနဲ႕ ေကာ္ဖီဒါမွမဟုတ္ လက္ဖက္ရည္ စားခြင့္ အပိုေပးပါတယ္။ ေလးစားဖို႕ေကာင္းတာတခုက သူတို႕ဘုရားေပၚကို ဒီအတိုင္း တက္ခြင့္မေပးပါဘူး။ သူတို႕သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပါတိတ္တထည္ကို လူတိုင္း လုူတိုင္းခါးမွာ ပတ္ျပီးမွ ဝင္ခြင့္ျပဳတာမ်ိဳးပါ။
ဘုရားအေၾကာင္းကို ေသခ်ာရွင္းျပေပးမယ့္ ဧည့္လမ္းညႊန္ကို က်ေနာ္ရွာပါတယ္။ အဂၤလိပ္လို မရွင္းျပတတ္ဘူးဆိုတာနဲ႕ပဲ ဘုရားကိုတက္လိုက္ဆင္းလိုက္ ရွာရင္း တေယာက္မွကိုမေတြ႕ခဲ့။ ဘုရားေပၚက ေလ့လာစရာ အခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ဒီနည္းနဲ႕ လက္လႊတ္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။
စိတ္ဝင္စားဆံုးအရာက ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဗိသုကာပညာပါ။ ေက်ာက္တံုးေတြကို အထပ္လိုက္ ဖြဲ႕တည္ထားျပီး အဂၤေတ စတဲ့ အရာေတြနဲ႕ ဆက္စပ္ထားတာမဟုတ္ပဲ ေက်ာက္တံုးေတြတခုနဲ႕တခုၾကားမွာ တြယ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ အတတ္ပညာနဲ႕ေဆာက္လုုပ္ထားတာမုိ႕ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေနခဲ့တယ္။ ငလ်င္နဲ႕မီးေတာင္ေတြရဲ့ အႏၱရာယ္ေတြကို ကာကြယ္ဖို႕ ေဆာက္လုပ္ခဲ့တာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားရဲ့ အေၾကာင္း အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ဝီကီမွာ ဖတ္ရွဳေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ မုျဒာေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ဆင္းတုေတာ္ေတြဟာ ဖူးလို႕ကိုု မဝႏိုုင္ဘူး။ ခုုႏွစ္ဆင့္အျမင့္ရွိတဲ့ ဘုရားကို တက္လုိက္ဆင္းလိုက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ရင္း လက္ထဲက ကင္မရာအေသးေလးကို တခ်ိန္လံုုး အားမရေနခဲ့လိုက္တာ။ လိုခ်င္တဲ့ ပံုတခုမွ မထြက္ပါ။ အလင္း မျပည့္တဲ့အခါ ကင္မရာအေသးက က်ေနာ့ကို အေတာ္ေလး စိတ္ဒုကၡေပးတယ္။ ဘုရားေပၚကေန ဟိုးအေဝးက မီးေတာင္ကို လွမ္းရိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လံုးဝကို စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္မိသြားျပီ။ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္းေပါ့။ ရိုက္ထားသမွ်ေလးေတြထဲက ေကာင္းမိေကာင္းရာေလးေတြ ၾကည့္ဖို႕ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ ဓါတ္ပံုရိုက္တဲ့လူည့ံတာလည္း ဝန္ခံပါတယ္။ ကင္မရာကိုခ်ည္း အျပစ္မပံုပါဘူးဗ်ာ.သည္းခံၾကပါလို႕
တကယ္က ညေန ေနဝင္ခ်ိန္ကို ဓါတ္ပံုလာရိုက္ခ်င္ေသးေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႕ပဲ စိတ္ထဲထားလိုက္ေတာ့တယ္။
ဘုရားက အျပန္မွာ တျခား ဗုဒၶဘာသာ ဘုရား တစ္ဆူနဲ႕ မီရာပီေတာင္ကို ဝင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားကေတာ့ Mendut Temple ပါ။ အထဲမွာ ဘုရားဆင္းတု သံုးဆူ ရွိျပီး အဲ့ဒီသံုးဆူက ကိုယ္၊ ႏွဳတ္၊ စိတ္ ဆိုတဲ့ ကံသံုးပါးကို ကိုယ္စားျပဳေနခဲ့တယ္။
ပံုေတြမ်ားတာမို႕ အဲ့ဒီေန႕ကို ႏွစ္ပိုင္းခြဲလုိက္ပါတယ္။ သည္းခံေလာ့ ငါ့ရွင္တို႕..:P
reference:
ညီမတေယာက္ ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းဟာ ခရီးစဥ္အေၾကာင္းလား၊ ဘယ္လိုုသြားရသလဲဆိုုတဲ့ အေၾကာင္းလား က်ေနာ္ သိပ္မသဲကြဲဘူး။ ခရီးစဥ္ဆိုုရင္ေတာ့ ဆက္ေရးမယ့္စာေတြထဲမွာ ဘယ္ေတြကိုုသြားတယ္ဆိုုတာ ပါလာပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္္လိုုသြားသလဲ ဘာေတြကိုုသိခ်င္သလဲဆိုုတာ က်ေနာ္ လွမ္းေမးထားတာေလး ျပန္ေျဖေပးပါလိုု႕ ဒီေနရာက ေျပာလိုုပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
.jpg)
No comments:
Post a Comment