ျမတ္လွဆရာ

ပြီးခဲ့တဲ့ပို့စ်နှစ်ပုဒ်က ဆရာတွေကို မကောင်းဘူးရယ်လို့ ရေးထားတာမဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော်ပေးချင်တဲ့ အကြောင်းအရာက တစ်ခုပါ။ အရေးအသားတော်တယ်ဆိုတော့ စာဖတ်သူတွေ တလွဲတွေတွေးစေတဲ့အထိပါပဲ။ ဒေါ်လေးအယ်ပြောသလိုပါပဲ ဆရာတွေဆိုတာလည်း လူထဲကလူတွေပဲမို့ ကောင်းတဲ့သူရှိသလို မကောင်းတဲ့သူလည်းရှိပါလိမ့်မယ်။ ဖြတ်သန်းရတဲ့ လူ့ဘဝတစ်လျောက်မှာ အဆိုးအကောင်းတွေက ကြုံတွေ့စမြဲပါ။ အကျိုးအကြောင်းနဲ့ ဝေဖန်ပိုင်းခြားတတ်ဖို့သာ ကျနော်တို့ လိုအပ်တယ်ထင်ပါတယ်။ မအေးမြတ်မြတ်ကို ပြောသလို ရွာသားလေးက ဆရာကံမကောင်းဘူးဆိုတာ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ။ သိပ်ကိုကောင်းတဲ့ဆရာတွေနဲ့တွေ့ကြံုခဲ့ရပါသေးတယ်။

ကျနော်လေးတန်းအောင်တော့ ဆရာနှစ်ယောက်နဲ့ဆုံတွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ဆရာနဲ့ဆရာမ အိမ်ထောင်သည်တွေပါ။ ဆရာက စက်ရုံဝန်ထမ်းဖြစ်ပြီး ဆရာမက ဆရာနဲ့အိမ်ထောင်ကျမှ ကျနော်တို့စက်ရုံကျောင်းလေးကို ရွှေ့လာခဲ့တာပါ။ ဆရာက ဝါသနာနဲ့ ၈တန်းကျူရှင်ပြပါတယ်။ သချာင်္နဲ့ ရူပဘာသာတွဲပါ။ ဆရာ့ကျူရှင်မှာ ကျနော့အစ်ကိုက တက်တာမို့ ဆရာနဲ့အိမ်ကရင်းနှီးနေပါတယ်။ တစ်ရက်မှာ ဆရာကအိမ်ကိုလာပြီး ပြောပါတယ်။ ကျနော့ကို သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်စာသင်ချင်ပါတယ်။ အိမ်က ကျူရှင်မထားနိုင်မှန်းသိလို့ ကျူရှင်လခပေးစရာမလိုပါဘူး။ သူတို့ သားသမီးမွေးခဲ့ရင် ကျနော်က ပြန်သင်ပေးမယ်ဆို ကျေနပ်ပါတယ်တဲ့။ ဆရာက သချာင်္ ၁ ကို သင်ပေးပြီး ဆရာမက သချာင်္ ၂ ကို သင်ပေးခဲ့တယ်။ စာသင်ပေးတဲ့အပြင် အိမ်ကလိုအပ်တဲ့ ဆန်ဆီကအစ ကူညီပေးခဲ့တဲ့ မြတ်ဆရာနှစ်ယောက်ပါ။ ဆရာ့ကျုရှင်မှာ ညီအစ်ကိုမောင်နှမ နှစ်ယောက်တက်ရင် တစ်ယောက်စာ လုံးဝပေးစရာမလိုပါဘူး။ ကျူရှင်လခမပေးတဲ့သူတွေကိုလည်း ပေးရမယ်လို့ တစ်ခါမှမတောင်းဘူးတဲ့။ ကျနော်ကိုးတန်းရောက်တော့ ဆရာမက ကျနော့ကို တိုးတိုးတိတ်တိတ် အကူအညီတောင်းပါတယ်။ ပိုက်ဆံရှိတဲ့ဝန်ထမ်းသားသမီးတစ်ယောက်က ကျူရှင်လခမပေးပဲ အလကားတက်နေပါတယ်တဲ့။ ဆရာကလည်း မတောင်းရဘူးလို့ဆိုတာမို့ ဆရာမက ကျနော့ကို တောင်းပေးဖို့ အကူအညီတောင်းတာပါ။ အဲဒီတော့မှ ဆရာကျူရှင်ကို အလကားသင်သလို သင်ပေးနေပါသလားဆိုတာ သိရတယ်။ ကျနော်ဆရာ့ဆီမှာ ငါးတန်းကနေ ကိုးတန်းအထိ ပညာဆည်းပူးခဲ့တာပါ။ ဆယ်တန်းအောင်တော့ ဆရာက သူ့ကျုရှင်မှာ ဘိုင်အို ပြပေးမယ့်သူ မရှိလို့ အကူအညီတောင်းတာနဲ့ ပညာပါရမီဖြည့်ရင်း ဆရာ့ကို ကူညီပေးခဲ့ရပါတယ်။ ဆရာ့ကို ဒီတစ်ခုပဲ ကူညီနိုင်ခဲ့တယ်။ တက္ကသိုလ်တက်တော့ အိမ်က ငွေအခက်အခဲကို ဆရာကပဲ ကူညီခဲ့ပါတယ်။ အိမ်ကဆက်ပြီး မထောက်ပံ့နိုင်တဲ့ အခြေအနေထိ ရောက်ခဲ့တာမို့ ဆရာ မကူညီရင် ကျနော်ကျောင်းထွက်ရမှာ သေချာပါတယ်။ စက်ရုံမြေကို ပြန်တိုင်း ဆရာက သူစီးနေကျ ဆိုင်ကယ်လေးအိမ်မှာလာပို့တတ်ပါတယ်။ တစ်နေရာနဲ့ တစ်နေရာဝေးတာမို့ သူ့တပည့်အပြင်ထွက်ရင် စီးရအောင်လို့ပါ။ ကျနော်အိမ်က ပြန်ပြီဆိုမှ ဆိုင်ကယ်ကို ပြန်ယူလေ့ရှိပါတယ်။ ဘယ်တော့မှ မမေ့တော့မယ့် ဆရာနဲ့ ဆရာမက ဦးကျော်ရွှေနဲ့ ဒေါ်ကြည်ကြည်မြင့်ပါ။

အဲ့ဒီ ဆရာနဲ့ဆက်စပ်ပြီးနောက်ထပ် ဆရာတစ်ယောက်နဲ့ ခဏဆုံလိုက်ပါသေးတယ်။ အင်္ဂလိပ်စာသင်ပေးတဲ့ ဆရာပါ။ စာသင်နေရင်း နယ်အပြောင်းအရွှေ့နဲ့ ပါသွားတာမို့ သင်ခန်းစာ တစ်ခန်းရပ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဆရာဦးတင်သိန်းပါ။ အခမဲ့သင်ကြားပေးခဲ့တာပါ။ ဆရာက အခုချောက်မှာ နေပါတယ်။

ပြီးတော့ လေးတန်းတက်နေစဉ်ကာလ ရွာကျောင်းက ကျောင်းအုပ်ဆရာမ ဒေါ်လေးလေးပါ။ ကျောင်းမှာတင်မကဘူး အိမ်မှာပါ ညကျောင်းလို ကျောင်းသားတွေကို စာသင်ပေးတဲ့ ရှားမှရှား ဆရာမတစ်ယောက်ပါ။ ကျောင်းသားတွေကို မငြိုမငြင် ထမင်းပါကျွေးထားတဲ့ ဆရာမပါ။ အန်တီလေးကတော့ ဆုံးရှာပါပြီ။

ဆယ်တန်းကိုတော့ မုံရွာအထကသုံးမှာ တက်ခဲ့ပါတယ်။ ဆယ်တန်းမှာ စာတွေပြိုင်ရင်း ကျနော်တက်တဲ့ ဝိုင်းမှာ အနိုင်ကျင့်မှုဖြစ်ပါတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း ကျနော်ကလည်းမဟုတ်မခံဆိုတော့ ပြဿနာတက်တော့တာပါပဲ။ အဲ့ဒီဝိုင်းက ထွက်တော့ စာမေးပွဲနီးနေပါပြီ။ နောက်ထပ်ဘယ်ဝိုင်းကမှ လက်မခံခဲ့ပါဘူး။ မေ့ရဲ့ ဆရာ အရင်းဖြစ်တဲ့ ဆရာဦးမောင်မောင်က ကျနော်တို့ ကျောင်းက နာမည်ကြီးဝိုင်းမှာ ခေါ်ဖို့ပြောတော့ ကျောင်းသားတွေက ငြင်းလိုက်တယ်လို့ ကြားရပါတယ်။ အဒေါ်ဆရာမရဲ့ သူငယ်ချင်းဝိုင်းကလည်း ကျနော်တက်ရင် သူတို့ကျူရှင်ထွက်မယ်လို့ ဆိုတာမို့ ဒုက္ခတွေ တစ်လှေကြီးပေါ့။

အပေအတေ ကျနော်ကလည်း ကိုယ့်စာကိုပဲဖတ်မယ် ဆိုပြီးခေါင်းမာနေခဲ့တာ။ နောက်တော့ အရင်ဝိုင်းက ဘိုင်အိုဆရာမ ဒေါ်ဝင်းရီက သူ့ရဲ့ စာသင်ဝိုင်းတစ်ခုကို အတင်းခေါ်ပြီး စာသင်ပေးခဲ့တယ်။ ဆရာမကျေးဇူးက တကယ်ကြီးမားလှပါတယ်။ ကျူရှင်က အိမ်နဲ့ဝေးတာမို့ အကြိုအပို့ကိုပါ ဆရာမကတာဝန်ယူပေးခဲ့တာ။

ပြီးတော့ သချာင်္ဆရာမ ဒေါ်မာနီသန်းရဲ့ ကျူရှင်တွေကိုလည်း ဆရာမဒေါ်မာနီသန်းရဲ့ ခွင့်ပြုချက်နဲ့ အခမဲ့ တက်ခွင့်ရခဲ့ပါသေးတယ်။ အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်းခေါ်သင်ပေးတဲ့ ပထဝီဆရာမ ဆရာမဒေါ်ခင်စီကလည်း သူ့အားလပ်ချိန်တွေထဲက ဖဲ့ပေးခဲ့တာပါ။ ကျနော့ကို အနီးကပ်လာသင်ပေးဖို့ အိမ်ကို လာလာပေးတာက ဆရာဦးမောင်မောင်နဲ့ အင်္ဂလိပ်စာ ဆရာဦးတင်လေးတို့ပါ။

ဆရာဆိုတာ နာခြင်းပေါင်းများစွာနဲ့ပါ။ ဆရာဂုဏ်တင်မကပဲ မိဘဂုဏ်ထိုက်အောင် ကိုးကွယ်ထိုက်တဲ့ဆရာတွေလည်း ရှိပါတယ်။ ဒီတစ်ခေါက် ကျနော်အိမ်ပြန်တော့ ဒီဆရာတွေကို သက်ရှိထင်ရှားရှိတုန်း မှတ်မှတ်ယယ ကန်တော့ ဖြစ်အောင်ကန်တော့ခဲ့ပါတယ်။ ဆရာတွေရဲ့ ဆပ်မကုန်နိုင်တဲ့ ကျေးဇူးတွေကို ထပ်တလဲလဲအောက်မေ့ရင်း လူတိုင်းလူတိုင်း ဆရာကောင်းဆရာမွန်နဲ့ဆုံတွေ့ ဆည်းပူနိုင်ကြပါစေလို့ ဆန္ဒပြုပါတယ်ခင်ဗျာ…