မိမာတာ

မႏွစ္ကေရးခဲ့ဖူးတဲ့အေဟာင္းေလးကို အမွတ္တရ တင္ထားခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ာ

အို ၾကားရတဲ့စကားကို မယံုႏိုင္ပါဘူး က်မလက္မခံႏိုင္ဘူး။ ရူးတယ္လို.ပဲေျပာခ်င္ေျပာ လံုး၀လက္မခံဘူး။ ဒါဟာ က်မရဲ့ ႏွစ္ရွည္လမ်ား တမ္းမက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္။ အိပ္မက္မွ လက္ေတြ.ျဖစ္မယ္မၾကံေသး ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ၾကမယ္တဲ့လား။ မျဖစ္ႏိုင္ လံုး၀ကို မျဖစ္ ႏိုင္ပါဘူး။ အခန္းအျပင္ကို ထြက္ေငး ၾကည့္မိတယ္ အဲဒီအတိုင္းတကယ္ မျဖစ္ပါေစနဲ.ေပါ့ လက္ကိုဆိတ္ၾကည့္ မိတယ္ နာက်င္မွုရဲ့ေနာက္မွာ က်မေဆာက္တည္ရာမဲ့ခဲ့ရတယ္။ အမွန္တရားကို ရင္ဆိုင္ဖို. အားေမြးရင္း ၾကံဳလာတဲ့ ကံကိုပဲယိုးမယ္ဖြဲ. ရမလားပဲ။

ဆရာ၀န္ရဲ့စကားက နားထဲမွာ အထပ္ထပ္ၾကားေနမိတယ္။ “ ႏွလံုးေရာဂါ အခံရွိတဲ့ အျပင္ စမ္းသပ္ခ်က္ေတြအရ ကိုယ္၀န္ဆိပ္ရွိမယ့္ အေနအထားမို. ဒီကေလး (က်မရဲ့ သားဦးေလးကို) မယူဖို. ။ ကိုယ္၀န္လႏုႏု မွာမို. ဒီကိုယ္၀န္ကို ဖ်က္ဆီးဖို. အၾကံေပးပါတယ္တဲ့။” ေမြးဖြားဖို.နီးလာတာနဲ.အမွ် ခံစားရမယ့္ေ၀ဒနာ တျဖည္းျဖည္း ျပလာမယ့္ ေရာဂါ အေျခအေနကို သမားေတာ္ေကာင္းပီသစြာ အပိုအလိုမရွိပဲ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ပဲ ရွင္းျပေနတယ္။ က်မ ဘယ္နားနဲ.နားေထာင္ရမလဲဟင္။ ကေလးရယ္ကံဆိုးလိုက္တာ ေလာကၾကီးကို မေရာက္ခင္ထဲက လက္မခံဖို.ေျပာေနၾကျပီ။

မိခင္ဘ၀ကို ေရာက္ခါနီး ဘ၀၊ ကေလးခ်စ္တတ္တဲ့ က်မအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ကေလးတစ္ေယာက္ရခါနီးဘ၀ဆို ေတာ့ ေပ်ာ္ေနတဲ့ အေပ်ာ္ေတြၾကားထဲမွာ ေႏြေခါင္ေခါင္ မိုးၾကိဳးပစ္လိုက္သလိုပါပဲ။ က်မရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မိခင္တိုင္း ၾကိဳ တင္ရိပ္မိသိရွိေနမွာ ပါ။ ေခါင္းမာတဲ့ က်မ အားလံုးနဲ. ဆန္.က်င္ျပီး အသက္ကို ရင္းျပီး ဒီကေလးကို ယူဖို.ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ရဲ၀ံ့စြာပဲ ဒီကိုယ္၀န္ နဲ. ပတ္သတ္သမွ် ျဖစ္ပ်က္သမွ်ကို တာ၀န္ယူပါ့မယ္ဆိုတဲ့ လက္မွတ္ကို ထိုးျပီးေဆးရံု ေပၚကဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။

တျဖည္းျဖည္းနဲ.လရင့္လာတာနဲ.အမွ် ခံစားရတဲ့ေ၀ဒနာ ဆရာ၀န္ရဲ့ ၾကိဳတင္သတိေပးခ်က္ေတြဟာ ပိုမို မွန္ကန္လာေၾကာင္းသက္ေသျပ ေနၾကျပီေလ။ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုတ္ဖို.ေတာ့ က်မမွာ Back Gear မရွိဘူး။ ဟင့္အင္းက်မ ရေအာင္ကိုေမြး မယ္။ အမိ်ဳးသားနဲ. က်မရဲ့ မိဘေမာင္ဘြားေတြကလည္း က်မကို စိတ္ပူစြာပဲေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္။က်မအေမလညး္ေနာက္ကြယ္မွာမ်က္ရည္က်ေနပါလိမ့္မယ္။ မိခင္ေလာင္းေတြခံစားေနၾက ပံုမွန္ေ၀ဒနာေတြထက္ က်မခံစားခဲ့ရပါတယ္။

Due Date ျပည့္ခံနီးေသာၾကာေန. တညေနမွာေတာ့ က်မမီးဖြားမယ့္ ေ၀ဒနာကိုစတင္ခံစား ရပါေတာ့တယ္။ တအိမ္လံုးပ်ာယာခတ္ေနၾကျပီး ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္းေဆးရံုကိုပို.လိုက္ၾကပါတယ္။ ေဆးရံုအုပ္ၾကီးနဲ.တကြ ေမထရြန္ေတြ၀ိုင္းေနတဲ့ က်မ စေနေန.ညေန ေရာက္တဲ့ထိမေမြးႏိုင္ေသးပါဘူး။ ရင္ႏွင့္အမွ်ခံစားရတာနဲ.အမွ် အားအင္ေတြလည္း ဆုတ္ယုတ္လာခဲ့ပါျပီ။ ေနာက္ဆံုးက်မေသသြားသလိုပဲခံစားရပါတယ္။

မဲေမွာင္ေနတဲ့ေနရာမွာ က်မတစ္ေယာက္ထဲ အကူအညီေတာင္းဖို.ၾကိဳးစားေပမယ့္ အသံထြက္မလာခဲ့ပါဘူး။ အျဖဴနဲ.အမညး္ ဘယ္အရာမွမသဲမကြဲျဖစ္ေနတုန္းမွာ က်မအသံေတြကို ၾကားေနရပါတယ္။ “ဆရာမေလးတဲ့ ငယ္ငယ္ေလးပဲရွိေသးတယ္ ကေလးမေမြးႏိုင္လို. ေသရေတာ့မယ္တဲ့၊ သနားပါတယ္ေတာ္ မိဘေတြေတာ့ ရင္က်ိဳးေတာ့မွပဲ။” ဆိုတဲ့အသံ “ကဲ ကဲ လူနာရွင္ေတြ လူနာမ်က္ႏွာကို အေသအခ်ာ ၾကည့္ထားပါ” ဆိုတဲ့ အသံေတြကိုပဲ ၾကားေန ရပါတယ္။ က်မအေဖရဲ့ ပိုက္ဆံကုန္ခ်င္သေလာက္ ကုန္ပေလ့ေစ က်ေနာ့္သမီးအသက္ကို ကယ္ပါ ဆိုျပီး ဆရာ၀န္ၾကီးဆီမွာ သြားငိုတာ ေတြ၊ က်မအမ်ိဳးသား ကေဆးရံုနံရံကို စိတ္မထိန္းႏိုင္ပဲ လက္သီးနဲ.ထိုးတယ္ဆိုတာေတြ၊ က်မလက္ကေသြးေတြဆုတ္သြား ျပီျဖစ္တာမို. ေျခေထာက္ကေသြးေၾကာေတြျဖတ္ျပီး ေသြး ၃၂ ပုလင္းသြင္းေနရတယ္ဆိုတာေတြကို က်မလံုး၀မသိရိွႏိုင္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး။ ေဆးရံုေရာက္လို. ၃ ရက္ေျမာက္ေန.မွာေတာ့ ေသြးေပါင္ခ်ိန္မျပည့္ ႏိုင္ေတာ့တဲ့က်မကို က်မအမ်ိဳးသားရဲ့ခြင့္ျပဳ လက္မွတ္နဲ. ဆရာ၀န္ၾကီးေတြခြဲစိတ္ဖို.ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ၈၀% ေသဖို.ဘက္အားမ်ားေနခဲ့တာမို. မေျပးေသာ္ကန္ရာရွိ ေနာက္ဆံုး ေကာက္ရိုးတမွ်င္ကို ပဲဆြဲလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။ မၾကာမတင္မွာပဲ ဆရာ၀န္ရဲ့ ညွပ္အဖ်ားမွာ က်မရဲ့ အိပ္မက္လညး္ျဖစ္ အနာဂါတ္လည္းျဖစ္တဲ့ ရင္ေသြးေလး ပါလာပါေတာ့တယ္။ ေမ့ေမ်ာေနတဲ့ က်မမွာ သတိရလိုက္တဲ့တစ္ခ်က္မွာ ညွပ္ရာေတြပါလာမလားလို.စိုးရိမ္ခဲ့မိပါေသးတယ္။ ၁၈ခ်က္ေသာ ေသရာပါခ်ဳပ္ရာေတြရ ရွိခဲ့ယံုသာမက ေမြးဖြားျပီး ေျခာက္လထိေဆးရံုမွာပဲ ေနခဲ့ရယံုမက ေနာက္ေျခာက္လအၾကာမွာ ေအာက္ပိုင္းေသ (သမားေတာ္ေျပာထားခဲ့တဲ့အတိုင္းကို ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ) သြားခဲ့ရတဲ့ က်မကို အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္ ေနာင္တရခဲ့သလားလို.ေမးခဲ့ရင္ က်မရဲ့ အေျဖကေတာ့……………….


အသက္ကိုစြန္.ျပီးရဲ၀ံ့ခိုင္မာတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ. ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့အေမ့အတြက္…….
အေမ့အတြက္ျပန္လည္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ခဲ့ေသာ…….
အေမ့ကုိနားလည္မေပးႏိုင္ခဲ့ေသာ…….
သားဆိုးေလးတစ္ေယာက္……..
ထုိ.ထက္ပိုုျပီး အေ၀းေရာက္သားဆိုးတစ္ေယာက္မွ…(ကိုငွက္ၾကီးအေမသီ္ခ်င္းေခြထဲကပါ)
အေမမ်ားေန. အမွတ္တရဂါရ၀ျပဳ ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္။