ေလရနံ႔ႏွင့္ လြမ္းေတာ့သည္ ေလေျပေသြး၍ ေဆြးေတာ့သည္

သုတ္သုတ္ခ်ီတိုက္ေနတဲ့ ေလျပည္ထဲမွာ ရနံ႔ေတြ ပါတတ္သည္။ ေမႊးသလို ေအးသလို အေဆြးပိုေအာင္ တိုက္တတ္သည္ေလ။ ဒီရနံ႕ေတြက ဒီအခ်ိန္ကာလမွာပဲ ရတတ္သည္။ ရနံ႕နဲ႕အတူ အသံေတြလည္း သိုးသိုးသန္႕သန္႕ၾကားရတတ္သည္။ လူေတြအားလံုး လွုပ္ရြလွုပ္ရြ ျဖစ္ေစတတ္သည္။ အေပၚကိုလည္း ခဏခဏ ေမွ်ာ္ၾကည့္တတ္ၾကသည္။ ေစာင့္ေနသည့္ ကာလ မေရာက္မခ်င္း အားလံုး စိတ္လွုပ္ရွားေနၾကသည္သာ။

က်ေနာ္တုိ႕ငယ္တုန္းကေတာ့ ဒီအခိ်န္ေရာက္ရင္ စီစဥ္စရာေတြ စီစဥ္ရျပီေလ။ ဗံုတိုေခါက္မည့္သူ လင္ကြင္းကိုင္မည့္သူ အဆို အကနဲ႕စၾကရျပီ။ ျမိဳ႕ေလးမွ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ အေလ့အထမွာ မိမိရပ္ကြက္ ခင္ရာမင္ရာ အိမ္ေတြမွာ တစ္ႏိုင္ အဆိုအကျဖင့္ အလွဴခံၾကသည္ေလ။ ဆရာ၊ဆရာမအသိုင္းအ၀ိုင္းဆုိေတာ့ အိမ္မွာက ဧည့္ျပတ္သည္မရွိ။ အိမ္ကလူၾကီးေတြမွာ က်ပ္တန္ေလးေတြ ငါးက်ပ္တန္ေလးေတြ တတ္ႏုိင္သေလာက္ၾကိဳစုထားသမွ်ေလးေတြ သင့္ရာေတာ္ရာ ထည့္ၾကရသည္ေပါ့။

ျပီးရင္ေတာ့ အားလံုးေကာက္ခံရသမွ်ထဲက ရပ္ကြက္အတြက္ အလွဴအတြက္ က်ေနာ္တုိ႕အတြက္ သံုးပံုခ်ျပီး ဒီႏွစ္အတြက္ အစီအစဥ္ကို စတင္ေရးဆြဲၾကသည္။ မည္မွ်စိတ္လွုပ္ရွားစရာေကာင္းသည္ကိုေတာ့ လူတိုင္းခံစားမိမည္ထင္ပါသည္။

ဘယ္အတြက္နည္း။ သင္းပ်ံ႕ေသာ ရနံ႕နဲ႕ ဆူညံလွုပ္ရြ ပိုးထေစေသာ အၾကင္ပြဲသည္ သၾကၤန္ဟုအမည္ရွိေလသည္။ မသိသူ ရွိမည္မထင္။

ငယ္စဥ္ကတည္းက သၾကၤန္နဲ႕ ထိေတြ႕ဖူးသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖူးခဲ့ၾကသည္သာေလ။ က်ေနာ္တို႕ငယ္တုန္းက သၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အတိ။ ငါးရက္ဆုိလွ်င္ ႏွစ္ရက္က အိမ္တြင္ က်န္သံုးရက္က သၾကၤန္လည္သည္။ အိမ္ေရွ႕ တြင္ ဇလားထဲေရျဖည့္၍ ေရပက္သည္။ မိုးစံုးစံုးခ်ဳပ္မွ ရပ္ေတာ့သည္ေလ။ သၾကၤန္လည္သည့္ ဂ်စ္ကားမ်ားက တစ္ေန႕လံုးေနမွ ေလးငါးစီးရယ္။ အိမ္ေရွ႕ျဖတ္သမွ် စက္ဘီးဆိုက္ကား လြတ္သည္မရွိေစရ။ လည္သည့္ရက္မ်ားတြင္ေတာ့ မုိလာဗံုးေလးလြယ္အိတ္နဲ႕ ေက်ာပိုးျပီး သၾကၤန္မတိုင္ခင္က ၀ယ္ထားေသာ ေရျပြတ္မ်ားႏွင့္ စုေပါင္းလည္တတ္ၾကသည္။ ေစ်းေဟာင္းနားက မ႑ပ္နားက လူစည္တယ္။ အုန္းျခံဘက္ကလူမ်ားတယ္ ေျခေညာင္းသည္မရွိေအာင္ တစ္ေနကုန္ေလွ်ာက္လို႕လည္တတ္သည္။ ညဘက္က်ေတာ့ ကားအလွျပိဳင္ပြဲနဲ႕ အကေတြရွိတဲ့စီ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သစ္ေတာမ႑ပ္က အန္တီ ၾကီးၾကီးတို႕ ငယ္ငယ္တုိ႕ (သူတို႕ကအမႊာညီအစ္မေလ) ရွိတဲ့စီေပါ့။ ဆုကလည္း သူတုိ႕ပဲရေနၾကေလ။

ျမိဳ႕ကေနခြာလာျပန္ေတာ့ စက္ရံုသၾကၤန္။ အၾကိဳေန႕မတိုင္ခင္တည္းက စက္ရံုထဲက ဌာနေပါင္းစံု စတုဒိသာ။ ဗိုက္ကားေအာင္စား ေရ၀ေအာင္ပက္ခဲ့သည္။ တစ္ခုတည္းရွိတဲ့ ဓမၼာရံုမ႑ပ္မွာ ေရကစားရင္း စက္ရံုက ေကြ်းတဲ့ ေန႕စဥ္စတုဒိသာမ်ားကို တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳးမရိုးရေအာင္ ၾကိဳးစား စားခဲ့သည္ခ်ည္း။ ညဘက္မ်ားေတာ့ မိသားစု အဆုိအက ေျဖေဖ်ာ္ပြဲ ျပီးေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါး သံခ်ပ္ထုိးပြဲ မိုး..မိုးလား ေမာင္တုိ႕ ေလ…ေလလားေမာင္တို႕က ေနစလိုက္တာ စက္ရံုက အၾကီးအကဲေတြကို စခ်င္စ ေျပာင္ခ်င္ေျပာင္ၾကသည့္ ပြဲ။ စိတ္ဆုိးရလည္း ခက္သည္မုိ႕ အားလံုးက ဟဲဟဲနဲ႕ မခ်ိသြားျဖဲေလးေတြျဖစ္ေန။ ခုေတာ့ ဘယ္အရာမွ မရွိေတာ့။

အမွတ္တရအျဖစ္ဆံုးက မန္းသၾကၤန္ေတြ။ ဦးေလးေတြ ရွိတဲ့ မႏၱေလးမွာ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးသည္ေလ။ နန္းဆန္တဲ့ မန္းသၾကၤန္ပြဲက အၾကိဳေန႕ ညေနက စသည္။ က်ံဳးေဘးမွာ ေကြးေနေအာင္ကသည့္ မင္းသမီးေတြကို တေမ့တေမာ ေငးရသည္။ နင့္ေမကလႊား လႊတ္လွတာပါလားဆုိသည့္ ေတာကဦးရီးေတြ အသံက အားရစရာ။ မနက္ ေျခာက္နာရီကေန ထျပီး က်ံဳးေဘးမွာ တန္းစီေနၾက။ က်ံဳးတစ္ဖက္ျပည့္ဖို႕အေရး တကယ့္ကို အၾကာၾကီး။ ဗိုက္ဆာျပီဆို အျပင္ထြက္ မႏၱေလးေတာင္ေျခက နန္းၾကီးသုတ္စားျပီး ဘုရားေတြၾကားမွာ နားတတ္သည္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဦးပိန္တံတားေအာက္ မယ္ဇယ္ပင္ေတြၾကားမွာ အေၾကာ္စားရင္းနားသည္လည္း ရွိသည္။ ထို႕ထက္ပိုရင္ေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ကို တက္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ပန္းပိေတာက္ေတြ ေၾကြေအာင္ သီခ်င္းေတြ မနားတမ္းဆုိျပီး တက္ၾကျပန္ေသးသည္။ အင္း မန္းသၾကၤန္နဲ႕ေ၀းသည္လည္း ၾကာခဲ့ျပီေကာ…

ရန္ကုန္မွာေက်ာင္းတက္ျပန္ေတာ့။ ေက်ာင္းျပီးမွသည္ ရန္ကုန္သၾကၤန္နဲ႕ ေတြ႕ထိရသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တုိင္း အိမ္ျပန္ရသည္မုိ႕။ မွတ္မွတ္ရရ ႏွစ္ခါသာ လည္လိုက္ရသည္။ ပထမအေခါက္က အစ္ကိုေတြနဲ႕။ ေနာက္ဆံုးအေခါက္က သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႕။ စိုင္းစိုင္းဆိုျပီး လူၾကီးေတြထအခုန္ သံတန္းေပၚက မစ္ကီေလးျပဳတ္က်တာ သတိမထားမိ။ စိုင္းစိုင္းမ႑ပ္ေက်ာ္မွ မစ္ကီေလးကို အစကျပန္ရွာရတယ္။ အဲ့ေလာက္ထိ။ ျပီးေတာ့ ပီးေရ မ်က္မွန္သတိထား ဆိုျပီး သတိေပးတဲ့ အန္ကယ္ေယာတစ္ေယာက္ သူ႕မ်က္မွန္ က်ေတာ့မွ ေဟာဗ်ာ ကြဲသြားျပီဆိုတဲ့ အျဖစ္ကိုလည္း အမွတ္ရမိျပန္ေရာ။

အလုပ္ထဲ၀င္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သၾကၤန္ရက္တိုင္း အသံနဲ႕ပဲေက်နပ္ေနရတဲ့အျဖစ္။ အျပင္မွာ တန္းစီေစာင့္ေနတဲ့ customer ေတြ စတိုကလူေတြရဲ့ request ေတြ planner ရဲ့ အစီအစဥ္ေတြၾကားမွာ လံုးခ်ာလည္ရင္း ကုန္ဆံုးခဲ့သည္ခ်ည္း။

ခ်စ္တဲ့ေျမကို ေက်ာခုိင္းျပီးေတာ့ေကာ မႏွစ္က သၾကၤန္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိလိုက္။ ဆရာေလးေက်ာင္းမွာ စတုဒိသာစားလိုက္တာကလြဲလို႕ သၾကၤန္ဆိုတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ဘာမွ မရွိခဲ့။ အသက္ပဲၾကီးလာလို႕ေလလား အေပ်ာ္အပါးေတြကလည္း ေ၀းကြာေနျပန္တယ္။

အခုလည္း အသံေတြၾကားေနျပန္ျပီ စည္သံေဗ်ာသံညံေလတဲ့ပြဲ။ ေလထဲမွာ လြင့္ေနတယ္။ ေလထဲမွာ ပြင့္ေနတဲ့ ပိေတာက္ေတြနဲ႕ လြမ္းေန ေဆြးေန ရေပဦးေတာ့မည္ေလ……….

အိုဘယ့္ သၾကၤန္

အလြမ္းေျပ သၾကၤန္မိုး သီခ်င္းေလးေတြ တင္ထားေပးပါတယ္ဗ်ာ။

ဒီေန႕သၾကၤန္ကို လြမ္းေစတဲ့ တရားခံကေတာ့ ခ်င္းတြင္းက ကိုေကအမ္တီရဲ့ ခ်င္းတြင္းသၾကၤန္ ေၾကာင့္ပါခင္ဗ်ာ…