နားလည္ရန္ခက္ေသာ ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ႕ က်ေနာ္တို႕

စေနေန႕ညက ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ He’s Just Not That Into You ဆိုတဲ့ကားေလးပါ။ ဇာတ္ကားကို လံုးေစ့ပတ္ေစ့နားမလည္ေပမယ့္ ေပ်ာ္စရာေလးေတြပါ ပါ၀င္တဲ့ ကားေလးတစ္ခုပါ။ ဇာတ္ကားျပီးသြားေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း အေတြးေတြက က်န္ေနခဲ့ျပန္ေရာ…..

ဖံုးေခၚျခင္းကို ေစာင့္ေနရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဘ၀ကို တကယ္စာနာမိပါတယ္။ ဖံုးေခၚေလမလားရယ္လို႕ ခဏခဏၾကည့္ရတာအေမာ။ လာသမွ်ဖုန္းေတြက ကိုယ္ေမွ်ာ္တဲ့ ဖုန္းမျဖစ္ရင္ ခဲေလသမွ် သဲေရက်ျပန္ေရာ။ မေခၚပဲ ရက္စက္စြာေနႏုိင္တယ္လို႕လည္း ေျပာခြင့္က မသာျပန္ဘူး။ ကိုယ္ကစေခၚျပန္ေတာ့လည္း တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနျပန္တယ္။ မ၀ံ့မရဲ တြန္႕ဆုတ္ေနရတာမ်ိဳးပါ။ ေခၚခ်င္တာကေတာ့ တစ္ပိုင္းကို ေသလို႕ေပါ့။ သူဖံုးမေခၚျဖစ္တာ ဖံုးနံပါတ္ေပ်ာက္သြားလို႕ျဖစ္မွာပါ၊ အလုပ္မအားလုိ႕ျဖစ္မွာပါ၊ အေရးတၾကီးလုပ္စရာရွိလို႕ျဖစ္မွာပါနဲ႕ ျဖည့္ေတြးရင္း ဗ်ိဳင္းလည္ပင္းကို ျဖစ္လို႕။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ကိုယ္ခ်စ္မိတဲ့သူက လိမ္ညာျခင္း။ က်ေနာ္လည္းလိမ္ညာျခင္းကို ဘယ္လိုမွ ခြင့္မလႊတ္ခ်င္တတ္ဘူး။ ခ်စ္တဲ့သူရဲ့ လိမ္ညာတာကို ခံရရင္ ပိုျပီး ခံရခက္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ထားသမွ်အတြက္ လုပ္ရက္ေလျခင္းဆိုတဲ့ နာက်င္ျခင္းက ဘယ္အရာနဲ႕မွ ေျဖသိမ့္လို႕မရဘူးေလ။ ခ်စ္ျခင္းရဲ့ေနာက္မွာ မ်က္စိေတြကန္းသြားတတ္ၾကတာကိုး။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြကို မလိမ္ညာသင့္ဘူးထင္တယ္။ သူတို႕ဘယ္လုိ အေလးအနက္ထားသလဲ ကိုယ္မွ မသိႏုိင္တာ။ လိမ္ညာတဲ့သူဟာ ခ်စ္တဲ့သူေတြကို ေစာ္ကားေနတယ္လို႕ က်ေနာ္ေတာ့ သတ္မွတ္မိမလားပဲ။ ကတိေတြေပးျပီး မသိမသာ ခ်ိဳးေဖာက္ေနရင္လည္း လက္မခံခ်င္တတ္ဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကတိဆုိရင္ ခ်စ္တဲ့သူကိုအစတည္းက မေပးၾကပါနဲ႕လား။

ခ်စ္တဲ့သူရဲ့ေဖာက္ျပန္ျခင္း။ အေပ်ာ္ရွာတယ္ပဲေျပာေျပာေလ ဘယ္သူက လက္ခံႏုိင္မလဲ။ ကိုယ့္ကိုေတာ့ ခ်စ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အေပ်ာ္ေလးေတာ့ ရွာပါရေစ ဆိုတာမ်ိဳးကို ဘယ္ႏွလံုးသားနဲ႕ နာခံႏုိင္မလဲ။ မင္းကိုလည္းမစြန္႕လႊတ္ပါရေစနဲ႕ အေပ်ာ္ေတြကိုလည္း ဆက္ရွာပါရေစဆုိတဲ့ လူမ်ိဳးကို ခ်စ္မိရင္ေတာ့ တစ္သက္စာ စိတ္ဆင္းရဲေနမွာပဲ ထင္ပါရဲ့။ ခ်စ္ျခင္းရဲ့ ေနာက္က ရယူပိုင္ဆုိင္လိုျခင္းနဲ႕ သ၀န္တုိျခင္းဆိုတာေတြကို ဘယ္လို ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္မွာတဲ့လဲ။

အေပ်ာ္ရွာတဲ့သူေတြကေရာ တကယ့္ခ်စ္တတ္တဲ့ ႏွလံုးသားမဲ့ေလေရာ့သလား။ ကိုယ့္ကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္တဲ့သူ ရွိပါလ်က္ ဘာအတြက္ရယ္ စိတ္ကစားေလတယ္မသိ။ သူတို႕မွာလည္း သူတို႕အေၾကာင္းနဲ႕ သူတို႕ေတာ့ ရွိရွာမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္သင့္ဘူးေလေနာ္။ ကိုယ္တစ္ကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ခ်စ္တဲ့သူရဲ့ စိတ္ပင္ပန္းေအာင္ေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးထင္တာပါပဲ။ ခ်စ္သူကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားျခင္းျဖင့္ ကိုယ္တုိင္လည္း ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာမွာပါ။

ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ဘက္က တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္နဲ႕ အိပ္စက္ခဲ့မိျပီဆုိပါေတာ့။ ဘယ္လိုတုန္႕ျပန္မလဲ။ လက္ခံမလား။ ဇာတ္ကားထဲမွာေတာ့ နင္ငါ့အသားကို မထိနဲ႕ဆိုျပီး ေအာ္မိတတ္ၾကတာပါပဲ။ အေနာက္ႏုိင္ငံအတြက္ သိပ္မေလးနက္ေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႕အတြက္ေတာ့ ကိုယ္က်င့္သီလနဲ႕ပါ ပတ္သတ္ေနေလေတာ့ တကယ့္ကို မခ်ိဳးေဖာက္သင့္ဘူးေလ။ အေတြ႕ဆိုတာမ်ိဳးကလည္း အခက္သားလား။ စံရွားတင္ရဲ့ သရုပ္ေဆာင္မွုကိုေတာင္ ျပန္ျမင္ေယာင္မိတယ္။ ဆုိဖီယာေလာရင္းၾကီးဆိုလို႕ေျပာရင္း ျပန္ထိန္းခ်ဳပ္ရမွာတဲ့လား။ အခုေခတ္မွာေတာ့ သိပ္မထူးဆန္းေတာ့သလိုပါပဲ။ ဒီလူ႕အေပၚမွာလည္း ခ်စ္ျခင္းက ကြ်ံ၀င္လ်က္ ျပီးေတာ့ သူရဲ့ ျပစ္မွုကိုလည္း လက္မခံႏိုင္ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းတဲ့ စိတ္လြန္ဆြဲမွုကို ျဖစ္ေစခဲ့မလဲ။

ခ်စ္ျခင္းဆုိတာက အဲ့ဒီလူကို အျမဲမျပတ္သတိရမိေစတာလား။ ဂရုစိုက္ေနမိတတ္တာလား။ ဖုန္းေတြေခၚေနမိတတ္တာလား။ ဇာတ္ကားထဲမွာေတာ့ ခ်စ္သူရဖို႕အတြက္ ဇြဲမေလ်ာ့ေလတဲ့ ဂ်ီဂ်ီ႕ကို ခ်စ္မိသြားျပီဆုိတာကို အဲလက္စ္က အဲဒီခံစားမွုေတြနဲ႕ျပသသြားခဲ့ပါတယ္။

တကယ္တမ္းေတာ့ ခ်စ္ျခင္းတရားက နားလည္ရန္ခက္ခဲလြန္းပါတယ္။ ျမဳပ္ထားတဲ့ ဗံုးတစ္ခုလိုပဲ ဘယ္အခ်ိန္ကြဲမလဲ ဘယ္လိုကြဲမလဲ ဘာအေၾကာင္းအရာနဲ႕ ကြဲမလဲ မွန္းဆရခက္လြန္းတယ္။ မခ်စ္မိဖို႕ၾကိဳးစားရင္း ခ်စ္မိသြားတတ္သလို မခ်စ္သင့္ဘူးဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႕ ခ်စ္မိသြားတတ္တာမ်ိဳးေလ။ အင္း..ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕စရာေကာင္းတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ပိုင္ဆိုင္သူေတြျဖစ္ၾကပါေစေတာ့ရယ္လို႕သာ ဆုေတာင္းေနမိေတာ့တာပါ….