05 June 2009

သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ့နာက်င္မွု

စိမ္းစိုေနတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အကိုင္းအခက္အလက္ေတြေ၀ဆာလို႕ ငါလိုမ်ိဳးသစ္ပင္ ဘယ္ေနရာမွာမွ မရွိႏိုင္ဘူး ထပ္တူမရွိႏုိင္ဘူးရယ္လုိ႕ က်ဴးရင့္ဖူးတယ္။ အပြင့္ေတြေ၀လို႕ လူေတြေငးေမာရင္ ဂုဏ္တင့္တယ္ ထင္မိတယ္။ အရိပ္ခုိလို႕ ဆုေတာင္းေပးသြားတဲ့ သူေတြတိုင္းကို ေအးျမသည္ထက္ေအးျမေအာင္ ၾကံေဆာင္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ့ နာက်င္မွုကို အခုမွ သိလုိက္ရတယ္။ ေနာက္က်သြားျပီေလ……

စိမ္းစိုတဲ့ အခ်ိန္ရွိသလို ေျခာက္ေသြ႕တဲ့အခ်ိန္ရွိမယ္ဆိုတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့တယ္။ သစ္ရြက္ေတြေၾကြသည္အထိ အကုိင္းေတြက်ိဳးသည္အထိ ရွိလိမ့္မယ္လုိ႕ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့ဘူးေလ။

က်ိဳးသြားတဲ့ အကိုင္းေတြျပန္ဆက္ဖို႕ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ ဟင့္အင္း ဒါငါ့ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြ။ အာ…ဘာျဖစ္လို႕ ျပန္လည္တပ္ဆင္ေပးလို႕မရ, ရမွာလဲ။ က်ိဳးသြားတဲ့ အရာတိုင္း ျပန္ဆက္ေပါ့။ သဘာ၀တဲ့ အဲ့ဒီစကားလံုးကို တူးတူးခါးခါး မုန္းတီးလိုက္မိတယ္။ ၾကား လွ်င္ၾကားမိျခင္းမွာေပါ့။ အခုေတာ့ ခြ်တ္ဆိုတိုင္းက်ိဳးသြားတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြကို မ်က္ရည္မက်ပဲ အံၾကိတ္ေငးေမာရံုေပါ့။

သစ္ရြက္ သစ္ခက္ေတြမရွိတဲ့ေနာက္ နားခုိသူေကာ ရွိပါဦးမလား။ ထီမထင္တဲ့ အျမင္ေတြနဲ႕ အရင္တုန္းက သစ္ပင္တစ္ပင္ဆုိတာကို ေတာင္ ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ၾကျပီ။ ထြီခနဲ တံေထြးနဲ႕ ေထြးသြားလည္း အရင္တုန္းက အရိပ္ခုိခဲ့ဖူးတာ သတိရပါလို႕ ေျပာခြင့္မွမရွိတာ။ အျငင္းအခံုေတြ ျပဳေနမယ့္အစား ကိုယ့္ဒဏ္ရာ ကိုယ္ခံစားေနတတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသင့္တယ္မဟုတ္လား။

အသံုးမ၀င္တဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ အျဖစ္ အျပစ္ျမင္ျခင္းက ရင္တြင္းကို တႏံု႕ႏံု႕စဥ္းေနသလိုပါပဲ။ စုတ္သပ္္ျပီး ကိုယ္ခ်င္းစာစကား မေျပာသြားၾကပါနဲ႕ ခုတ္ထဲ့ျပီး ထင္းမီးသာ စိုက္လိုက္ၾကပါေတာ့။ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ့ နာက်င္မွုအတြက္ ကူညီျပီး အဆံုးသတ္ေပးၾကပါ။ ေနာက္ထပ္ မနာက်င္ပါရေစနဲ႕ေတာ့…..

15 comments:

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

အရိပ္ေန အခက္ခ်ိဳးတုန္းက တျပံဳးျပံဳးနဲ႔ေပမယ့္ ေျခာက္ေသြ႕ေတာ့ အျပစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးျမင္တာ ေယဘုယ် ေတာ္ေတာ္ေလးက်တဲ့ လူ႔သဘာဝပဲ ထင္ပါရဲ႕။ သစ္ပင္ကို ျပန္စိမ္းလန္းလာေအာင္ ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပးမယ္ သူေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ပါေစလို႔ သစ္ပင္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္...

ဗီလိန္ said...

သိေနသလိုပဲေနာ္။ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲ။ :)

ေဝေလး said...

အင္...... ဘာလုိ႕ပါလိမ့္။
သစ္ပင္က အရြက္ေၾကြ အခက္က်ိဳးလည္း ျပန္ျပီး နာလံမထူႏိုင္ေတာ့ ေအာင္ျဖစ္သြားတာလား။ တခ်ဳိ႕ေတြက က်ိဳးသြားတဲ့အကုိင္းေတြကုိ ေကာက္ျပီး ထင္းအျဖစ္သံုးႏုိင္လုိ႕ ဆုေတာင္းေပးသြားတာေတြေရာ မရွိႏုိင္ဘူးလား။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ အက်ိဳးျပဳေပးသြားႏုိင္လုိ႕ ေက်းဇူးတင္တဲ့လူတခ်ိဳ႕ ရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ ခုတ္ျပီး ထင္းအျဖစ္မစုိက္ပဲ ျပန္လည္စိမ္းလန္းလာေအာင္ ကူညီေပးႏုိင္တဲ့လူနဲ႕ပဲ ေတြ႕ပါေစ။

ဒီလုိေျပာေတာ့လည္း စုတ္သပ္ျပီး ကုိယ္ခ်င္းစာစကားေျပာတယ္ ျဖစ္ဦးမယ္.. သိေတာ့ဘူး... တစ္ကယ္ၾကီး ဆုေတာင္းေပးတာ အစစအရာရာ အဆင္ေျပပါေစ

ဗီလိန္ said...

ေမးေတာ့လည္းေျဖရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေၾကြလုဆဲ သစ္တစ္ပင္ကိုမ်ား ရည္ၫႊန္းသလားလို႔ပါ။

ThuHninSee said...

မခုတ္ပါနဲ႔..ဓါတ္ပုံေလးအမွတ္တရ ရိုက္ပါရေစအုံး။

ကဗျာမ လေး said...

တရားသေဘာနဲ႔ မၾကည့္ျမင္ၾကသူေတြကေတာ့ ထီမထင္ျဖစ္မွာေပါ့ ..... သဘာ၀လည္း သဘာ၀ ... ျဖစ္ၿပီးပ်က္ရမွာလည္း သခၤါရပဲေလ.....
ဟုတ္တယ္ဟုတ္?
ဆိုင္လားေတာ့ မသိဘူး ... ပြားၾကည့္တာ :P

Mogok Thar said...

အိမ္မွာ ထင္းကုန္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ။ ခုတ္ထစ္ပီး ယူသြားျပီ ဗိ်ဳ႔။

မယ္႔ကိုး said...

အေတြးစာေလးေတြ လွတယ္။

မိုးခါး said...

စဥ္းစားေနတာေတာ္ေတာ္ၾကာသြားျပီ
ဘာေရးရမွန္းမသိဘူးျဖစ္သြားတယ္ ..
ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ထိအသံုး၀င္ေနတာပဲ ေက်နပ္လုိက္ရင္ေကာင္းမလားမသိဘူး .. း)

Moe Cho Thinn said...

ရြာသားေရ စီေဘာက္စ္ မေတြ႔လို႔ အမ ဒီမွာပဲ ေရးခဲ႔တယ္။ အမ tag ကို ေရးၿပီးၿပီေဟ႔..

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

TOTALLY RIGHT

JulyDream said...

ကဲ... ေျပာေနတာ ၾကာပါတယ္ကြာ...
မီးေသြးဖုတ္ပစ္မယ္။ လာထား... =)

Rita said...

မီးေသြးဖုတ္မယ့္ ဘူဇြာက တမ်ိဳး။
႐ြာသားက ကၽြန္းပင္ႀကီးပါေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတာေပါ့။

(ေနာက္တာေနာ္။ ခုတေလာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေတြပဲ ေျပာခ်င္ေနလို႔။ presentation နဲ႔ idea ေတြကိုေတာ့ အၿမဲ လာၿပီး ေလ့လာရပါတယ္)

Sein Lyan Tun said...

နာက်င္မွဳမ်ားမွ ကင္းေဝးပါေစဗ်ာ

Unknown said...

ဘာမွေတာ့ မဆုိင္ဘူး
ဒါေပမယ့္ ဂ်ဴးရဲ ့ က်မရဲ ့ သစ္ပင္ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ကုိ
သတိယမိတယ္
သိပ္မခံစားပါနဲ ့ကြယ္ တခ်ိန္က အသုံး၀င္ခဲ့ေသးတာပဲ
ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ထိ အသုံး၀င္ေနတာပဲ
ရြာသားတုိ ့ေရးသမွ်က ေတြးစရာေလးေတြ သိပ္ေပးတာပဲကုိး