ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့မီးအိမ္တစ္လံုးနဲ႕စကားေျပာျခင္း

မီးအိမ္ေလးက ဒီအခန္းထဲမွာ ရွိေနတာၾကာလွေပါ့။ တစ္ခ်ိဳ႕က ျမင္တယ္ မီးအိမ္ေလးတစ္လံုးပါလားတဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕က ေတာ့ သိေတာင္သိမသြားပါဘူး။ လွည့္ေတာင္မၾကည့္ၾကပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အရပ္ရွည္လို႕ထင္ပါရဲ့ မီးအိမ္ေလးကို တိုက္သြားၾကတယ္။ ေတာက္...ေခါက္တဲ့ အခါေခါက္.. ေနရာတက်ေလးျပန္လွည့္ေပးတဲ့အခါေပးေပါ့။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးကေတာ့ ဒီအခန္းေလးထဲမွာ ျဖတ္ေနတာပါပဲ။ မီးအိမ္ေလးကလည္း ရွိေနတာပါပဲ။ မွတ္မိသူမရွိ သိသူမရွိ အသိအမွတ္ မျပဳလည္း မီးအိမ္ေလးကေတာ့ ရွိေနဆဲပဲ။


ေဟ့ မီးအိမ္ေလး
ဗ်ိဳ႕

မင္းကိုျမင္တာၾကာေနျပီေနာ္
ဟုတ္ဗ် က်ေနာ္က ခ်ိတ္ဆြဲျခင္းခံထားရတဲ့မီးအိမ္တစ္လံုးပါဗ်

မင္းကဘာအတြက္ရပ္တည္ေနတာလဲ
ဗ်ာ...က်ေနာ္လည္းေသခ်ာမသိပါဘူး က်ေနာ္သတိထားမိတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ဒီအခန္းထဲမွာေရာက္ေနခဲ့တာ။

မင္းမွာခံစားတတ္တဲ့ႏွလံုးသားရွိတယ္ဆိုတာဟုတ္လားဟင္ တစ္ဆိတ္မသိလို႕ေနာ္
အင္းက်ေနာ္လည္းစဥ္းစားေနတာပဲဗ် ေသခ်ာတာေတာ့ အေျဖမေပၚေသးဘူးဗ်။ ခံစားတတ္တဲ့ႏွလံုးသားရွိခဲ့ဘူးတယ္ထင္တာပါပဲ။အင္း ရွိခဲ့ဖူးသလိုလုိပါပဲ။

ေဟာဗ်ာ ရွိဖူးသလိုမရွိဖူးသလိုဆုိတာက ဘာပါလိမ့္
ရွင္းရင္းရွုပ္မယ္ခင္ဗ်။ တစ္ခါခါ ခံစားခ်က္ေတြက သိပ္ပင္ပန္းတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီအခါ ခံစားတတ္တဲ့ႏွလံုးသားကို ေမ့ထားျပီး က်ေနာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတယ္က်ေနာ္ ခံစားခ်က္ေတြကို ၾကိဳက္တယ္ဗ်။ ေျပာထားပါတယ္ဗ်ာ ရွင္းရင္းနဲ႕ ရွုပ္မယ္လုိ႕။

ထားပါေတာ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ားလိုခ်င္တာကေကာ ဘာပါလိမ့္
ဒီေမးခြန္းက ေတာ္ေတာ္ေလးေကာင္းတယ္ဗ်။ ေျဖခ်င္သလိုေျဖၾကည့္မယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္လိုခ်င္တာ နားလည္မွုဆိုတာပါ။ အၾကင္နာေတြ ေမတၱာေတြက သိပ္ေ၀းေနေသးတယ္ေလ။ (ေမးခြန္းေမးသူက ဒီေနရာမွာ သိပ္ၾကီးက်ယ္တဲ့ မီးအိမ္ပါလားဆိုျပီး မ်က္ခံုးရွံဳ႕လုိက္ပါတယ္)စဥ္းစားၾကည့္ပါဗ်ာ။ က်ေနာ့ကို မီးအိမ္ေလးအျဖစ္နားလည္ေပးမယ့္ သူေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ေျပာပဲေျပာသြားတာပဲဗ်။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မီးအိမ္ေလးကို စိတ္ပ်က္သြားၾကတာခ်ည္းပဲ။ မယံုရင္ေစာင့္ၾကည့္။ က်ေနာ္ေျပာတာမယံုရင္ေလ။

ျဖတ္...ေဟာဗ်ာ မီးပ်က္သြားျပီ။

မီးအိမ္ေလးနဲ႕စကားေျပာေနတုန္း မီးအိမ္ေလးေပ်ာက္ဆံုးသြားပါတယ္...