တိမ္ပ်ိဳးသူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဆႏၵ

က်ေနာ္က တိမ္ေတြကို သိပ္ခ်စ္တာ။ အဲဒီေတာ့ သူမ်ားေတြအလုပ္မ်ားသလို က်ေနာ္လုပ္မိတဲ့အလုပ္ကလည္း တိမ္ပ်ိဳးတဲ့အလုပ္ေပါ့။ လြယ္တဲ့အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ျပီးေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႕လည္း မရတတ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႕လည္းဆိုေတာ့ တိမ္ေတြက တိမ္ေတြျဖစ္ေနလို႕ေပါ့……..

တိမ္ေတြဆိုတာ အစုလိုက္ တအုပ္တမရခဲဘိျခင္း။ ေျပးလႊားေနတတ္ၾကတာေလ။ မထင္ရင္မထင္သလို ေလလြင့္တတ္တဲ့အမ်ိဳး။ စုထားေဆာင္းထားသမွ် ေျမာက္ေလလာရင္ ေျမာ ေတာင္ေလပါရင္လြင့္နဲ႕ ဒုကၡေရာက္ေနက်။ ဟိုဘက္ကိုေျပးေကာက္ရင္း ဒီဘက္ကလြတ္က်။ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႕ကိုယ္မို႕ ဘာကိုမွ အျပစ္မဆိုသာ။

တစ္ခ်ိဳ႕တိမ္ေတြက်ေတာ့ က်ေနာ့လက္ငါးေခ်ာင္းထဲမွာ ကိုမေနခ်င္ၾကဘူးဗ်။ ရသမွ် လက္ေခ်ာင္းေတြၾကားကေန ထိုးထြက္သြားတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္နဲ႕မထိုက္လို႕ထင္ပါရဲ့။ သူတို႕က က်ေနာ့ကို ေဆာ့ကစားဖုိ႕ေလာက္သာ သတိရၾကတတ္တာေလ။ မာနၾကီးတဲ့တိမ္တိုက္ေတြေပါ့ဗ်ာ။

အစုမေတာ္တဲ့အခိုက္မ်ားၾကေတာ့ ေလမတိုက္ပင္မယ့္ တိမ္မည္းေတြ ျဖစ္ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ သူုတို႕ေတြေပ်ာက္ျပယ္သြားတတ္ၾကေလရဲ့။ သူတို႕ေတြအတြက္ က်ေနာ့ရင္ဘတ္ေတြေၾကကြဲလို႕ မ်က္ရည္ေတြျဖိဳင္ျဖိဳင္က် အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ေနၾကေလ။ မေၾကာက္ၾကပါနဲ႕ က်ေနာ့ ၀မ္းနည္းမွုေတြအတြက္ ခံစားနားလည္ေပးၾကပါဗ်ာ။

တိမ္တိုက္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ က်ေနာ္လႊတ္ခ်ရတတ္ပါတယ္။ မလႊတ္ခ်ရင္ ျဖစ္လာမယ့္အက်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ ဆံုးရွံဳးမွုဆိုတာကိုေမ့ထားျပီး ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းကို ဦးစားေပးမိတယ္။ စိုက္ခင္းထဲမွာ ျမက္ပင္ေတြ ေပါင္းသင္သလိုေပါ့ဗ်ာ။

လက္ဗလာျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြတိုင္း ေမ်ာလြင့္သြားတဲ့ တိမ္ေတြကို ႏွေျမာမေနအားပါဘူး။ ရသခုိက္ေလး ျပန္စုဖို႕ၾကိဳးစားရတတ္တာ။ ဘာျဖစ္လုိ႕လည္းဆိုေတာ့ တိမ္ပ်ိဳးသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ တိမ္ေတြကို အရမ္းခ်စ္တတ္လို႕ပါ။

ဒီတစ္ခါ က်ေနာ္ပ်ိဳးမိတဲ့ တိမ္တစ္အုပ္က ခ်စ္စရာၾကည္ျပာေရာင္ေလးပါ။ သူတုိ႕ကို မနက္ေနမထြက္ခင္တိုင္းမွာ ခဏျဖန္႕ခင္းထားတတ္တယ္။ ၾကည့္ရင္းၾကည္ႏူးေနမိတတ္တယ္။ ေနမလာခင္ ကမန္းကတန္းျပန္သိမ္း ဂရုစိုက္ျခင္းေတြ ယုယျခင္းေတြ အျပည့္နဲ႕ေပါ့။ အခုလို သိပ္လွတဲ့ တိမ္တုိက္ေတြကို အျမဲျမင္ေနရရင္ က်ေနာ္ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ တိမ္ပ်ိဳးသူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ကို ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေနမိေတာ့တာ။ တိမ္ေတြကသာ ပ်ိဳးသူတစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲကို ၀င္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အတိုင္းအထက္အလြန္ေပါ့ဗ်ာ………


ဒါေပမယ့္ တိမ္ေတြက တိမ္ေတြပဲေလ