ဟေလာင္းေဘးကို သြားမယ္ဆိုေတာ့ တညအိပ္ေလာက္ေတာ့ ေနခ်င္တယ္လို႕ ရံုးမွာ ညဥ္းမိတယ္။ ဗီယက္နမ္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္က မအိပ္သင့္ဘူး ခဏခဏ သေဘၤာေတြ ျမဳပ္တယ္လို႕ တားတယ္။ မသြားခင္ သူမ်ားေတြရဲ့ ဟေလာင္းေဘး ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ေတြ လိုက္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ဟႏြိဳင္းကေန သေဘာၤဆိပ္ကိုု ေလးနာရီေလာက္ ကားစီးရတယ္လို႕ ဖတ္မိတယ္။ ေန႕ခ်င္းျပန္ခရီးဆို အသြားအျပန္ ရွစ္နာရီက လမ္းေပၚမွာ ဘယ္မွာလဲ ဟေလာင္းေဘးကို ေငးၾကည့္ရမယ့္ အခ်ိန္...ရာသီဥတုၾကည္လင္ရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါရဲ့ ဘာမွ မျမင္ရပဲ ေန႕ခ်င္းျပန္သာ ျပန္လာရရင္ မတန္ဘူးေလဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ တညအိပ္ေတာ့ အိပ္မယ္ဆိုျပီး စီစဥ္ခဲ့တယ္။ တညအိပ္ခရီး တေယာက္ကို US110 အျပီးအစီးပါ။ အသြားအျပန္ကားခ၊ သေဘၤာေပၚ တညအိပ္ အစားအစာနဲ႕ ဝင္ေၾကး အားလံုး စရိတ္ျငိမ္းပါ။
တခုုပဲ ဒီေလာက္ေစ်းနဲ႕ ဆုုိေတာ့ အရမ္းတန္တယ္ ထင္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ထင္တယ္ သူတို႕အျမတ္က သေဘၤာေပၚမွာ အေသာက္ဆိုတဲ့ ကိစၥျဖစ္မယ္။ အစားအစာ စရိတ္ျငိမ္းမွာ အေသာက္မပါ ပါဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ သေဘၤာေပၚမွာ စားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဘားေကာင္တာ စားပြဲထိုးက ဘာေသာက္မလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကိုု မေသာက္မခ်င္း လာေမးေနတတ္ပါတယ္။ က်ိဳက္ထီးရိုုးက ထမင္းဆိုင္ေတြမွာ နားခြင့္အလကားေပးထားေပမယ့္ ဆိုင္မွာ ထမင္းစားဖို႕အတင္းတိုက္တြန္း နားပူဆာတာမ်ိဳးပါပဲ။ အျပင္ကေစ်းထက္ အမ်ားၾကီးတင္ထားတာ သိေပမယ့္ ေသာက္ၾကရတာပါပဲ။ ကိုယ့္ပုလင္းကို ယူလာရင္လည္း ပုလင္းေဖါက္ခ ေတာင္းတဲ့အျပင္ မ်က္ႏွာ သိပ္မၾကည္ၾကပါဘူး။ အဲ့ဒီတခုအတြက္ေတာ့ စိတ္ကို ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္သြားဖို႕ သတိေပးခ်င္ပါတယ္။
ကံေကာင္းစြာပဲ တညအိပ္စီစဥ္ထားလို႕သာပါ။ ေရာက္တဲ့ေန႕က ျမဴေတြဆိုင္းျပီး ဘာမွကို မျမင္ရပါဘူး။ သေဘၤာေပၚေရာက္ေတာ့ ကံေကာင္းစြာ Delux ခန္းကို က်ေနာ္ရပါတယ္။ Delux ခန္းႏွစ္ခန္းပဲ ပါျပီး သူ႕မွာ တျခားအခန္းေတြထက္ ပိုတာက ဝရန္တာေလး အခန္းျပင္မွာ ပါတာပါပဲ။ ဝရန္တာေလးမွာ စားပဲြထုိုင္ခံုေလးနဲ႕ အျပင္ထြက္ ဇိမ္ခံစရာမို႕ ကံေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္ဟာကို ဒီအခန္းကို ယူရင္ေနာက္ထပ္ ၂၀ အပိုေဆာင္းေပးရမွာေလ။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေန႕လည္စာက အသီးအရြက္လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေတြနဲ႕မုိ႕ စားလို႕ျမိန္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ရပ္ေပးတဲ့ ေနရာက Hang Sung Sot ဆိုတဲ့ ထူးဆန္းတဲ့ ဂူကိုျပပါတယ္။ ထံုးေက်ာက္ေတာင္အတြင္းက သဘာဝအတုိင္း ျဖစ္ေနတဲ့ ပံုေတြကို ဆင္နဲ႕တူတယ္ ျမင္းနဲ႕တူတယ္ စသည္ျဖင့္ စိတ္ကူးစိတ္သန္းနဲ႕ ပံုေဖာ္ေနၾကတာပါပဲ။ ဂူကအျပန္ Kayak လုပ္မလားဆိုေတာ့ မလုပ္ခ်င္တာနဲ႕ က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕ က ပင္လယ္ထဲမွာ ေရဆင္းကူးဖို႕ ေရြးခ်ယ္လိုက္ၾကတာ။ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ ပင္လယ္ၾကီးဟာ ေအးစက္ေနတာပါပဲ။ သိပ္ၾကာၾကာ မကူးႏိုင္ၾကပဲ ခဏေလးနဲ႕ ျပန္တက္လာၾကရတယ္။ ေကာ္ဖီပူပူေလးနဲ႕ ေသြးေႏြးသြားေအာင္ ေသာက္ရင္း ေတာနဲ႕ေတာင္စြယ္ သီခ်င္းကို ဖြင့္ထားတာ ျမိဳင္လိုုက္တာဆိုုတာေလ....
ဟေလာင္းေဘးမွာ ေလွေတြနဲ႕ ေစ်းသည္ေတြဟာ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေရာင္းသူ ဝယ္သူဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ ရိုက္ခဲ့တဲ့ ပံုေလးအျပင္ တျခား ေစ်းသည္ေတြ ေလွေပၚက ျမင္ကြင္းေတြ အမ်ားၾကီး ခလုပ္ႏွိပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ဧည့့္သည္ေတြ အားလံုး ျပန္ေရာက္လာၾကျပီဆုိေတာ့ ညေနစာစားဖို႕ စီစဥ္တယ္။ မစားခင္မွာ ေကာ္ျပန္႕စိမ္းလိပ္နည္းသင္ရင္း လုပ္စားၾကတယ္။ ဂ်ာမန္ကေလးႏွစ္ေယာက္၊ ဘန္ေကာက္မွာေနတဲ့ အေမရိကန္ဆရာမ ႏွစ္ေယာက္၊ ပိုလန္က ေျခာက္ေယာက္နဲ႕ ျမန္မာ သံုးေယာက္ရဲ့ ေကာ္ျပန္႕လိပ္ျခင္း အႏုပညာ ညခ်မ္းေလးဟာ ေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းတယ္။
ညကိုုေတာ့ ပင္လယ္ေကြ႕ေလးတခုုမွာ ေက်ာက္ခ်ျပီး အိပ္စက္အနားယူတယ္။ ပင္လယ္ဆိုေပမယ့္ လွိဳင္းေတြ လွဳပ္ခတ္မေနပဲ ျငိမ္သက္ေနလိုက္တာ အံ့ၾသစရာပါပဲ။ က်ေနာ္ရဲ့ အခန္းရ ကံေကာင္းျခင္းဟာ ကံဆိုးျခင္းဆိုတဲ့ဖက္ကိုု ဒီညမွာပဲကူးေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ ပိုလန္က ေျခာက္ေယာက္အဖြဲ႕မွာ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ့ ေမြးေန႕ အဲ့ဒီေတာ့ Dining Hall မွာ တညလံုးေသာက္ၾက သီခ်င္းဖြင့္ျပီး ကၾကတယ္။ ႏွစ္ခန္းတည္းေသာ Delux ဟာ Dining Hall နဲ႕ ကပ္လ်က္ျဖစ္ျပီး Sound box က က်ေနာ့အခန္းနံရံမွာ ခ်ိတ္ထားတာ။ တညလံုးမအိပ္လိုက္ရပဲ မိုးလင္းခဲ့ရတဲ့ ဟေလာင္းေဘးက ညပါ။
မနက္ေစာေစာ လင္းခ်င္းေနတဲ့ ဟေလာင္းေဘးကို စျမင္ရျပီ။ ညကရပ္နားထားတဲ့ ပင္လယ္ေကြ႕ကေန ပင္လယ္ထဲကို ဘြားခနဲ တျဖည္းျဖည္းထိုုးထြက္လာတဲ့အခါ တံခါးႏွစ္ခ်ပ္ကို ဆြဲဖြင့္လိုက္သလို သိပ္လွတဲ့ မနက္ခင္းတခုက ၾကိဳဆိုႏွင့္တယ္။
ေလွခါးထစ္ေပါင္း ၃၄၀ ရွိတဲ့ တစ္ေတာ့ ေတာင္ေပၚတက္ျပီး ရွဳခင္းၾကည့္ၾကတယ္။ သိပ္ကိုလွတဲ့ ဟေလာင္ေဘးပါ။ နတ္ဘံုနတ္နန္းလားေတာင္ ထင္မွတ္မွားရေလာက္ ျမင္ကြင္းက အရမ္းကိုဖမ္းစားတယ္။ ဓါတ္ပံုေတြထဲမွာပဲ စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ ဟေလာင္းေဘးကို ကိုုယ္မ်က္လံုးနဲ႕ တပ္အပ္ေသခ်ာ ျမင္ရတဲ့အခါ ပါးစပ္ကို မစိႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေပ်ာ္ျမဴးစရာေလေနာ္.
သေဘၤာေပၚျပန္ေရာက္ေတာ့ မနက္စာစားရင္း ဆိပ္ကမ္းကို ျပန္သြားၾကတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ ေခြးပံု၊ ၾကက္ဖပံု အစရွိတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ေတြကို ေငးေမာ လက္ညိဳးထိုးရင္း ဟေလာင္းေဘးကို ခံစားလာၾကတယ္။
ဆိပ္ကမ္းေရာက္တဲ့အခါ ဟႏြိဳင္းကိုု ျပန္။ အလာတုန္းက တည္းတဲ့ ဟိုတယ္မွာပဲ တညျပန္တည္းတယ္။ ဂ်ာမန္ေကာင္ေလး ညြန္းဆိုတဲ့ ေထာပတ္သီး ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးကို သြားၾကတယ္။ အက်ၤ ီဆိုင္ေလးရဲ့ ေနာက္ထဲမွာ သိုသိုသိပ္သိပ္ေလး ရွိေနျပီး ေရကန္ၾကီးနဲ႕ ဟႏြိဳင္းျမိဳ႕ကို အေပၚစီးကေန ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႕ ထုုိင္ရတဲ့ ဆိုင္ေလးဟာ က်ေနာ့ စိတ္ၾကိဳက္ဆုိင္ေလးျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္ေန႕ မနက္ အေစာၾကီးမွာ ေလဆိပ္ကို ဆင္းရတယ္။ ေနရစ္ေတာ့ ဟႏြိဳင္းေရ............
No comments:
Post a Comment