ျဖိဳသလစ္ ျဖစ္သလို

အေၾကြးရွင္ကိုဂ်ဳလိုင္္က တခ်ိန္းခ်ိန္းလာေခ်ာင္းေနေတာ့ေရးလိုက္ပါျပီဗ်ာ။ ေတာသားေလး၀ိုင္တီယူရဲ့့ ျဖိဳသလစ္မ်ာအေၾကာင္း….

ငယ္တုန္းကတည္းျဖိဳသလစ္ေတြက စခဲ့တာပါ။ ေဆာင္းတြင္းဆို ေမက ေဆးရံုတက္ျပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ရွဴေနၾကေလ။ အိမ္မွာ က်န္ေနခဲ့တဲ့ က်ေနာ္တို႕ေတြက ေဖ့တပည့္ ဦးေဇာ္ၾကီးတို႕ရဲ့ စီမံခ်က္ျပဳတ္မွုနဲ႕ပဲေပါ (ၾကက္ဥေၾကာ္ လက္ဖက္သုတ္မထပ္ေစရဘူး တစ္မ်ိဳးတစ္လွည့္စီ)့။ မနက္ေစာေစာ ၅နာရီစာထဖတ္တတ္တဲ့ က်ေနာ့တာ၀န္က အလြန္ခက္ခဲေလတဲ့ ထမင္းေပါင္းအိုးနဲ႕ထမင္းခ်က္ျခင္းပါပဲ။ မီးက ၂၄နာရီလာတဲ့စက္ရံုနယ္ေျမဆိုေတာ့ မီးဖိုျခင္း ဆုိတဲ့ဒုကၡေတြနဲ႕ ကင္းေ၀းခဲ့ပါတယ္။ ေမေဆးရုံကဆင္းလာျပီဆိုရင္ေတာ့ သူညႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း ထုပါဟဲ့ ေထာင္းပါဟဲ့ ခြာပါဟဲ့ ႏႊာပါဟဲ့ ဆိုတာကို ကူလုပ္ေပးရတတ္ပါတယ္။ ဟင္းတစ္အိုးလံုးျပီးေျမာက္ေအာင္ မခ်က္ဖူးေပမယ့္ အစီအစဥ္ေတြက ေခါင္းထဲမွာ စြဲခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ ဟင္းအိုးအၾကည့္ခိုင္းေလတိုင္း စာအုပ္တစ္ဖက္ျဖစ္ျဖစ္ ကစားစရာတစ္ခုျဖစ္ျဖစ္ တြဲထားမိေတာ့ အိမ္မွာ ေမာင္တူးတူးျဖစ္တတ္ျမဲပါ။

ဆယ္တန္းေအာင္ေလေတာ့ ေဖက ငါတို႕အမ်ိဳးေတြထံုးစံအတိုင္း သူမ်ားအိမ္မွေနရမယ္ဆိုျပီး အေ၀းကိုလႊတ္ခဲ့တယ္။ မီးေသြးက်ံဳး ဆန္အိတ္ထမ္းဘ၀ေလးေပါ့။ အိမ္ရွင္အေဒၚက ခရီးထြက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ အဲဒီမီးဖိုေခ်ာင္ဇာတ္လမ္းက စေတာ့တာပါ။ ပထမဆံုးစခ်က္တဲ့ ေရခမ္း ထမင္းက ဆန္ျပဳတ္ျဖစ္သြားခဲ့တာပါပဲ။ အိမ္က အစ္ကုိၾကီးတစ္ေယာက္ ဆန္ျပဳတ္ၾကိဳက္ပါတယ္ဆိုျပီး အားေပးသြားတာ တစ္အိုးလံုး ကုန္သြားခဲ့တဲ့အထိ။ ျဖစ္သလိုပင္မယ့္ အဲလိုေအာင္ျမင္ခဲ့တာပါ။ ထမင္းေၾကာ္ေၾကာ္ေတာ့လည္း အမခ်ိဳသင္း အမ်ိဳးသားလို ထမင္းေတြထဲ ၾကက္ဥေတြဆမ္းျပီး မက်က္ပဲ အရည္တရႊဲရႊဲနဲ႕မို႕ ႏွာေခါင္းပိတ္စားေတာင္မရခဲ့လို႕ သြန္ပစ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့လည္း အစားမက္တဲ့လူဆိုေတာ့ ကိုယ္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ဟင္းေတြကို ခ်က္တတ္ခဲ့ပါတယ္။ သင္ဆရာျမင္ဆရာကေတာ့ ေမပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အရိုးမပါတဲ့ အဲဒီလွ်ာရဲ့ ရသတဏွာေနာက္ကို လိုက္ေနမိေတာ့လည္း ဒုကၡကို သုခလို႕ထင္ခ်င္ထင္ေနေတာ့တာကိုး။

ဒီကုိေရာက္လာျပီးမွ အစားအစာေတြက ကိုယ္နဲ႕ဘယ္လို႕မွမအပ္စပ္။ခ်ိဳရင္ခ်ိဳ ဘာမွအရသာမရွိေလတဲ့ လက္ေဆးေရ ဟင္းခ်ိဳေတြပဲ ေတြ႕ေနရတယ္ေလ။ ေန႕လည္ထမင္းစားကိုေတာ့ ရံုးနားက ကန္တင္းမွာ ၁၂၃၄ ေရျပီးအလွည့္က်အားေပးလိုက္ပါတယ္။ စားလို႕ျမိန္လားဆိုရင္ေတာ့ အင္အားရွိေအာင္စားေနရတာပါလို႕ပဲ ေျဖရပါမယ္။

ဟိုဘက္တစ္လေလာက္ကေနစျပီး ရံုးျပန္လာရင္ ထမင္းမစားခ်င္တဲ့ ျပႆနာတက္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ့ညေနစာေတြက ျဖစ္သလို အသီးေတြ ဒါမွမဟုတ္ေပါင္မုန္႕ ျပီးေတာ့ ေကာ္ဖီေပါ့။ တခါတေလစားခ်င္စိတ္ရွိရင္ေတာ့ စားျဖစ္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြခ်က္ထားတာကို အခန္႕သားထိုင္ေစာင့္ျပီးစားတတ္တာပါ။ (ေဘာ္ခ်က္တာလဲျဖစ္ႏုိင္တယ္ေနာ္)။

စေန၊ တနဂၤေႏြဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္း ခ်က္စားျဖစ္ပါတယ္။ လာစားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၾကိဳေျပာပါဗ်ာ။ ျဖိဳသလစ္ကိုစားႏုိင္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အခ်ိန္မေရြးေပါ့။ ကိုဂ်ဴလိုင္ေရ ေက်နပ္ေတာ့ေနာ့………………………

ပံုေလးကိုေတာ့ က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ့ ကာတြန္းကားကပံုေလးထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။