ယေန႕ေခတ္ဟာ အေတာ္ေလးကို တိုးတက္ေခတ္မွီပါတယ္။ တိုးတက္ေခတ္မွီသြားတဲ့ ေနာက္မွာ အခ်ိဳ႕ေသာ အရာမ်ားဟာ လိုက္မမွီပဲ က်က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ က်က်န္ရစ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြထဲမွာ က်င့္၀တ္ေတြ ပါသြားတာေတာ့ မေကာင္းလွ။ လူေတြအခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ရာမွာ လိုက္နာရမယ့္ က်င့္၀တ္မ်ိဳးက အစစ ပါးရွားလာတဲ့ အခ်ိန္အခါပါ။
က်ေနာ့အသက္က ၾကီးတယ္လည္း မဟုတ္၊ ငယ္တယ္လို႕ လံုး၀မဆိုႏို္င္တဲ့ လူလတ္ အပိုင္းအျခားမွာပါ။ ငယ္တဲ့ လူေတြမွာပဲ က်င့္၀တ္ေတြ မသိေတာ့တာလား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ က်ေနာ္နဲ႕ရြယ္တူ ျပီးေတာ့ အသက္ႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ေလာက္ကြာတဲ့ သူေတြမွာပါ ေတြ႕ေနရေတာ့ အံ့ၾသတၾကီးျဖစ္ရတယ္။ ေက်ာင္းမွာမ်ား မသင္ခဲ့ေလသလား၊ သူရို႕အိမ္မွာေရာ ဆိုဆံုးမမွဳ မရိွေလသလား။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာ့ပတ္၀န္းက်င္မွာ လူၾကီးမိဘေတြက မေျပာဘူး မဆိုဘူး ဆိုတာ မရွိသေလာက္ရွားပါတယ္။ မေျပာမျပီး မတီးမျမည္လို႕ေတာင္ စာခ်ိဳးခဲ့ၾကေသးတာ။
တေလာေလးက အသိေတြဆီကို ဖုန္းေတြေခၚမိတယ္။ ဖုန္းေတြေခၚတဲ့အခါ ဒီႏိုင္ငံမွာ ေခၚတဲ့သူရဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ကို က်န္ေအာင္ လူတိုင္းက လုပ္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ဖုန္းနံပါတ္နဲ႕ ေခၚထားတယ္ဆုိတဲ့ အရာဟာ သူ႕ဖုန္းထဲမွာ ေပၚကိုေပၚတယ္။ ဘယ္ႏွစ္ခါ ေခၚတယ္ဆိုတာေတာင္ ေပၚပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ဘယ္သူမွ အေရးအေၾကာင္းမရွိပဲ ဖုန္းမဆက္ၾကပါဘူး။ ဒီလူတေယာက္ ဖုန္းေခၚထားတယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ မက္ေဆ့ပို႕ျပီး ေမးခ်င္ေမး ဒါမွမဟုတ္ ဖုန္းျပန္ေခၚရမယ္ မဟုတ္လား။ အခုက မက္ေဆ့ပို႕ဖို႕ ေနေနသာသာ ဘာဆိုဘာမွ မတုန္႕ျပန္ပါဘူး။ အဲ့ဒီလို အျပဳအမူမ်ိဳးကို လူတေယာက္တည္းက ျပဳမူေနတာ မဟုတ္ေတာ့ ဒီတခုေတာ့ က်က်န္ရစ္ျပီလို႕ တြက္မိပါတယ္။
ေနာက္တခါ အျပင္မွာ ေတြ႕ဆံုၾကဖို႕ ခ်ိန္းၾကတဲ့အခါ။ လူတိုင္းဟာ အလုပ္လုပ္ေနၾကသလို ကိုယ္ပိုင္ခ်ိန္မ်ားမွာလည္း ကိုယ့္ဟာကို ခြဲျခမ္းေ၀မွ်ျပီး မေလာက္မငွ ရွိတာကို သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတြ႕ၾကမယ္ေဟ့လို႕ ခ်ိန္းျပီးၾကရင္၊ ကိုယ့္ဖက္က ပ်က္ကြက္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ မလာႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို အနည္းေလးေတာ့ အသိေပးမွ လူဆန္ၾကမယ္ မဟုတ္ပါလား။ ကိုယ့္ျမင္းကိုစိုင္းေနတာပဲ စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္ဆုိေပမယ့္ စပ္ဆက္ေနတဲ့ လူေတြကိုေတာ့ လူအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆိုရင္ မက္ေဆ့ေလးပို႕ျပီး ေလးစားသမွဳေတာ့ ျပဳသင့္ပါတယ္။ တျခားလူေတြဟာလည္း သူလိုကိုယ္လို အခ်ိန္ကို ေ၀မွ်သံုးေနၾကရတယ္ဆိုတာ နားလည္သေဘာေပါက္မယ္ဆိုရင္ေပါ့ေလ။ အခုက ဆက္သြယ္လာႏိုးႏုိး နဲ႕ ဟိုဒင္းကို ဟိုဟာေမွ်ာ္သလို ေမွ်ာ္ေနရတာမ်ိဳးပါ။ ကိုယ္ကေတာ့ အားယားေနလုိ႕ ခ်ိန္းတဲ့သူေတြ မလာမခ်င္း ထုိင္ေစာင့္ေနရမယ့္ပံု။
အဆိုး၀ါးဆံုး ေနာက္တခုက အခ်ိန္မေလးစားတာ။ အေၾကာင္းၾကီးငယ္ဆိုတာ လူတိုင္းမွာ ရွိစျမဲပါ။ တခါကေန ႏွစ္ခါေတာ့ ဟုတ္ပါရဲ့။ အၾကိမ္တိုင္း အက်င့္ၾကီးလိုပါေနရင္ေတာ့ ဒီလူဟာ အခ်ိန္ကို မေလးစားတာပါ။ ဒီလမ္းခရီးကိုသြားရင္ ဒီေလာက္ၾကာမယ္၊ ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕တြက္ဆျပီး ဘယ္အခ်ိန္မွာထ၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပင္ဆင္ရမယ္ဆိုတာ ေမြးကင္းစ ကေလးမဟုတ္ေတာ့တဲ့ေနာက္ ကိုယ့္ဟာကို သတ္မွတ္ရမယ့္ အလုပ္ပါ။ မိန္းကေလးေတြက အလွျပင္တာမုိ႕ ေနာက္က်တယ္ဆိုဦး ေယာက်္ားသားေတြကပါ ေနာက္က်လာတဲ့အခါ သူတပါးရဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ခုိးယူေနသလိုျဖစ္တာမုိ႕ ရွက္သင့္ရင္ ရွက္ထိုက္တယ္။ ကိုယ္ေတြ႕ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ကို ခ်ိန္းတာ အေကာင္းဆံုးပဲ။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ကိုခ်ိန္းျပီး သူတပါးကိုေစာင့္ခုိင္းတာဟာ အားနာစရာလို႕ ခုေခတ္မွာ မသတ္မွတ္ၾကေတာ့ဘူးထင္ရဲ့။
အခုထိ စိတ္ကို အေႏွာက္အယွက္ အေပးဆံုးက ႏွဳတ္ခမ္းဖ်ားက ေျပာသြားတတ္တာမ်ိဳး။ လူဆိုတာ ေျပာျပီးရင္ တည္ရပါမယ္။ သူငယ္ခ်င္း မင္းကိုေတြ႕ခ်င္တယ္ ေျပာျပီး ဘယ္ေတာ့မွ ေတြ႕ဖို႕ မဆက္သြယ္လာတာမ်ိဳး က်ေနာ့မွာ ရွိပါတယ္။ ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ဂ်ီေတာ့အြန္လိုင္းမွာပဲ ရွိရွာတာ။ က်ေနာ့ဖုန္းနံပါတ္လည္း သူ႕မွာ ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ ယေန႕ထက္ထိ မဆက္သြယ္ပါဘူး။ ဒီလိုလူကို က်ေနာ္က သၾကၤန္အေျမွာက္လိုပဲ သေဘာထားပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး အၾကိမ္အေရအတြက္ မ်ားလာတဲ့အခါ ဒီလူရဲ့ စကားေတြကို က်ေနာ့နားရြက္ ဟိုဖက္ဒီဖက္မွာပဲ ျဖတ္ေစတယ္။ မင္းက ငါခင္သလို မခင္ဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္က ျပံဳးေနမိတယ္။ အလုပ္မ်ားတယ္ ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခတခုကို သူက ေကာင္းေကာင္းေပးမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ယေန႕ေခတ္လို တေန႕ထက္တေန႕ က်ဥ္းေျမာင္းလာတဲ့ ဒီကမာၻေျမမွာ အရာရာကို ဖံုးကြယ္ထားႏုိင္မယ္လို႕ သူယံုၾကည္ေနဆဲပဲဆိုရင္ သူ႕တာမလံုဘူးဆိုတာ သိေစခ်င္ပါတယ္။
က်က်န္ရစ္တဲ့အရာေတြ အကုန္လံုးကို ေျပာရရင္ ဆံုးမယ္မထင္ေတာ့ဘူး။ လူဆိုတာ အမွားနဲ႕ မကင္းႏိုင္သူေတြပါ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း စင္းလံုးေခ်ာ မဟုတ္တာမို႕ ယေန႕ထက္ထိ မွားေနဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ ခဲတံရဲ့ေနာက္မွာ ခဲဖ်က္ကို ထည့္ထားတာဟာ က်ေနာ္တုိ႕ရဲ့ အမွားေတြကို ျပင္ဆင္ဖို႕ အခြင့္ေပးတာပါ။ ခဲဖ်က္ ဖ်က္ဖို႕ဟာ က်ေနာ္တို႕ တာ၀န္ပါ။ သူ႕အလိုလိုေတာ့ ခဲဖ်က္က ဖ်က္ေပးမွာ မဟုတ္သလို၊ ခဲဖ်က္ ဖ်က္ဖို႕ကို ရွက္ရႊံ႕ေနဖုိ႕ မလိုဘူး လို႕ က်ေနာ္ကေတာ့ ယူဆမိတယ္။ က်ေနာ္တို႕ အသက္ရွင္ရတဲ့ သက္တမ္းက တိုတိုေလးပါ။ မွားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ေတာင္းပန္စကား တခြန္း ေျပာလိုက္ဖို႕ ကို ၀န္ေလး ေနဖို႕ မသင့္ဖူးလို႕ က်ေနာ္ကေတာ့ ယူဆမိတယ္။
ျပီးေတာ့ လူရယ္လို႕ ျဖစ္လာရင္ လူမွဳပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာ ရွိစျမဲပါ။ တေယာက္တည္း ေနဖို႕ဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္ က်ေနာ္တို႕ လူ၀တ္ေၾကာင္ကို စြန္႕မွပဲျဖစ္ပါမယ္။ အဲ့ဒီ လူမွဳပတ္၀န္းက်င္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႕ လိုက္နာရမယ့္ က်င့္၀တ္ေတြ ရွိပါတယ္။ ေမ့ေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ က်က်န္ရစ္ခဲ့တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္မွီေသးတာမို႕ ျပန္ေကာက္သင့္ ေကာက္ရေအာင္ သတိေပးခ်င္တာပါပဲ…
အိုနာသေခရီးအစသို့ ကိုးရက်တာ..
-
ကျမ တရားစခန်းဝင်တယ်ဆိုတော့ အကြောင်းသိတချို့က အံ့ဩကြတာလည်း ရှိ..
သာဓုခေါ်ကြတာလည်း ရှိပါတယ်။
ဟုတ်တာပေါ့... ကျမက တရားထိုင်တယ်ဆိုတဲ့ ဘာဝနာကိစ္စနဲ့ အတော်အလ...
2 months ago
No comments:
Post a Comment