ငယ္တုန္းက မနက္မိုးလင္းရင္ အဖြားရဲ့ အစိေႏၱယ် အစခ်ီတဲ့ ဘုရားရွိခုိးျပီး၊ ဆြမ္းကပ္၊ ေသာက္ေတာ္ေရခ်မ္းကပ္၊ ပန္းကပ္ျပီးရင္ တျပည္လံုးမွာ ရွိတဲ့ တန္ခိုးၾကီးဘုရားအဆူဆူကို တိုင္တည္ဆုေတာင္းသံကို ေၾကးစည္မထုမခ်င္း ၾကားရတတ္ပါတယ္..
ဟိုးအထက္ခ်င္းေတာင္ ဆုေတာင္းျပည့္ေစတီက စလိုက္တာ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာက ဘုရားပုထိုးကုန္ေအာင္ရြတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ေတြ သူ႕ကို ကန္ေတာ့့တဲ့အခါမ်ားဆို ေရလိုေအးလုိ႕ ပန္းလုိ႕ေမႊးပါေစ၊ အိမ္ျပန္ခါနီးကန္ေတာ့ ရင္ အႏၱရာကင္း ေဘးရွင္းပါေစ၊ သြားလမ္းသာလို႕လာလမ္း ေျဖာင့္ပါေစ၊ ခလုတ္မထိ ဆူးမျငိၾကပါေစနဲ႕၊ ဘုန္းၾကီးပါေစ၊ အသက္ရွည္ပါေစ၊ အဆင္းလွပါေစ၊ ပညာတတ္ၾကီးျဖစ္ပါေစ ဆိုတာမ်ိဳး ဆုေတြတသီတတန္းၾကီးေခြ်လို႕
ျပီးေတာ့ ဒီေန႕တေန႕လံုး စိတ္ထဲကေရာ ပါးစပ္ဖ်ားကပါ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရရြတ္ေနမိတဲ့….
အနာေရာဂါမွန္သမွ်တို႕ ပိန္းၾကာဖက္ေပၚ ေရမတင္သလို အရွင္းေလွ်ာက် ေပ်ာက္ကင္းၾကပါေစ….
30 August 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment