သံစဥ္နဲ႕သီတဲ့ၾကိဳး

Listen! Can you hear?

The Music!

I can hear everywhere in the Wind, in the Air, in the Light. It’s all around us.

Evan Taylor

နားေထာင္ၾကည့္ပါ၊ မင္းၾကားရလား..

သီခ်င္းသံကိုေလ.

ေလထဲမွာ အလင္းထဲမွာ အသက္ရွဴသြင္းလိုက္တိုင္းမွာ ေနရာတိုင္းမွာ ငါၾကားေနရတယ္။ သူတုိ႕ ငါတုိ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိေနတယ္…

အီဗန္က ၁၂ႏွစ္သားအရြယ္ပါ။ ျပီးေတာ့ သူေနရတာ မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ။ ဒါေပမယ့္ သူဘယ္တုန္းကမွ သူ႕မိဘေတြ သူ႕ကုိ စြန္႕ပစ္ခဲ့တယ္လို႕ မယံုၾကည္ခဲ့ဖူး။ သူ႕မိဘေတြဆီက သံစဥ္ေတြကို သူအျမဲၾကားေနခဲ့တယ္။ သူ႕ကို တေန႕သူတို႕လာေခၚၾကလိမ့္မယ္…..

ဒါေၾကာင့္ ေမြးစားဖို႕ အစီအစဥ္ကို အီဗန္လက္မခံခ်င္ခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီအတြက္ သူတုိ႕ေဆြးေႏြးတဲ့အခန္းမွာ အီဗန္မ်က္ရည္ေတြ က်ခဲ့ရတယ္။ ဒါဟာထိတ္လန္႕စရာမဟုတ္ဘူးလို႕ ေျဖာင္းျဖခဲ့ေပမယ့္ သူမွာ မိဘေတြရွိတယ္ဆုိတာ သူခံျငင္းေနခဲ့တယ္။ ဒါဆို မင္းမိဘေတြကမင္းကို ဘယ္လိုေခၚသလဲ မင္းကို အျမဲလာေတြ႕သလားဆိုေတာ့ သူ႕မွာ အေျဖမရွိဘူး။

သူ႕ဆီကုိေရာက္မလာတဲ့ မိဘေတြဆီကုိ သူကိုယ္တိုင္သြားဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီသီခ်င္းေတြကေန တဆင့္ သူတုိ႕ေတြကို ေခၚယူမယ္လုိ႕လည္း ယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ သူ႕ဆက္သြယ္ရမယ့္ လူရဲ့ လိပ္စာေပ်ာက္သြားတဲ့ေနာက္ ၀ါရွင္တန္ျမိဳ႕မွာ သူအတြက္ နားခိုရာ ေပ်ာက္ျပီေပါ့။

မထင္မွတ္ပဲ လမ္းေပၚမွာ ဂစ္တာတီးျပီးေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို မိတ္ေဆြဖြဲ႕ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႕အတြက္ နားခုိရာတစ္ခု ဖန္တီးဖို႕ေပါ့။ တကယ္တမ္း ဒီကေလးေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ သူတို႕ကုိ သင္ၾကားေပးျပီး လူညႊန္႕ခူးစားေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိေနခဲ့တယ္။

အီဗန္ရဲ့ ေမြးရာပါ အႏုပညာအရည္အေသြးကို အဲ့ဒီလူေတြ႕ရွိသြားတဲ့ေနာက္ သူ႕ဘဝေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။ သူလည္း လမ္းေပၚမွာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရျပီ။ နာမည္အရင္းကို ေျပာရင္ မူလ မိဘမဲ့ေဂဟာကို ျပန္ပို႕ခံရမယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ အီဗန္က ေန August Rush ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ေတာင္ ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ့ရတယ္။

ေနာက္တစ္ဆစ္ခ်ိဳးျပန္ျပီ။ ေရွာင္တခြင္စစ္ေဆးေရး ရန္က ပုန္းေရွာင္ရင္း အီဗန္တစ္ေယာက္ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုရဲ့ အရိပ္မွာ ခုိလွံုခဲ့တယ္။ အီဗန္႕ရဲ့ အႏုပညာအရည္အေသြးကို အမွတ္မထင္ေတြ႕ရွိရာကစလို႕ ဂ်ဴးလိယက္ေက်ာင္းေတာ္ ၾကီးမွာ ပညာသင္္ၾကားခြင့္ကိုရခဲ့တယ္။

ပါရမီရွင္ သူ႕ရဲ့ သီခ်င္းကို ေက်ာင္းေတာ္ကိုယ္စားျပဳ က်င္းပမယ့္ Concert မွာ ထည့္သြင္း အသံုးျပဳဖို႕ အေရြးခ်ယ္ခံရသည္အထိသူဟာ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကို ျခိမ္းေျခာက္မယ့္သူ ေပၚလာျပန္ပါေရာလား။ လက္ဖ်ားေငြသီးေစတဲ့ အီဗန္႕ကို ဘယ္လက္လႊတ္ခ်င္ပါ့မလဲ။

အီဗန္တစ္ေယာက္ ဘ၀ေဟာင္းကို ျပန္မသြားခ်င္ေသာ ႏုနယ္တဲ့ အသိစိတ္နဲ႕ လမ္းေဘး ေဖ်ာ္ေျဖေရးသမားဘဝမွာပဲ နစ္ျမဳပ္မလား၊ မိဘေတြ ကို သူ႕ရဲ့ဂီတသံစဥ္ေတြနဲ႕ သူ႕ဆီကို ဆြဲေခၚႏိုင္မလားဆိုတာ သိခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႕ တစ္ကားလံုးမွာ က်ေနာ္လည္း လိုက္ပါနစ္၀င္မိတယ္။

ျပီးေတာ့ အေလးအနက္ထားေနမိတာ မိဘနဲ႕သားသမီးၾကားမွာ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြေရာေပါ့။ တကယ္ဆို ဘယ္သူဘယ္ဝါမွန္း ျမင္ဖူးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အေမက ေမြးျပီးကတည္းက မျမင္ဖူးလိုက္တာ အေဖကဆို ရွိေနတယ္ဆိုတာေတာင္ သိလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ရဲ့ မသိစိတ္ေတြခ်င္း ဆက္သြယ္ေနၾကတယ္။ မိဘေတြဆီက ဂီတၾကိဳးေတြက သားသမီးကိုပါ ခ်ည္ေႏွာင္ ရစ္ပတ္ဆြဲငင္ေနၾကသတဲ့ေလ။

အစကေနအဆံုး က်ေနာ့ကို ေခၚသြားတာ အီဗန္ပါပဲ။ သူရီရင္ က်ေနာ္လည္း ရီေနမိတယ္။ တခါတခါ ရီလိုက္ရင္ သူ႕ပါးက ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ႕ ခပ္တည္တည္ေလး သရုပ္ေဆာင္သြားတာ တကယ့္ ပါရမီရွင္ပါပဲ။ ဂစ္တာကို ပလက္ကင္ ေခါက္တဲ့အခန္းမွာဆို သူ႕လိုပဲ ကိုယ္လည္း တက္ၾကြလို႕။ သူ႕အေဖနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕တဲ့အခန္းဆို က်ေနာ့မွာ အားမလိုအားမရေတြ ျဖစ္ေနမိတာ။ ႏွုတ္ဆက္ေနရင္းနဲ႕ သိမ်ားသိၾကေတာ့မလားလို႕ စိတ္ထဲကေန တြန္းအားေတြ ေပးေနမိတယ္။ ဘယ္သိႏိုင္ပါ့မလဲ အေဖဆိုတာ ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့ကေလးရယ္ သားဆုိတာရွိေနမွန္းမသိတဲ့ အေဖရယ္ကို က်ေနာ္က အတင္းဆံုေပးခ်င္ေနမိတာ။

ထံုးစံအတိုင္းလူေတြရဲ့ အတၱေတြ မိဘမဲ့ေဂဟာက ကေလးခ်င္းအတူတူ မင္းက ဘာလုိ႕ မင္းမိဘေတြဆီက အသံကို ၾကားေနရတာလဲဆိုတဲ့ မေက်မခ်မ္းအသံေတြ။ ျပီးေတာ့ သမီးကို အတင္းေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့ လိုင္လာ့ရဲ့ အေဖရဲ့ အတၱ။ ကေလးေတြကုိ သင္ၾကားေပးျပီး သူ႕စီးပြားေရးကို ရွာစားေနတဲ့ Wizard ရဲ့ ဝိသမေလာဘ။

အရာအားလံုးကို ဖံုးလႊမ္းသြားတာေတာ့ တကယ့္သံစဥ္ဂီတေတြပါပဲ။ ဇာတ္ကားတစ္ခုလံုး ေနာက္ခံသီခ်င္းေတြနဲ႕ ျပီးေတာ့ ေရာစပ္ထားတဲ့ Rock နဲ႕ Classical Music။ ဇာတ္၀င္ခန္းေတြကို ျပိဳင္ျပီးျပရင္း တီးလံုးေတြကို မသိမသာ ေရာစပ္ထားတာေလးေတြ။ အသံေကာင္းေကာင္းထြက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ရံုမွာ Digital system နဲ႕ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္ ျပန္ၾကည့္ခ်င္စိတ္သာ ျဖစ္ေပၚေနမိေတာ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ အီဗန္ကေတာ့ ေျပာပါတယ္...

The Music is all around us. I have to do is Just listen.

သီခ်င္းေတြက ငါတုိ႕ အနီးအနားမွာပါ။ ငါတုိ႕ နားေထာင္ဖို႕ပဲလိုအပ္တာပါ….