ရွံဳးနိမ့္သူတစ္ေယာက္ရဲ့ ၀န္ခံခ်က္ နဲ႕ လူတစ္ေယာက္ရ့ဲ ဘ၀အဆံုးသတ္

ကိုဖုိးသၾကၤန္ေရ တဖြဖြခုိင္းလြန္းလို႕ ေရးေတာ့ေရးလိုက္ျပီဗ်။ က်ေနာ္က အေရးလည္းမတတ္ ဂီတကိုလည္း နားမလည္ပါးမလည္ အကယ္၍ တစ္ခုခုမ်ားအမွားအယြင္းျဖစ္ျပီး လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ…..

…မိုးဇက္….မိုးဇက္…..

၀ုန္းခနဲ အသံက တံခါးရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနပါလိမ့္။

လူတစ္ေယာက္လဲျပိဳေနပါလား…ဟာ…လည္ပင္းမွာလည္း ဓါးနဲ႕လွီးလို႕။

ေနာက္ေတာ့ ရွံဳးနိမ့္သူတစ္ေယာက္ရဲ့ ၀န္ခံခ်က္ေတြနဲ႕ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀တစ္ခုကို စတင္ျမင္ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။

သူ႕ဘ၀က ဒီဂီတေတြနဲ႕ ယဥ္ပါးဖုိ႕ ခဲယဥ္းေပစြ။ သူ႕အေဖရဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြက ေအာင္ျမင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တဲ့။ သူကေတာ့ သူဘ၀က ဂီတျဖစ္ရမယ္တဲ့။ သူဘာကိုပဲေပးဆပ္ရ ေပးဆပ္ရ။ ယုတ္စြအဆံုး ဘုရားသခင္ထံဆုေတာင္းခဲ့တာသာ ၾကည့္ပါေတာ့။

ဆုေတာင္းျပည့္ခဲ့သလား (တကယ္ဆို ဒီဆုမ်ိဳးမျပည့္သင့္ဘူးေလ) သူ႕ကို ဂီတဖက္မလိုက္ေစခ်င္တဲ့ အေဖ ရုတ္တရက္ေသဆံုးရာကအစ သူဂီတ နယ္ကို ေျခစံုပစ္၀င္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ မိုးဇက္နဲ႕မဆံုခင္အထိ္ေပါ့။

မိုးဇက္ကို စေတြ႕ေတာ့ တကယ့္ကို စိတ္ပ်က္စရာပါပဲ။ ဒါမုိးဇက္ပါလို႕ ဘုရားစူးေျပာရေလာက္ေအာင္အထိ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ ေထြးလား လံုးလားနဲ႕။ ျမင္ရတဲ့ပံုစံကိုု သူ႕ရဲ့ ဂီတနဲ႕ လံုး၀အပ္စပ္လုိ႕ကို မရခဲ့ဘူး။

မုိးဇက္ရဲ့ ပါရမီကို ျမင္ရတာကေတာ့ March of welcome ကေန အစျပဳခဲ့တာပါ။ သူကိုယ္တိုင္ေရးတဲ့ သီခ်င္းကို မုိးဇက္က နားေထာင္ရံုမွ်နဲ႕ တစ္ပုဒ္လံုး ျပန္လည္တီးျပခဲ့ရံုမက အတီးအေသာ့ေလးေတြနဲ႕အျပင္ ဆန္းသစ္မွုေတြနဲ႔ပါလုပ္ျပႏိုင္ခဲ့တာမုိ႕ သူကိုယ္တိုင္ တုန္လွဳပ္ခဲ့ရတာပါ။

ဂီတတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ သူသိပ္ခ်စ္တဲ့ လက္ဖ်ားနဲ႕ေတာင္မထိရက္ခဲ့တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့ ႏွလံုးသားကိုလည္း မိုးဇက္က ရရွိသြားခဲ့ျပန္တယ္။ ဘုရားသခင္ရက္စက္လြန္းလွတယ္။

မိုးဇက္ေရးတဲ့ ျပဇာတ္ေတြ မိုးဇက္ရဲ့ ေအာင္ျမင္မွုေတြ…ဒါေတြအားလံုးက သူ႕ကိုေလွာင္ေျပာင္ေနသလိုပဲ။ ဂီတက သူ႕ဘ၀ ဒီဂီတအတြက္ အရာအားလံုးကို သူစြန္႕လႊတ္ဖုိ႕အဆင္သင့္ေလ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕မွာပါရမီမပါခဲ့ဘူးထင္ပါတယ္။ သူေအာင္ျမင္သင့္္သေလာက္ ေအာင္ျမင္ပါရဲ့။ မုိးဇက္ေလာက္လူသိမမ်ားခဲ့ဘူး။ အခုသူ ၀န္ခံခ်က္ေျပာေနတဲ့ တရားေဟာဆရာေတာင္ သူ႕သီခ်င္းကိုမသိဘူးတဲ့ေလ။

ေအာင္ျမင္မွုကို မက္ေမာတဲ့လူထဲက လူတစ္ေယာက္၊ ျပီးေတာ့ ဂီတကိုအရူးအမူးဖက္တြယ္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ မိုးဇက္ဟာ တကယ့္ကို နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ မေကာင္းဆိုး၀ါးတစ္ေကာင္ပါပဲ။

သူကိုယ္တုိင္ပဲ မမွ်တတဲ့ ေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့သူ ဘုရားသခင္ကို စြန္႕လႊြတ္လိုက္တယ္။ မိုးဇက္ပ်က္စီးဖုိ႕အေရး သူၾကိဳးစားလုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ခါးသီးတဲ့မုန္းတီးမွုေတြနဲ႕ အရာရာကို စီမံေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ အမုန္းေတြ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အမုန္းေတြေပါ့။ ဒါေတြကုိ မုိးဇက္မသိခဲ့ဘူးေလ။

မုိးဇက္ရဲ့ တက္လမ္းေတြကို ပိတ္ဆို႕ ခဲ့တာမုိ႕ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းမွုေတြနဲ႕ အၾကပ္ရိုက္ေစခဲ့တယ္။ မတရားေသာ ယွဥ္ျပိဳင္မွုနဲ႕ နည္းမ်ိဳးစံုသံုးျပီး ၾကိတ္္ အႏိုင္က်င့္ခဲ့တာ။

မိုးဇက္ကို ထိခိုက္ေၾကကြဲျပီး ဘ၀ပ်က္ေစခဲ့တာ သူ႕အေဖေသတဲ့ အခ်ိန္ကစမယ္ထင္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူကိုယ္တုိင္ မိုးဇက္အေဖ၀တ္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ဖ်က္၀တ္စံုနဲ႕ မုိးဇက္ကို requiem mass ဆိုတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ေရးေစခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီသီခ်င္းနဲ႕ မုိးဇက္ ကုိထုိးႏွက္ခဲ့တာ။ ေငြေၾကးလိုအပ္ေနတဲ့ မုိးဇက္ကို ဒီသီခ်င္းေရးဖို႕ ေငြေၾကးေတြနဲ႕ျမဴဆြယ္ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ မုိးဇက္ကို အၾကိမ္ၾကိမ္တိုင္ ေျခာက္လွန္႕ေသြးပ်က္ေစခဲ့တာပါ။

တကယ္တမ္းေတာ့ မုိးဇက္ကို သူသတ္ခဲ့တာ။ သူမွားသြားခဲ့ျပီ။ ရလိုက္တဲ့ေနာင္တ ေၾကာင့္ သူ႕ကိုယ္သူ သတ္ေသျပီး အျပစ္ကေန ခြင့္လႊတ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့တာတဲ့ေလ…

ရွဳံးနိမ့္သူတစ္ေယာက္ရဲ့ ၀န္ခံျခင္းကေတာ့ မိုးဇက္ကို သူသတ္ခဲ့တာပါတဲ့။ သူရယ္ ဘုရားသခင္ရယ္ကလြဲရင္ ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူးတဲ့….

ေအာင္ျမင္မွုဆိုတဲ့ ေနာက္ကို လူတိုင္းလိုက္ေနမယ္ထင္တယ္။ ေငြေၾကးလိုမက္ေမာတပ္မက္ေစတဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ရိုးသားၾကိဳးစားျပီးေအာင္ျမင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ျဖတ္လမး္နည္းနဲ႕ေအာင္ျမင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္ျမင္ပါတယ္လုိ႕ ေကာက္ခ်က္ဆြဲလို႕ရေပမယ့္ မိမိရဲ့ေအာင္ျမင္မွုဟာ လိပ္ျပာသန္႕ရဲ့လား ဆုိတာကိုေကာ ေတြးေစခ်င္မိတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ သူတစ္ပါးကို စေတးရမယ္။ အထူးသျဖင့္ ဘ၀ေတြ အသက္ေတြ တန္ဖိုးျဖတ္လုိ႕မရတဲ့ အရာေတြ(သူတစ္ပါး မို႕ ကိုယ့္အတြက္ တန္ဖိုးမရွိဘူးျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္မွာပါ) စေတးရမယ္ဆုိရင္ေကာ ေအာင္ျမင္ခ်င္ေသးပါသလား။ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာ ဆုိတဲ့သူေတြလည္း ရွိမွာပါေလ။ ခံယူခ်က္ျခင္းမွ မတူႏုိင္ပဲ။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေအာင္ျမင္မွုေတြ တစ္သီၾကီးနဲ႕ မုိးဇက္ရဲ့ ဘ၀ပါ…

ပါရမီေၾကာင့္ လက္ေခ်ာင္းေတြ လွဳပ္လိုက္တိုင္း လက္ခုပ္သံေတြ ဘ၀ဂ္ညံေစခဲ့တယ္။ သူအျမဲရြတ္တဲ့ စကားလိုပဲ ဒီမွာ လူေတြက သူ႕ကိုခ်စ္ၾကပါတယ္တဲ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ သူ႕ရဲ့ ေအာင္ျမင္မွုကို မူးယစ္မေနသင့္ဘူးေနာ္။

တစ္ခ်ိန္လံုးေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ သူ႕ဘ၀ ေန၀င္ခ်ိန္ကေတာ့ သံေ၀ဂရစရာေတြနဲ႕ေပါ့။ ေငြေရးေၾကးေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ မာနေတြခ်ခဲ့ရတာေတြ။ အႏုပညာကို ဟင္းရြက္ကန္းစြန္းလိုေရာင္းခဲ့ရတာေတြ။ ဘယ္ေလာက္အသည္းနာလုိက္မလဲ။

အဆိုးဆံုးကေတာ့ သူေရးခဲ့တ့ဲ ဆင္ဖိုနီေတြ ကမၻာေက်ာ္ခဲ့ေပမယ့္ မုိးဇက္တစ္ေယာက္ ဘယ္နားေပ်ာက္မွန္းမသိေအာင္ကို ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရတာ။ ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္လုိ႕အုတ္ဂူသြင္းမထားႏိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ အမ်ားသူငွာနဲ႕ ေရာေႏွာျပီး mass grave မွာ ျမဳပ္ႏွံခံခဲ့ရတယ္။

ထုိက္တန္တဲ့အရာတစ္ခုကေတာ့ သူေသေပမယ့္ သူ႕သီခ်င္းေတြ မေသခဲ့ဘူး။ သူ႕နာမည္မေသခဲ့ဘူးေလ။ ပတၱျမားမွန္ရင္ ႏြံမနစ္ဖူးထင္ပါရဲ့။

ဒီဇာတ္ကားကို ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ sound box ကိုေတာ့ ဖြင့္ရပါလိမ့္မယ္။ အတီးေတြနဲ႕ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုလံုးက စြဲေဆာင္မွုအျပည့္။ သူတုိ႕ေခတ္ရဲ့ ျပဇာတ္ယဥ္ေက်းမွုကိုလည္း တေစ့တေစာင္း ျမင္ရပါလိမ့္မယ္။

အဆံုးသတ္မွာေတာ့ သူသိပ္မုန္းတယ္ဆုိတဲ့ မုိးဇက္ရဲ့ ရယ္သံဆန္းဆန္းကို မေမ့ေတာ့ဘူးဆုိတာ အာမခံပါတယ္……

သူဆိုတာကေတာ့ Antonio Salieri ပါ........(အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ နာမည္မွားေရးထားပါတယ္ :P)