မိုးေတြရြာေစြ

အခုတေလာ မိုးေတြရြာပါသည္။ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာတတ္ပါသည္။ မိုးေတြရြာရင္ ဘာလို.မွန္းမသိ လြမ္းစရာမရွိေသာ္လည္း ထိုမရိွသည့္အရာကိုလြမ္းေနတတ္ျပန္ေရာ။ လူတိုင္းလြမ္းတတ္ၾကသည္ဆိုပဲ။ သိပံၸဆရာမ်ားဘာေၾကာင့္ အဲဒါကိုအေျဖရွာမၾကည့္မိတာပါလိမ့္။ ရွုပ္ပါတယ္ေလ ကိုယ့္ဘာသာလြမ္းစရာရွိတာဆက္လြမ္းမယ္။
အခုလိုမိုးေတြမရြာခင္ တေျဖးေျဖးေမႊးလာတတ္တဲ့ ေျမသင္းရနံ.ေၾကာင့္ ကမာၻဦးအစက ေျမၾကီးကိုစားၾကတယ္ဆိုတာ အဲလိုအခ်ိန္မ်ိဳးဆိုလက္ခံမိမွာပဲ။ ကိုယ္လဲစားၾကည့္မလားလို. မေကာင္းတတ္လို.။ တကယ္ကိုေမႊးတာဗ်။ ျပီးရင္ေလးေအးေအးေလး အရွိန္ျမင့္လာသလို ေရစက္ေလးေတြ ပါလာတယ္ေလ။ က်ေနာ္အၾကိဳက္ဆံုးက အဲဒီေရစက္ကေလးေတြ မ်က္နွာကိုလာစဥ္တဲ့အရသာ။ ဘာနဲ.မွမလဲႏိုင္ဘူး။ မိုးေတြရြာတိုင္း ျပတင္းေပါက္ကိုေျပးရတယ္ အဲလုိ မ်ိဳးခံစားၾကည့္ခ်င္လို.ေလ။
မိုးေတြအရမ္းရြာရင္ေကာ ပက္လက္ကုလားထိုင္တစ္လံုးကိုဆြဲ အိမ္တံစက္ျမိတ္ေအာက္က ေရေတြစီးက်ေနတာကို ေငးရင္းေဆြးရျပန္ေရာ။ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရယ္ စာအုပ္ထူထူတစ္အုပ္ရယ္ ေစာင္ေႏြးေႏြးေလးကုိ ေျခေထာက္မွာျခံဳ ကက္ဆက္ကေန ကိုၾကီးခင္၀မ္းရဲ့ မိုးေတြရြာေစြျဖစ္ျဖစ္ လႊမ္းမိုးရဲ့မိုးစက္တင္ေလျဖစ္ျဖစ္ဖြင့္ (မိုးေဒ၀ါတို. တိမ္တမာန္တို. လဲၾကိဳက္ပါတယ္ဗ်) ေကြးလိုက္ရရင္ဇိမ္ပဲဗ်ာ။
တူ…….တူဆိုျပီးဖုန္းမည္သံနဲ. အတူ အေတြးယာဥ္ေၾကာကခဏရပ္မွ သတိရမိတယ္ ကိုယ္အလုပ္ေတြလုပ္ရအုန္းမွာပါေလ။ အျပင္မွာမိုးေတြရြာေနေပမယ့္ မိုးေတြရြာေနတာကိုေတာင္မသိႏိုင္ေလာက္တဲ့ (အသံလည္းမၾကားႏုိင္တဲ့) အခန္းထဲမွာကိုယ့္ရဲ့ေန.စဥ္ လက္ေတြ.ဘ၀မို. မိုးေတြရြာတုန္းကေလဆိုျပီးလြမ္းေနယံုကလြဲျပီး............