လြမ္ပရာဘန္သို႕မဟုတ္ ေတာင္တန္းေျမ

ဒီႏွစ္ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ရံုးပိတ္ရက္ ေလးရက္ရယ္ အလုပ္က ပိတ္ရက္တရက္ရယ္ အားလံုးေပါင္း ငါးရက္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါနဲ႕ ခရီးတခုေတာ့သြားမွပါေလ ဆိုျပီး ၾကည့္ေတာ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ေစ်းအသက္သာဆံုးက စလံုး ၃၆၀နဲ႕ မနီလာပဲရွိတယ္။ မနီလာျမိဳ႕ထက္ ဖိလစ္ပင္းရဲ့ တျခားေနရာေတြကို သြားဖုုိ႕ ပိုစိတ္ဝင္စားတာ။ ဘန္ေကာက္လို ေနရာမ်ိဳးေတာင္ ဘတ္ဂ်က္ေလယာဥ္လိုင္းေတြက စလံုး၇၀၀ေက်ာ္ေနေလရဲ့။ မထင္မွတ္ပဲ Changi website ထဲမွာ Laos အဲလိုင္းကေန ေစ်းခ်တယ္ဆိုတာ သြားေတြ႕မိတယ္။ ဆက္သြယ္ၾကည့္တဲ့အခါ လြမ္ပရာဘန္ကို စလံုး ၃၂၀ပဲ က်ပါမယ္။ ပံုမွန္ေစ်းက ၆၀၀၊ ၇၀၀ေလာက္ရွိပါတယ္။ Silk Air က မႏွစ္ကစျပီး ပ်ံသန္းေနေပမယ့္ ၅၀၀၊၆၀၀ ေလာက္ အျမဲျဖစ္ေနတတ္တယ္။ တကယ္တမ္း က်ေနာ့ကိုု လြမ္ပရာဘန္က ဓါတ္ပံုတပံုက ဖမ္းစားထားတာ မႏွစ္ကတႏွစ္လံုးပါ။ အဲ့ဒီဓါတ္ပံုထဲက ေရတံခြန္ဟာ လြမ္ပရာဘန္မွာ ရွိေနခဲ့တာ.....

ဒါနဲ႕ ခရီးထြက္ရင္ ေခၚပါဆိုတဲ့ လူေတြကို လက္တို႕ပါတယ္။ ပံုမွန္က တေယာက္တည္း အျမဲသြားတတ္တယ္။ ခြင့္မယူခ်င္တာ၊ ခြင့္မရတာ၊ အလုပ္မအားတာ၊ဘတ္ဂ်က္ေက်ာ္သြားတာ ဆိုုတဲ့ ဆင္ေျခေတြရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေခၚတတ္ပါဘူး။ လက္တို႕လိုက္ရင္ လိုက္မွာ ေသခ်ာတဲ့ သူေတြကို ေခၚရတာ ပိုအားရွိတယ္။ သူတို႕ကလည္း အိုေကဆိုျပီး ေလယာဥ္လက္မွတ္ ျဖတ္ဖုုိ႕ ပိုက္ဆံကိုလႊဲလိုက္ၾကတယ္။ ေစ်းခ်ထားတဲ့ လက္မွတ္လိုခ်င္ရင္ တပတ္အတြင္း ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖို႕ ဘဏ္ကေန လႊဲေပးရမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲလႊဲလိုက္ၾကတယ္။ သြားမွာက ဇန္နဝါရီလကုန္ပါ။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို ႏိုဝင္ဘာလ ၂၀၁၆ထဲက ၾကိဳဝယ္ထားတာ။ ႏိုဝင္ဘာ ၁၄ရက္ေန႕ ေလယာဥ္လက္မွတ္ရလာတဲ့အခါ လက္မွတ္ေပၚမွာ ၃၇၅က်ပ္လို႕ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ေမးပါတယ္။ ပိုက္ဆံမ်ားထပ္ေပးရမလား မသိဘူးေနာ္တဲ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါ ေစ်းခ်ထားတာေလ သူတို႕ေျပာတဲ့ေစ်းပဲ ေပးလိုက္တာ၊ ေစ်းႏွဳန္း မကိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုုပ္ လက္မွတ္ထုတ္ေပးမလဲလို႕ ေျဖမိတယ္။

ႏိုဝင္ဘာ ၂၂ရက္ေန႕မွာေတာ့ ပထမေလယာဥ္လက္မွတ္ ပို႕ေပးတဲ့သူက က်ေနာ္တုုိ႕သြားမယ့္ေန႕ဟာ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးျဖစ္တာမို႕ တေယာက္ကို ထပ္ေဆာင္း ၅၅က်ပ္ေပးရမယ္လို႕ စာပို႔လာတယ္။ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးဆိုတာ တျခား ဘာသာေရးပြဲေတာ္လို လမင္း၊ေနမင္းကိုၾကည့္ျပီးမွ အလိုက္သင့္လုပ္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ရက္ေတြသတ္မွတ္ျပီးသားေတြပါ။ တႏွစ္ေလာက္အလိုကတည္းက အလြယ္တကူသိႏွင့္ျပီးသား ဒီပိိတ္ရက္ကို လက္မွတ္ျဖတ္ျပီးမွ ထပ္ေဆာင္းေငြေပးရမယ္ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေပးႏိုင္ဘူးလို႕ အေၾကာင္းျပန္လိုက္တယ္။ United Airline ရဲ့ဆြဲခ်တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြ မျဖစ္ေသးဘူးဆုုိေတာ့ က်ေနာ္တို႕ကေတာ့ ခပ္မာမာပဲ။ တျခားသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ Expedia ကေနဝယ္ခဲ့ျပီး စလံုး၂၉၀ပဲ ေပးရတယ္။ က်ေနာ္တို႕လို အေျခအတင္ေတြေတာင္ ျဖစ္စရာမလိုခဲ့ဘူး။

ဟိုတယ္ကိုလိုက္ရွာေတာ့ ၾကမ္းခင္း အခန္းက်ယ္က်ယ္မွာ ေနခ်င္လို႕ မနည္းလိုက္ရွာရပါတယ္။ Rendezvous Boutique Hotel ကို ေနာက္ဆံုးမွာ စိတ္ၾကိဳက္ေရြးလိုက္တယ္။  ငါးညကိုုမွ တေယာက္ကို စလံုး ၁၇၅က်ပ္ပဲ ေပးရတယ္။ ညေစ်းနဲ႕လည္း နီးတယ္တဲ့...

ျပီးေတာ့ ခရီးစဥ္၊ ေတာင္တက္ခ်င္တဲ့ သူနဲ႕ စလံုးမွာ လမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့သူေတြရဲ့ အလည္တည့္တည့္မွာ က်ေနာ္ပါ။ ႏွစ္ဖက္စလံုးကိုု မွ်သြားေအာင္ ေတာင္တက္ႏွစ္ရက္ခရီး တရက္ကိုေလးနာရီ၊ City tour တရက္၊ Free & Easy တရက္ လုပ္ေပးလိုက္မွ အေတာ္ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ခရီးစဥ္ကိုေတာ့ My Laos Home ဆိုတဲ့ ေအးဂ်န္႕ဆီကေန ဝယ္တယ္။ တရက္ကို ယူအက္စ္ ၅၀နဲ႕ သံုးရက္စာ တေယာက္ကို ၁၅၀က်ပါတယ္။ တျခားႏိုင္ငံေတြထက္ ေစ်းနည္းနည္းပိုၾကီးတယ္။ ေစ်းေလွ်ာ့မေပးပဲ က်ေနာ္တို႕ကို ေလဆိပ္လာၾကိဳေပးမယ္လို႕ စီစဥ္ေပးခဲ့တယ္။

ေလယာဥ္က ဗီယက္တိုင္းမွာ တေထာက္နားပါတယ္။ဗီယက္တိုင္းမွာ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ တနာရီ ေနာက္က်ေနခဲ့တယ္။ လြမ္ပရာဘန္ကို ေနဝင္ျပီးမွပဲ ေရာက္ပါေတာ့တယ္။ ကုန္းတြင္းပိတ္ႏိုင္ငံျဖစ္ျပီး ေတာင္ေတြ အင္မတန္ေပါပါတယ္။  ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြ ထြက္လာဖုုိ႕ အေတာ္ေလးေစာင့္လိုက္ရတယ္။ အျပင္မွာ တိုးဂိုက္နဲ႕ေတြ႕ျပီး ဟိုတယ္ကိုုေမာင္းပို႕ေပးတယ္။ တိုးဂိုက္က အေတာ္ေလးရွင္းျပခ်င္တဲ့ ပံုုေပါက္သလို၊ တလမ္းလံုးသူငယ္ခ်င္းကလည္း ေမးခြန္းတေထာင္နဲ႕ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပလာၾကတယ္။

ဟိုတယ္ခန္းက က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္ပါ။ အထုတ္ေတြခ်ျပီးတာနဲ႕ ညစာစားဖို႕ ညေစ်းဖက္ကို ထြက္ၾကတယ္။ ဟိုတယ္မွာ ေျမပံုေတာင္းေတာ့ ဟိုတယ္က ျပန္ေျပာတယ္ ဒီမွာ လမ္းေပ်ာက္တယ္ဆုုိရင္ လြမ္ပရာဘန္မွာ ပထမဆံုးေသာ လမ္းေပ်ာက္တဲ့ ဧည့္သည္ မင္းတို႕ျဖစ္သြားမယ္တဲ့...

ဟိုတယ္ကေန ဆယ္မိနစ္မျပည့္ခင္ ညေစ်းကိုေရာက္တယ္။ လာအို သံုးေငြ KIP ကိုအဲ့ဒီေရာက္မွ လဲၾကတယ္။ က်ေနာ္က ယိုးဒယားေငြ လက္က်န္ရွိတာနဲ႕ပဲ လဲလိုက္တယ္။ ပိုက္ဆံ လက္ထဲေရာက္တာနဲ႕ ညေစ်း အဝင္က မုန္႕လင္မယားလို မုုန္႕ကို ဝယ္စားတယ္။ ေစ်းတန္းတဆံုး သြားၾကတယ္။ အဆံုးနားမွာ အသီးေဖ်ာ္ရည္တခြက္ကို ယူအက္စ္ ႏွစ္က်ပ္နဲ႕ေရာင္းတာ ဆြဲၾကျပန္တယ္။ ဗိုက္ဆာေနျပီဆိုုေတာ့ ညေစ်းထဲက စားေသာက္ဆိုင္တန္းကိုပဲ ဦးတည္လိုက္ၾကေတာ့တယ္။ ငါးကင္၊ ဝက္သားကင္၊ ၾကက္သားကင္ ကိုယ္စားခ်င္တာကိုယ္ဆြဲလာၾကတယ္၊ ထမင္းေတာ့ မစားပဲ ေကာက္ညွင္းကိုပဲ အဓိက စားၾကတယ္။ ဝါးလံုးတန္းထိုင္ခံုေတြမွာလည္း စားေသာက္သူေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ ေနရာလြတ္တခုကိုဝင္ထိုင္ရင္း ယိုုးဒယားက တေယာက္တည္းလာတဲ့ ဧည့္သည္နဲ႕အဖြဲ႕က်သြားၾကတယ္။ ငါးကင္ေတြေတာင္ လဲစားၾကတဲ့အထိပါပဲ။ စားေသာက္ျပီးၾကတဲ့အခါ ညေစ်းဆိုင္ခန္းေတြ သိမ္းေနၾကျပီ။ ေနာက္ေန႕မနက္ကို ေတာင္တက္ခရီးစမွာမို႕ ေရမိုးခ်ိဳးျပီးတာနဲ႕ နားလိုက္ၾကေတာ့တယ္......