လြမ္ပရာဘန္သို႕မဟုတ္ ေတာင္တန္းေျမ

ဒီႏွစ္ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ရံုးပိတ္ရက္ ေလးရက္ရယ္ အလုပ္က ပိတ္ရက္တရက္ရယ္ အားလံုးေပါင္း ငါးရက္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါနဲ႕ ခရီးတခုေတာ့သြားမွပါေလ ဆိုျပီး ၾကည့္ေတာ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ေစ်းအသက္သာဆံုးက စလံုး ၃၆၀နဲ႕ မနီလာပဲရွိတယ္။ မနီလာျမိဳ႕ထက္ ဖိလစ္ပင္းရဲ့ တျခားေနရာေတြကို သြားဖုုိ႕ ပိုစိတ္ဝင္စားတာ။ ဘန္ေကာက္လို ေနရာမ်ိဳးေတာင္ ဘတ္ဂ်က္ေလယာဥ္လိုင္းေတြက စလံုး၇၀၀ေက်ာ္ေနေလရဲ့။ မထင္မွတ္ပဲ Changi website ထဲမွာ Laos အဲလိုင္းကေန ေစ်းခ်တယ္ဆိုတာ သြားေတြ႕မိတယ္။ ဆက္သြယ္ၾကည့္တဲ့အခါ လြမ္ပရာဘန္ကို စလံုး ၃၂၀ပဲ က်ပါမယ္။ ပံုမွန္ေစ်းက ၆၀၀၊ ၇၀၀ေလာက္ရွိပါတယ္။ Silk Air က မႏွစ္ကစျပီး ပ်ံသန္းေနေပမယ့္ ၅၀၀၊၆၀၀ ေလာက္ အျမဲျဖစ္ေနတတ္တယ္။ တကယ္တမ္း က်ေနာ့ကိုု လြမ္ပရာဘန္က ဓါတ္ပံုတပံုက ဖမ္းစားထားတာ မႏွစ္ကတႏွစ္လံုးပါ။ အဲ့ဒီဓါတ္ပံုထဲက ေရတံခြန္ဟာ လြမ္ပရာဘန္မွာ ရွိေနခဲ့တာ.....

ဒါနဲ႕ ခရီးထြက္ရင္ ေခၚပါဆိုတဲ့ လူေတြကို လက္တို႕ပါတယ္။ ပံုမွန္က တေယာက္တည္း အျမဲသြားတတ္တယ္။ ခြင့္မယူခ်င္တာ၊ ခြင့္မရတာ၊ အလုပ္မအားတာ၊ဘတ္ဂ်က္ေက်ာ္သြားတာ ဆိုုတဲ့ ဆင္ေျခေတြရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေခၚတတ္ပါဘူး။ လက္တို႕လိုက္ရင္ လိုက္မွာ ေသခ်ာတဲ့ သူေတြကို ေခၚရတာ ပိုအားရွိတယ္။ သူတို႕ကလည္း အိုေကဆိုျပီး ေလယာဥ္လက္မွတ္ ျဖတ္ဖုုိ႕ ပိုက္ဆံကိုလႊဲလိုက္ၾကတယ္။ ေစ်းခ်ထားတဲ့ လက္မွတ္လိုခ်င္ရင္ တပတ္အတြင္း ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖို႕ ဘဏ္ကေန လႊဲေပးရမယ္ဆိုတာေၾကာင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲလႊဲလိုက္ၾကတယ္။ သြားမွာက ဇန္နဝါရီလကုန္ပါ။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို ႏိုဝင္ဘာလ ၂၀၁၆ထဲက ၾကိဳဝယ္ထားတာ။ ႏိုဝင္ဘာ ၁၄ရက္ေန႕ ေလယာဥ္လက္မွတ္ရလာတဲ့အခါ လက္မွတ္ေပၚမွာ ၃၇၅က်ပ္လို႕ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ေမးပါတယ္။ ပိုက္ဆံမ်ားထပ္ေပးရမလား မသိဘူးေနာ္တဲ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါ ေစ်းခ်ထားတာေလ သူတို႕ေျပာတဲ့ေစ်းပဲ ေပးလိုက္တာ၊ ေစ်းႏွဳန္း မကိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုုပ္ လက္မွတ္ထုတ္ေပးမလဲလို႕ ေျဖမိတယ္။

ႏိုဝင္ဘာ ၂၂ရက္ေန႕မွာေတာ့ ပထမေလယာဥ္လက္မွတ္ ပို႕ေပးတဲ့သူက က်ေနာ္တုုိ႕သြားမယ့္ေန႕ဟာ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးျဖစ္တာမို႕ တေယာက္ကို ထပ္ေဆာင္း ၅၅က်ပ္ေပးရမယ္လို႕ စာပို႔လာတယ္။ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးဆိုတာ တျခား ဘာသာေရးပြဲေတာ္လို လမင္း၊ေနမင္းကိုၾကည့္ျပီးမွ အလိုက္သင့္လုပ္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ရက္ေတြသတ္မွတ္ျပီးသားေတြပါ။ တႏွစ္ေလာက္အလိုကတည္းက အလြယ္တကူသိႏွင့္ျပီးသား ဒီပိိတ္ရက္ကို လက္မွတ္ျဖတ္ျပီးမွ ထပ္ေဆာင္းေငြေပးရမယ္ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေပးႏိုင္ဘူးလို႕ အေၾကာင္းျပန္လိုက္တယ္။ United Airline ရဲ့ဆြဲခ်တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြ မျဖစ္ေသးဘူးဆုုိေတာ့ က်ေနာ္တို႕ကေတာ့ ခပ္မာမာပဲ။ တျခားသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကေတာ့ Expedia ကေနဝယ္ခဲ့ျပီး စလံုး၂၉၀ပဲ ေပးရတယ္။ က်ေနာ္တို႕လို အေျခအတင္ေတြေတာင္ ျဖစ္စရာမလိုခဲ့ဘူး။

ဟိုတယ္ကိုလိုက္ရွာေတာ့ ၾကမ္းခင္း အခန္းက်ယ္က်ယ္မွာ ေနခ်င္လို႕ မနည္းလိုက္ရွာရပါတယ္။ Rendezvous Boutique Hotel ကို ေနာက္ဆံုးမွာ စိတ္ၾကိဳက္ေရြးလိုက္တယ္။  ငါးညကိုုမွ တေယာက္ကို စလံုး ၁၇၅က်ပ္ပဲ ေပးရတယ္။ ညေစ်းနဲ႕လည္း နီးတယ္တဲ့...

ျပီးေတာ့ ခရီးစဥ္၊ ေတာင္တက္ခ်င္တဲ့ သူနဲ႕ စလံုးမွာ လမ္းမေလွ်ာက္ခ်င္တဲ့သူေတြရဲ့ အလည္တည့္တည့္မွာ က်ေနာ္ပါ။ ႏွစ္ဖက္စလံုးကိုု မွ်သြားေအာင္ ေတာင္တက္ႏွစ္ရက္ခရီး တရက္ကိုေလးနာရီ၊ City tour တရက္၊ Free & Easy တရက္ လုပ္ေပးလိုက္မွ အေတာ္ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ခရီးစဥ္ကိုေတာ့ My Laos Home ဆိုတဲ့ ေအးဂ်န္႕ဆီကေန ဝယ္တယ္။ တရက္ကို ယူအက္စ္ ၅၀နဲ႕ သံုးရက္စာ တေယာက္ကို ၁၅၀က်ပါတယ္။ တျခားႏိုင္ငံေတြထက္ ေစ်းနည္းနည္းပိုၾကီးတယ္။ ေစ်းေလွ်ာ့မေပးပဲ က်ေနာ္တို႕ကို ေလဆိပ္လာၾကိဳေပးမယ္လို႕ စီစဥ္ေပးခဲ့တယ္။

ေလယာဥ္က ဗီယက္တိုင္းမွာ တေထာက္နားပါတယ္။ဗီယက္တိုင္းမွာ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ တနာရီ ေနာက္က်ေနခဲ့တယ္။ လြမ္ပရာဘန္ကို ေနဝင္ျပီးမွပဲ ေရာက္ပါေတာ့တယ္။ ကုန္းတြင္းပိတ္ႏိုင္ငံျဖစ္ျပီး ေတာင္ေတြ အင္မတန္ေပါပါတယ္။  ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြ ထြက္လာဖုုိ႕ အေတာ္ေလးေစာင့္လိုက္ရတယ္။ အျပင္မွာ တိုးဂိုက္နဲ႕ေတြ႕ျပီး ဟိုတယ္ကိုုေမာင္းပို႕ေပးတယ္။ တိုးဂိုက္က အေတာ္ေလးရွင္းျပခ်င္တဲ့ ပံုုေပါက္သလို၊ တလမ္းလံုးသူငယ္ခ်င္းကလည္း ေမးခြန္းတေထာင္နဲ႕ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပလာၾကတယ္။

ဟိုတယ္ခန္းက က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္ပါ။ အထုတ္ေတြခ်ျပီးတာနဲ႕ ညစာစားဖို႕ ညေစ်းဖက္ကို ထြက္ၾကတယ္။ ဟိုတယ္မွာ ေျမပံုေတာင္းေတာ့ ဟိုတယ္က ျပန္ေျပာတယ္ ဒီမွာ လမ္းေပ်ာက္တယ္ဆုုိရင္ လြမ္ပရာဘန္မွာ ပထမဆံုးေသာ လမ္းေပ်ာက္တဲ့ ဧည့္သည္ မင္းတို႕ျဖစ္သြားမယ္တဲ့...

ဟိုတယ္ကေန ဆယ္မိနစ္မျပည့္ခင္ ညေစ်းကိုေရာက္တယ္။ လာအို သံုးေငြ KIP ကိုအဲ့ဒီေရာက္မွ လဲၾကတယ္။ က်ေနာ္က ယိုးဒယားေငြ လက္က်န္ရွိတာနဲ႕ပဲ လဲလိုက္တယ္။ ပိုက္ဆံ လက္ထဲေရာက္တာနဲ႕ ညေစ်း အဝင္က မုန္႕လင္မယားလို မုုန္႕ကို ဝယ္စားတယ္။ ေစ်းတန္းတဆံုး သြားၾကတယ္။ အဆံုးနားမွာ အသီးေဖ်ာ္ရည္တခြက္ကို ယူအက္စ္ ႏွစ္က်ပ္နဲ႕ေရာင္းတာ ဆြဲၾကျပန္တယ္။ ဗိုက္ဆာေနျပီဆိုုေတာ့ ညေစ်းထဲက စားေသာက္ဆိုင္တန္းကိုပဲ ဦးတည္လိုက္ၾကေတာ့တယ္။ ငါးကင္၊ ဝက္သားကင္၊ ၾကက္သားကင္ ကိုယ္စားခ်င္တာကိုယ္ဆြဲလာၾကတယ္၊ ထမင္းေတာ့ မစားပဲ ေကာက္ညွင္းကိုပဲ အဓိက စားၾကတယ္။ ဝါးလံုးတန္းထိုင္ခံုေတြမွာလည္း စားေသာက္သူေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ ေနရာလြတ္တခုကိုဝင္ထိုင္ရင္း ယိုုးဒယားက တေယာက္တည္းလာတဲ့ ဧည့္သည္နဲ႕အဖြဲ႕က်သြားၾကတယ္။ ငါးကင္ေတြေတာင္ လဲစားၾကတဲ့အထိပါပဲ။ စားေသာက္ျပီးၾကတဲ့အခါ ညေစ်းဆိုင္ခန္းေတြ သိမ္းေနၾကျပီ။ ေနာက္ေန႕မနက္ကို ေတာင္တက္ခရီးစမွာမို႕ ေရမိုးခ်ိဳးျပီးတာနဲ႕ နားလိုက္ၾကေတာ့တယ္......

ဘူရာခိုင္းနဲ႕ Island hopping

ေနာက္တေန႕ မနက္ ဆယ္နာရီမွာ Island Hopping နဲ႔ Snorkeling လုပ္ဖို႕ ခ်ိန္းထားခဲ့ျပီးျပီ။ ဆယ္နာရီမွာ လုပ္မယ္လို႕အခ်ိန္ကိုေတာ့ မေန႕ညက မအိပ္ခင္မွာ လွမ္းအေၾကာင္းထားပါတယ္။ မနက္စာစားျပီးတာနဲ႕ Dmall ကို ဟိုတယ္က ကားနဲ႕ သြားၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႕ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပထမခ်ိန္းထားတဲ့ စက္ေလွက ခရီးစဥ္က ျပန္မလာေသးတာေၾကာင့္ ေနာက္တစင္းကို နာရီဝက္ေစာင့္ရတယ္။ ေစာင့္ေနတုုန္းမွာ ေဆးသြားဝယ္ျပီးေသာက္ထားလိုက္တယ္။ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့..

စက္ေလွေရာက္တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းထြက္ၾကတယ္။ ပထမဆံုး Ilig Iligan Beach မွာရပ္ေပးပါတယ္။ သႏ ၱာေက်ာက္တန္းေတြ သဘာဝအတိုင္းရွိေနဆဲမို႕ သိပ္ကိုလွတဲ့ေနရာတခုပါ။

ေနာက္တေနရာအျဖစ္ Crocodile Island မွာ ရပ္ေပးပါတယ္။ ဒီေနရာက ငါးေတြက လက္ထဲက ေပါင္မုန္႕ကို မေၾကာက္မရြံ႕ တိုးဝင္တြယ္ကပ္စားၾကတာ။ အေတာ္ေလး ယဥ္ပါးေနတဲ့ပံုပါပဲ။ 

Crocodile Island ကေန ခြာေတာ့ Crystal cove Island ကိုသြားၾကတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ေရက အရမ္းၾကည္ျပီး သိပ္ကိုလွတဲ့ ကြ်န္းတခုပါပဲ။ ကြ်န္းထဲမွာ ျပင္ဆင္ထားတဲ့အရာေတြကို ဝင္ၾကည့္မယ္ဆို ဝင္ၾကည့္ခြင့္ ပီဆို၂၅၀ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သဘာဝအတိုင္းမဟုတ္ပဲ ျပင္ဆင္ထားတဲ့အရာေတြမို႕ က်ေနာ္တို႕ မၾကည့္ခဲ့ၾကဘူး။ ကမ္းစပ္မွာပဲ ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီးျပန္လာၾကတယ္။ အဲ့ဒီေန႕က လွိဳင္းအေတာ္ၾကီးတာမို႕လန္ကာဝီခရီးစဥ္တုန္းက အသည္းငယ္တဲ့ က်ေနာ့ေဘာ္ဒါႏွစ္ေယာက္ကို သြားသတိရမိတယ္။

ဒီတခါေတာ့ ေဆးအစြမ္းထင္ပါတယ္။ ေခါင္းမမူး မအန္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေန႕ေတာ့ ပင္လယ္စာစားၾကမယ္ဆိုုျပီး ကမ္းကပ္တာနဲ႕ ပင္လယ္စာ စားဖိုု႕သြားၾကတယ္။ ပင္လယ္စာမွာ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ Dlipapa ကိုတေမွ်ာ္တေခၚလိုက္ရွာရတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္မွတ္ျပီးလိုက္ရွာတာ တကယ္က Sea food Wet Market ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒီေစ်းထဲက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ဝယ္ အနားပတ္ပတ္လည္က စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ အေလးခ်ိန္နဲ႕ခ်ိန္ ဟင္းခ်က္ခေပးျပီး စားၾကေသာက္ၾကတဲ့ ထံုုးစံ။ ဂဏန္းခ်က္နဲ႕ ငါးကင္ပဲ စားလို႕ အဆင္ေျပတယ္။ က်န္တာေတြက လန္ကာဝီပင္လယ္စာဆိုင္ကို မမွီပါဘူး။

ေန႔လည္စာစားျပီးတာနဲ႕ ဒီေန႕ ညေနခင္းကိုု ေနဝင္ရွဳခင္းၾကည့္ဖို႕ ေနာက္ထပ္ကမ္းေျခတခုမွာ စီစဥ္ထားတယ္။ ပူကာကမ္းေျခကိုု ပီဆို၂၅၀နဲ႕ တုပ္တုပ္စီးျပီး သြားၾကတယ္။ ကမ္းေျခကစားေသာက္ဆိုင္မွာ ေထာပတ္သီးတခြက္နဲ႕ ေနဝင္ခ်ိန္ကိုု ေမွ်ာ္ရတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္သူေတြ၊ေဘာ္လီေဘာပုတ္သူေတြနဲ႕ ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြေၾကာင့္ ကမ္းေျခက အသက္ဝင္ေနတယ္။ တိမ္ထူတဲ့ ေန႕ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနတျဖည္းျဖည္း ဝင္လာတာကို ေကာင္းကင္အေရာင္ တိမ္အေရာင္ကေနပဲ သိရတယ္။ ေနလံုးၾကီးကိုေတာ့ မျမင္လိုက္ရပါဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ လွိဳင္းပုတ္သံေတြနဲ႕ ျငိမ္သက္ေနတဲ့ အရပ္တခုမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ရွိခဲ့ဖူးတယ္ဆိုုတဲ့ မွတ္တမ္းတခု တိုုးတာေပါ့ေလ.

ကမ္းေျခက ျပန္ေတာ့ Boracay Toilet ဆုိတဲ့ ဆိုင္ကိုဝင္တယ္။ Station 1 မွာရွိပါတယ္။ ဝန္ထမ္းေတြက ေဖာ္ေရြၾကတယ္။ ေစ်းနည္းနည္းၾကီးတာ ဆိုင္အျပင္အဆင္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ္။ ဖိလစ္ပိုင္ရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ဟလိုဟလို ဆိုုတဲ့ အစာကို ျမည္းစမ္းၾကည့္ပါတယ္။ ဖါလူဒါလိုပံုစံပါပဲ ဒါေပမယ့္ ဖါလူဒါက ပိုေကာင္းတယ္။

စားေသာက္ဆိုင္ကေန Dmall ကိုျပန္သြားတယ္။ Fire Dance ကေနတာကို ေငးၾကျပန္တယ္။ နာမည္ေက်ာ္ Lechon meat ကိုဝယ္ျပီး ဟိုုတယ္ျပန္လာၾကတယ္။ နည္းနည္းအခ်ိန္ေစာေသးတယ္ မေန႕ကလိုပဲ အႏွိပ္ခံၾကမလား ဆိုျပီး အႏွိပ္ခံၾကျပန္ေရာ...

မနက္ေစာေစာ ဟိုုတယ္မွာ Check out လုပ္ျပီး မနက္စာစားတယ္။ ကိုုးနာရီခြဲမွာ စီစဥ္ထားတဲ့အတိုင္း လာၾကိဳပါတယ္။ ကား၊ သေဘၤာ နဲ႕ ကားႏွစ္နာရီ စီးျပီးတဲ့အခါ ကာလီဘို ေလဆိပ္ကိုေရာက္ပါတယ္။ ကာလီဘိုကိုေရာက္တာနဲ႕ မိုုးသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာပါေတာ့တယ္။ ကာလီဘုိေလဆိပ္မွာ ပီဆို၇၀၀ ေလဆိပ္ခြန္ေဆာင္ဖို႕ ေငြခ်န္ၾကပါလို႕ သြားမယ့္ခရီးသည္ေတြကိုု သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေငြအကုုန္သံုးတတ္ၾကတာမို႕ ဒုုကၡေရာက္ေနၾကတာ ေတြ႕ခဲ့ရလို႕ပါ။

မိုးစက္ေတြၾကားကေနပဲ ဘူရာခိုင္းကို လက္ျပႏွဳတ္္ဆက္လိုက္ပါေတာ့တယ္.........

ဘူရာခိုင္း နဲ႕ ေရငုပ္ျခင္း

မနက္စာ စားျပီးတာနဲ႕ Infinity pool မွာ ေရသြားကူးၾကမယ္ဆိုျပီးထြက္လာတာ ေရကူးကန္မွာ လူမ်ားေနတာနဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ကမ္းေျခကို ေရာက္သြားတယ္။ ကမ္းေျခက သဲျဖဴျဖဴ ေရကလည္း ၾကည္ေနတာပါပဲ။ ငါးေရာင္စံုေတြကိုျမင္ေနရျပီး သန္႔ရွင္းတဲ့ ပင္လယ္ပါပဲ။ သီးသန္႕ကမ္းေျချဖစ္တာမို႕ လူေတြနဲ႕ ၾကပ္ခဲမေနပဲ ေအးေအးေဆးေဆးရွိေနခဲ့တယ္။ ကမ္းေျခမွာ ေရကူးျပီးတာနဲ႕ အခန္းကိုျပန္ၾကတယ္။ ဟိုတယ္က Shuttle Bus နဲ႕ Dmall ကိုဆင္းတယ္။ ေရငုပ္မွာမုုိ႕ ဗိုက္ျပည့္ေအာင္ထိ မစားပဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးကို ေရြးလိုက္ၾကတယ္။

ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါ သင္တန္းဆရာ ဂ်န္ဂ်န္က က်ေနာ္တို႕ကို ၾကိဳတယ္။ ပစၥည္းကိရိယာေတြအေၾကာင္း တဆင့္ျပီးတဆင့္ အေသးစိတ္ရွင္းျပတယ္။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ဆက္သြယ္ရမယ့္ အခ်က္ျပပံုေတြေျပာျပျပီးတဲ့အခါ ေရတိမ္မွာ ေလ့က်င့္ခန္း စတယ္။ ပထမ BCD ကိုေလထုတ္ ေလသြင္းကေန စေလ့က်င့္တယ္။ ေနာက္ထပ္ အသက္ရွဴကိရိယာထဲ ေရဝင္ခဲ့ရင္ အသက္ျပင္းျပင္းရွဴထုုတ္ျခင္းျဖင့္ ေရကိုထုတ္တာ ျပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႕ ေရဝင္ေပါက္ကိုပိတ္ျပီး ခလုုတ္ႏွိပ္ျပီး ေရထုတ္တာ၊ အသက္ရွဴကိရိယာ တျခားသူနဲ႕ မေတာ္တဆ တိုက္မိျပီး လြတ္ထြက္သြားခဲ့ရင္ ဘယ္လို ျပန္ရွာယူရမယ္ဆိုုတာအထိ မရမျခင္း က်င့္ခုုိင္းတယ္။ ေနာက္ထပ္ေလ့က်င့္ခန္းေတြကေတာ့ မ်က္ႏွာမွန္ကာထဲကို ေရဝင္သြားခဲ့ရင္ ျပန္ထုတ္ဖို႕၊ ေရေအာက္ဖိအားေၾကာင့္ နားအူလာရင္ ဘယ္လိုလုုပ္မလဲဆိုုတာေတြပါ ပါပါတယ္။

အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္သြားတဲ့အခါ ေလွဆီကိုခ်ီတက္ၾကတယ္။ ကမ္းေျခနဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းကိုေရာက္တဲ့အခါ ဂ်န္ဂ်န္က သူတို႕ရံုုးကိုေရာက္ျပီဆိုျပီး အရင္ဆင္းသြားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ျပီးတဲ့အခါ တေယာက္ခ်င္းဆီကို ေနာက္ျပန္ ေဇာက္ထိုုးေရထဲထိုုးခ်ခိုုင္းတယ္။ တခါတည္းေရေအာက္ကို တိုက္ရိုက္ေရာက္သြားျပီး လူက အလိုက္သင့္အလ်ားသင့္ျဖစ္ေအာင္ ခဏေစာင့္ေပးတယ္။ ျပီးတာနဲ႕ ေရအနက္ ငါးမီးတာကိုေခၚသြားျပီး ငါးေရာင္စံုေတြနဲ႕ ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးပါတယ္။

ငါးမီးတာကေနမွ တျဖည္းျဖည္း ဆယ့္ႏွစ္မီတာအထိ တျဖည္းျဖည္း ေခၚသြားပါတယ္။ ရွစ္မီတာေလာက္ေရာက္တဲ့အခါ ပါလာတဲ့ Gopro ေရေအာက္ကင္မရာက အိမ္မပါတဲ့အတြက္ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ပဲ ရပ္သြားတယ္။ ေရေအာက္ၾကမ္းျပင္မွာ Nemo ငါးေလးေတြနဲ႕ ဆံုျဖစ္ခဲ့တယ္။

အခ်ိန္ျပည့္တဲ့အခါ ေရအနက္ကေန ေရတိမ္ကို တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေခၚလာတယ္။ ဒီတေခါက္ ေရထဲမွာ မအန္ခ်င္ပဲ အဆံုးထိေရငုုပ္လိုက္ႏိုုင္တယ္။ အေပၚေရာက္ျပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ထံုးစံအတိုင္း အန္ပါေတာ့တယ္။ ဂ်န္ဂ်န္ကေတာ့ က်ေနာ့မွာ Sea sickness ရွိတာလို႕ေျပာျပီး ေနာက္တခါ ပင္လယ္ထဲမဆင္းခင္ တနာရီ ေဆးၾကိဳေသာက္ဖိုု႕၊ တကယ္လို႕ မူးလာခဲ့ရင္လည္း အနီးဆံုုးကို မၾကည့္ပဲ အေဝးကရွဳခင္းေတြ အစိမ္းေရာင္ေတြကို ၾကည့္ပါလို႕  အၾကံေပးခဲ့တယ္။

အဲဒီညေနကိုေတာ့ ေနဝင္ရွဳခင္းၾကည့္ရင္း ညစာစားၾကမယ္ဆိုျပီး ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္။ ဒါနဲ႕ ေနဝင္ရွဳခင္းၾကည့္လို႕ေကာင္းတဲ့ Spider house ကိုုသြားၾကတယ္။ ညေန ေလးနာရီေက်ာ္မွာ ဆိုင္ကိုေရာက္ေပမယ့္ ရွဳခင္းၾကည့္လို႕ေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြ အကုန္ျပည့္ေနခဲ့ျပီ။ ဒီဆိုင္မွာ ေရထဲကိုခုန္ခ်လို႕ရတဲ့ေနရာ ရွိသလို၊ေရလယ္ေခါင္မွာ နားခုုိေဆာ့ကစားဖုုိ႕ ေနရာေတြလည္း ရွိတာမုုိ႕ စည္ကားတာေနမယ္။ ဇြဲနဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ေနရာလြတ္ေတြေရႊ႕ရင္း ေနလံုးဝင္တာ မျမင္ရပဲ တိမ္ေတြကို အလင္းေရာင္နဲ႕ ေဆးေရာင္ျခယ္သြားတာပဲ ျမင္လိုက္ရေတာ့တယ္။

ေမွာင္ျပီဆိုုေတာ့ ဟိုုတယ္ကိုုျပန္လာၾကတယ္။ ဟိုုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ျငိမ္ျငိမ္မေနႏိုင္ၾကေသးဘူး။ ေရငုုပ္ထားတာ ပင္ပန္းတယ္ အႏွိပ္ခံၾကမယ္ဆုုိျပီး ဟိုုတယ္က ဝန္ေဆာင္မွဳကို အခန္းထဲ လွမ္းေခၚတယ္။ တနာရီကို ပီဆို၇၅၀နဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး ဇိမ္ခံလိုက္ၾကေသးတယ္။ ႏွိပ္တာကေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားထက္ေကာင္းျပီး ယိုးဒယားကိုုေတာ့ မမွီေသးဘူး......

ဘူရာခိုင္းကမ္းေျခ

ခရီးတခု သြားၾကမယ္ေလဆိုျပီး စဥ္းစားေတာ့ တခါမွ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ဖိလစ္ပိုင္ကို ေတြးမိတယ္။ ဖိလစ္ပိုုင္မွာ အဓိကသြားခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ ရွိေပမယ့္ ခြင့္ရက္နဲ႕ ကုန္က်စရိတ္ေတြ ထည့္တြက္လိုက္တဲ့အခါ ဘူရာခိုင္းဆိုတဲ့ ကမ္းေျခကို ေရြးမိၾကတယ္။ ဘူရာခုုိင္းက Trip Advisor မွာ မနွစ္က အေကာင္းဆံုးကမ္းေျခ ဆုရထားတဲ့  ကမ္းေျခတခုပါ။ အသြားအျပန္ေလယာဥ္လက္မွတ္ စလံုုး ၁၈၀ေလာက္က်ပါတယ္။ ခရီးသြားထားတဲ့ မိုင္ေတြနဲ႕ ျပန္ Claim လိုက္တဲ့အခါ က်ေနာ္ေပးလိုက္ရတာ ၈၀ပါ။

ဘူရာခိုင္းကိုသြားတဲ့ ေလဆိပ္ႏွစ္ခုရွိျပီး က်ေနာ္တို႕ သြားတဲ့ Tiger Air က Kalibo ကာလီဘိုေလဆိပ္မွာ ဆိုက္ပါတယ္။ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္က ေလယာဥ္ခ်ိန္ထက္ ႏွစ္နာရီေက်ာ္မွ ထြက္ပါတယ္။ အေၾကာင္းၾကားထားျခင္း ခရီးသည္ကို စနစ္တက် ေျဖဆိုျခင္း မရွိလို႕ Tiger Air ကို ကြန္ပလိန္႕တက္ခဲ့ေသးတယ္။ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေနာက္က်တဲ့အတြက္ ေနဝင္ခ်ိန္ရွဳခင္း ၾကည့္မယ့္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္ပစ္လိုက္ရတယ္။

ကာလီဘိုကို ေရာက္တဲ့အခါ Reveiw ေတြဖတ္ထားတဲ့အတိုင္း South West Agency ကေန Door to Door Transfer Package ကိုပဲ ဝယ္လိုက္တယ္။ ေလဆိပ္ကထြက္တာနဲ႕ အမိုးေလးေအာက္မွာ လူေတြဝိုင္းျပီးဆြယ္ၾကလိမ္မယ့္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေစ်းခ်ေပးတယ္ က်ေနာ္တို႕ကေတာ့ အေနာက္ေတာင္မွ အေနာက္ေတာင္ပဲ။ ဝယ္ျပီးတာနဲ႕ က်ေနာ္တုုိ႕ကိုု သူတို႕ အေနာက္ေတာင္ တံဆိပ္စတစ္ကာေပၚမွာ ဟိုတယ္နာမည္နဲ႕ ကပ္ျပီး သူတို႕လူေတြက ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ေခၚသြားတယ္။ကာလီဘိုကေန ကားႏွစ္နာရီေမာင္းျပီး ကာတီကန္သေဘၤာဆိပ္ကိုု ေရာက္တယ္။ ကာတီကန္ကေန ၁၅မိနစ္ သေဘၤာစီးသြားရင္ ဘူရာခိုင္းကမ္းေျခကိုေရာက္ပါတယ္။ ကမ္းေျခကိုေရာက္တဲ့အခါ ေနာက္ထပ္ ကားနဲ႕ ဟိုတယ္ ဧည့္ၾကိဳေကာင္တာအထိ လိုက္ပို႕ေပးတဲ့ Package ပါ။ တေယာက္ကုုိ အသြားအျပန္ ပီဆို ၂၅၀၀ေပးရျပီး အပိုထပ္ေဆာင္း မေပးရေတာ့ပါဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း စနစ္တက် ခ်ိိတ္ဆက္ျပီး သြားရလာရ အဆင္ေျပခဲ့တယ္။

ဘူရာခိုင္းမွာ တည္းမယ္ ဆိုရင္ အဓိက သံုးေနရာရွိပါတယ္။ Station 1, Station 2, Station 3 သံုးေနရာရွိျပီး၊ နံပါတ္ ႏွစ္က အစည္ကားဆံုးပဲ။ Night life, Shopping နဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ စုုထားတဲ့ေနရာပါ။ နံပါတ္၁မွာေတာ့ ကလပ္ေတြ Pubေတြနဲ႕ ညမွာ ဆူဆူညံညံရွိတတ္တယ္။ နံပါတ္သံုးကေတာ့ အျငိမ္ဆံုးအတိတ္ဆံုးနဲ႕ Resort ေတြအမ်ားဆုံုးရွိတဲ့ေနရာ။ က်ေနာ္တို႕ကေတာ့ သံုးေနရာလံုးနဲ႕ မနီးမေဝး ကိုယ္ပိုင္ကမ္းေျခရွိတဲ့ Resortကိုု ေရြးခဲ့တယ္။ Villas ေပါင္း ၂၀ရွိျပီး ေရကူးကန္ ၅ခုုနဲ႕ ၾကီးမားတဲ့ Resort ပါ။

နာမည္က Fairways & Blue Water ပါ။ တညကိုႏွစ္ေယာက္ခန္း တခန္း တညအတြက္ စလံုး ၁၁၇က်ပ္က်ျပီး မနက္စာပါ ပါတယ္။ ဟုုိတယ္ကေန နံပါတ္ႏွစ္ ကမ္းေျခေနရာရွိတဲ့ Dmall ေနရာကို မနက္ကိုုးနာရီကေန ညေန ေျခာက္နာရီအထိ တနာရီၾကားတခါ Shuttle bus နဲ႕ပို႕ေပးတယ္။ ညေန ေျခာက္နာရီေန ဆယ္နာရီအထိ နာရီဝက္ၾကားတခါ ကားအၾကိဳအပို႕လုပ္ေပးတယ္။ ဟိုုတယ္အတြင္း တေနရာနဲ႕တေနရာ ေရကူးကန္၊ ကိုယ္ပိုင္ကမ္းေျခ သြားခ်င္ရင္ေတာ့ ၂၄နာရီ ကားအၾကိဳအပို႕ရွိပါတယ္။ Villa မွာရွိတဲ့ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေတြကိုု ဘယ္သြားခ်င္တယ္ဆိုတာ ေျပာျပီး လာၾကိဳမယ့္ ကားကိုု ထိုင္ေစာင့္ရံုုပဲ အရမ္းအဆင္ေျပတယ္ေလ။ က်ယ္ျပန္႕တဲ့ ေျမေနရာနဲ႕ ဟိုုတယ္ဝန္ထမ္းေတြ အမ်ားအျပားခန္႕ထားျပီး သန္႕ရွင္းသပ္ရပ္ေနတာ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ဖြံ႕ျဖိဳးမွဳရဲ့ လကၡဏာပဲ မဟုုတ္လား။

တခုပဲ ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ေတာ့ ကပ္ျပီး ကားကို မစီစဥ္ပါနဲ႕။ ေန႕လည္ ၁၂နာရီ အားလံုး Check out လုုပ္တဲ့အခ်ိန္ဆို ဧည့္သည္ပမာဏက မ်ားတာမို႕ ကားကို နာရီဝက္ေလးဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ေစာင့္ရတတ္လို႕ပါ။ Dmall သြားမယ့္ ကားမွာ လူျပည့္သြားျပန္ရင္လည္း ေနာက္ထပ္ တနာရီေလာက္ ထပ္ေစာင့္ရမွာမုုိ႕ ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္ထက္ ဝိရီယနည္းနည္း ေစာဖို႕ လိုပါတယ္။

ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ေမွာင္မည္းေနခဲ့ျပီ၊ဟိုုတယ္မွာ အထုုတ္ခ်ျပီးတာနဲ႕ Dmall ကိုသြားမယ့္ ကားကို ေစာင့္ၾကတယ္။ ေနာက္ေန႕မွာ Scuba Diving လုပ္ဖို႕အတြက္ ဒီေန႕စီစဥ္ရမယ္ေလ။ ျပီးေတာ့ ညစာစားရမယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ပိတ္ကုန္ပါျပီ။ ဖြင့္ေနဆဲ တကယ္က သူတို႕ ဘီယာေသာက္ေနလို႕ ေနာက္က်ေနဟန္တူပါတယ္ Boracay Scuba Inc မွာ ဝင္စံုစမ္းတယ္။ Fun Diving ၄၅မိနစ္စာကို ပစၥည္းအစံုအလင္အျပင္ ေရေအာက္ကင္မရာနဲ႕ပါ မွတ္တမ္းတင္ေပးမယ္ တေယာက္ကို ပီဆုုိ ၂၇၀၀နဲ႕ အလုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္။ လက္စနဲ႕ တခါတည္း ေနာက္ေန႕ Snorkeling အတြက္ပါ ေမးၾကတယ္။ Island Hoping နဲ႕ေပါင္းျပီး သီးသန္႕ စက္ေလွတစင္းထြက္ေပးမယ္ အျပီးအစီး ၂၅၀၀ ဆိုေတာ့ လုပ္ခ်င္တဲ့ အဓိက အရာေတြ အကုန္ရခဲ့ျပီေပါ့။

ညစာကိုေတာ့ ဆိုင္မပိတ္ေသးခင္ Smoke ဆိုတဲ့ ရိုးရာဆိုင္ေလးမွာ စားၾကတယ္။ ဖိလစ္ပိုင္ထံုုးစံ ဝက္သားေတြခ်ည္းပါပဲ အီေဖကိုယ္အၾကိဳက္ေပါ့။ ညစာစားျပီး ဟိုတယ္ကို တုုပ္တုုပ္နဲ႕ျပန္ၾကတယ္။ ပီဆို၁၀၀ပဲေပးရပါတယ္။ မနက္ေရငုပ္သြားမွာမုိ႕ ဟိုုတယ္ေရာက္တာနဲ႕ ေရခ်ိဳးျပီး တခ်ိဳးတည္း အိပ္လိုက္ၾကတယ္.....