ခရီးစဥ္တစ္ခု၏ အစ

ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒါ ခရီးစဥ္တစ္ခုရဲ့ အစပဲ။ ဘာလို႕ ေကာင္းေသာခရီးျဖစ္ပါေစလို႕ မေျပာႏိုင္ရမွာလဲ။ ငိုေၾကြးေနရံုနဲ႕ ဒီခရီးစဥ္ကို ပယ္ဖ်က္ဖို႕ ဘယ္သူကမွ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ။ ဒါတကယ္တမ္းေတာ့ ခရီးစဥ္တစ္ခုရဲ့ အစပါပဲ……..

တို႕ရဲ့ အလုပ္က ခရီးသြားလုပ္ငန္းတစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ေခၚတဲ့ ေၾကာ္ျငာမွာ စာလံုးေပါင္း မွားေနခဲ့တယ္ ခရီးေတာ့ခရီးစဥ္ပဲ တကယ္က လူတေယာက္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးခရီးပါ…

လူတေယာက္ရဲ့ ေနာက္ဆံုး shopping တစ္ခုကို က်န္တဲ့သူေတြက ဘာလို႕ မျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ႏုိင္ရမွာလဲ…

မင္းဘယ္လိုျဖစ္ျပီး ဒီလုပ္ငန္းထဲကို ဝင္ေရာက္ခဲ့တာလဲ…အဲ့ဒီေမးခြန္းရဲ့ အေျဖကို သိပ္စိတ္ဝင္စားမိတယ္။ ငါ့ေရွ႕မွာ လူတေယာက္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးခရီးကို သူေဌး ျပဳလုပ္ေပးခဲ့တာကို ျမင္လိုက္တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစျပီး ငါ့ရဲ့ေနာက္ဆံုးခရီးကိုလည္း သူပို႕ေပးတာမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒီအလုပ္ထဲကို ေရာက္ေနခဲ့တာ…….

မေကာင္းတဲ့အနံ႕ေတြ ရေနခဲ့တယ္။ နင္တို႕ဘာေတြ စားထားလဲ။ ဟို အမည္းေရာင္ဝတ္ထားတဲ့ လူဆီကေန အနံ႕ေတြရေနခဲ့တယ္။

သူ႕ကို ႏွုတ္မဆက္နဲ႕….ငါနဲ႕မဆိုင္ေပမယ့္ မင္း တျခား အလုပ္တစ္ခုေျပာင္းဖို႕ အၾကံေပးပါရေစ….

မကိုင္နဲ႕ လူေသေတြကို ထိထားတဲ့လက္နဲ႕ ငါ့အသားကိုမထိနဲ႕………..အခုအလုပ္ကေန ခ်က္ခ်င္း ထြက္မလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ငါ့မိဘ အိမ္ကို ျပန္ရမလား…….

အခုငါ့မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနျပီ။ သားသမီးကို ငါလုပ္တဲ့အလုပ္က ဒီအလုပ္ပါကြာလို႕ နင္ေျပာရဲမလား။ ဒီအလုပ္လုပ္တဲ့သူရဲ့ သားသမီး အျဖစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပမလဲ..

ဒါေတြအားလံုးက သူ႕အတြက္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ရိုက္ခတ္မွုေတြပါပဲ။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုမွာ ရိုက္ခတ္မွုေတြက မ်ိဳးစံုေနာ္။ သူ႕ကို နားလည္ေပးဖို႕ေကာ ဘယ္သူေတြက ၾကိဳးစားခဲ့သလဲ။ က်ေနာ္တို႕ လူတေယာက္ရဲ့ ရပ္တည္မွုနဲ႕ ပတ္သက္္ျပီး အဲ့လိုနားလည္ေပးရေကာင္းတယ္လို႕ စဥ္းမွ စဥ္းစားၾကပါရဲ့လား။ သူရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ခက္ခဲမွု အတိမ္အနက္ကိုေကာ ဘယ္သူေတြက တိုင္းတာျပီး စာနာေပးသင့္တယ္လုိ႕ ယူဆခဲ့ဖူးသလဲ။ အေပၚယံရွပ္ျပီး သံုးသပ္ေနၾက ေဝဖန္မွုေတြ အတြက္ က်ေနာ္ တကယ့္ကိုပဲ အရွက္ရမိေစခဲ့တယ္။ အဝတ္အစားကိုၾကည့္ျပီး ေဝဖန္တာ၊ ပံုစံအေနအထားကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ခ်ယံုၾကည္လိုက္တာ ဘဝအေတြ႕အၾကံဳေတြက ေပးတဲ့ သင္ခန္းစာေတြ အရဆို အဲ့ဒီေဝဖန္မွုေတြရဲ့ အႏွစ္သာရက က်ီးအာသီးလိုပဲ။ တခဏအတြင္းျမင္ရတဲ့ အျပင္ပန္းကိုၾကည့္ျပီး ဆံုးျဖတ္ရင္ တကယ့္ အစစ္အမွန္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတတ္တယ္ေလ။

သူလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္အတြက္ တကယ့္ကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာၾကီးျဖစ္ေနခဲ့တာ ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ လူတေယာက္ရဲ့ ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ သူနဲ႕အတူ သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြ စိတ္ခ်မ္းသာတာကို ျမင္ရေတာ့ ဒီခရီးစဥ္တစ္ခုကို ေျဖာင့္ျဖဴးေစမွာပါပဲ။

ဒီဇာတ္ကားမွာ အေရွ႕တိုင္းရဲ့ ယဥ္ေက်းမွုဓေလ့စရိုက္ေတြကို ခ်ျပထားခဲ့တယ္။ လူေတြရဲ့အေရွ႕မွာ အသက္မရွိတဲ့လူတေယာက္ရဲ့ခႏၶာကိုယ္ သန္႕ရွင္းျခင္း အဝတ္လဲျခင္းဆိုတာေတြကိုေတာင္ အရွက္ဆုိတဲ့အရာေတြ ဖံုးကြယ္ျပီး ျပသသြားခဲ့တာ။ အသက္ရွိလ်က္ အရွက္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို နားလည္ရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့ လူေတြအတြက္ တကယ့္ကို အတုယူေလ့လာဖို႕ေကာင္းပါတယ္။ မိမိလူမ်ိဳး ယဥ္ေက်းမွု ဓေလ့ထံုးစံဆိုတာေတြ…စသည္ျဖင့္ပါ။

ျပီးေတာ့ မိဘနဲ႕သားသမီးဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြ။ သူ႕ဖခင္က တကယ္ပဲ တျခားမိန္းမတေယာက္အတြက္ သူတုိ႕ကိုစြန္႕ပစ္သြားခဲ့တာလား။ ေယာက်္ားတေယာက္ကို စိတ္ဝင္စားလို႕ မိမိသားသမီးကို စြန္႕ပစ္ခဲ့တဲ့ မိန္းမတေယာက္ရဲ့နာက်င္မွု။ ငါေလ ငါေလသူ႕ကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ဆိုျပီး အရုပ္ၾကိဳးပ်က္ျဖစ္သြားတဲ့ ပံုစံေတြ။ သူ႕အေဖ ကိုျမင္ရင္ေတာင္ အေဖပါလို႕ မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့တဲ့ သားတေယာက္ရဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာ။ ျပီးေတာ့ အဆင့္ဆင့္ ကူးသယ္လာခဲ့တဲ့ stone letter။

အတင္းဆုပ္ထားတဲ့ လက္ကိုျဖည္တဲ့အခန္းက ဇာတ္ရွိန္အျမင့္ဆံုးပဲျဖစ္မွာပါ။ ေသခါနီးအထိ မလႊတ္တမ္းဆုတ္ကိုင္ေနခဲ့တာ ဘာမ်ားပါလိမ့္။ လက္ကိုျဖည္ႏိုင္တဲ့ အခါမွာ လွိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားတဲ့ စိတ္က roller coaster စီးတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာေနခဲ့တယ္။ သူငယ္ငယ္တုန္းက သူ႕အေဖကို ေပးခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တံုးေလးတစ္ခု။ အဲ့ဒီေတာ့မွ သူရဲ့တင္းမာေနတဲ့ စိတ္ေတြ အရည္ေပ်ာ္က်လာပံုပါပဲ။

လူ႕ဘဝကို ေရာက္လာတုန္းက ကိုယ္ရဲ့ ငိုေၾကြးျခင္းနဲ႕ အစျပဳခဲ့ရတယ္။ လူ႕ဘဝက ျပန္ထြက္သြားေတာ့ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြရဲ့ ငိုေၾကြးျခင္းနဲ႕ အဆံုးသတ္ျပန္တယ္။ လူ႕ဘဝဆိုတာ ငိုေၾကြးျခင္းနဲ႕ စျပီး ငုိေၾကြးျခင္းနဲ႕ ဆံုးတာပါပဲလား..

ျပီးေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြရဲ့ တန္ဖိုးေတြ။ သူေတာင္းစားမို႕ သုဘရာဇာမုိ႕ လူေတြက အဖက္မလုပ္ခ်င္ ျဖစ္တတ္ၾကျပီး တေန႕ သူတို႕ကို လိုအပ္လာဦးမွာဆိုတာကို ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ၾကပံုပဲ။ ငါ ဆရာဝန္ၾကီး ငါ အင္ဂ်င္နီယာၾကီးဆိုျပီး ရာထူးဂုဏ္သိမ္ေတြနဲ႕ ေမာက္မာဝံ့ၾကြားျပီး က်န္တဲ့လူေတြကို လူမထင္ဘူးဆိုတဲ့ အျမင္ေတြအတြက္ သံေဝဂေတြ ရေစမယ္ထင္မိတယ္။

ဇာတ္ကားၾကည့္ျပီးျပီးခ်င္း စိတ္ထဲ အျဖစ္ခ်င္းဆံုးတစ္ခုခုကိုေျပာပါလုိ႕ ေမးလာခဲ့ရင္ က်ေနာ့ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးက Have a nice trip လို႕ လွိုက္လိွုက္လွဲလွဲေျပာလာမယ့္ ခရီးစဥ္တစ္ခု ကို အစျပဳခ်င္လိုက္တာလုိ႕ ေျဖမိမယ္ထင္ပါတယ္……………