မေန႕က အိပ္မက္မက္တယ္

တကယ္ မေန႕က အိပ္မက္ မက္ပါတယ္…….

အရမ္းနက္ေမွာင္ ရွည္လ်ားတဲ့ ေခ်ာက္တစ္ခုထဲကို အတင္းထုိးဆင္းေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ျမင္မက္မိတယ္။ ခ်စ္သူ ခင္သူ မုန္းသူ အားလံုးက ဆြဲမိဆြဲရာ လွမ္းတားၾကေလရဲ့….

ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြနဲ႕ ပြတ္တိုက္ ကြာက်သမွ်ဟာ ဂုဏ္သိကၡာဆိုတာေတြတဲ့ေလ။ ေအးျမတဲ့ေလ အလ်ဥ္ကို အံတုျပီး ဆင္းရတာမုိ႕ ကိုယ္ခႏၶာမွာ အစင္းအစင္းေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ပဲ့ပါသြားသမွ်ေတြက ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ျဖစ္ေနတာမို႕ ဒီအစင္းေတြ ဘယ္ေတာ့မွ ေပ်ာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

နာက်င္တယ္ဆိုျပီး မွီရာတစ္ခုခုကုိ ဖက္တြယ္ဖုိ႕ မၾကိဳးစားသူမွာလည္း ကိုယ္ကိုတိုင္ပဲမို႕ အံ့ၾသတၾကီးျဖစ္ရတယ္။ ရုပ္ရွင္တစ္ခုကို ၾကည့္ရသလို အားမလိုအားမရ ျဖစ္တာမုိ႕ ေဟ့ေကာင္ ဆြဲလိုက္ပါေတာ့လား လႊဲလိုက္ပါေတာ့လားလို႕ ေအာ္ေျပာခ်င္ေပမယ့္ အသံတစ္ခုမွ ထြက္မလာခဲ့ဘူးတဲ့။

ရွည္လ်ား လြန္းတဲ့ ဒီေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲကို ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို ေရာက္ေနတယ္ မသိတတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ဘယ္သူ႕ ပေယာဂမွမပါဘဲ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ဒီေခ်ာက္ထဲကို ခုန္ဆင္းေနခဲ့တယ္ဆုိတာပါပဲ။

ေခ်ာက္ေအာက္အေျခက စြဲထားတဲ့ အရာေတြက အနားနီးလာေလ လွည့္ျပန္ပါေတာ့ေလလို႕ ေအာ္ၾကတယ္။ အရင္လို သူမတူတဲ့ အျပံဳးေတြနဲ႕ ဆင္းေနတဲ့သူက ဟင့္အင္းလုိ႕ ေတာက္ေလွ်ာက္ ျပန္ျငင္းေနခဲ့တာ။

သံုးခ်ိဳးႏွစ္ခ်ိဳး ေက်ာ္လာေတာ့ ကိုယ့္နာမည္အပါအ၀င္ ပိုင္ဆုိင္သမွ်အရာေတြ တျဖည္းျဖည္း ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္္ကုန္ၾကတယ္။ ေနာင္တဆုိတ့ဲ အရာကို မေတြ႕ မထိ မသိႏုိင္ေတာ့ေလာာက္ေအာင္ တကယ့္ ထံုေပေပ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျပန္တယ္။

ဝုန္းခနဲ ျမည္သံနဲ႕ ေအာက္ကို အက်မွာေတာ့ က်ေနာ့ မွာ ဘာဆိုဘာမွ မက်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႕မ်ားေတာင္ တဟားဟားေအာ္ရီျပီး သေဘာေတြက်ေနခဲ့တာ။ ကိုယ့္အတြက္ဆုိျပီး ငိုေၾကြးေနသူေတြရဲ့ အသံကို နားထဲမွာ ေလွာင္ေျပာင္ရီသံေတြအျဖစ္ ၾကားေယာင္ေနမိတဲ့ အျဖစ္။ ဟိုး ေခ်ာက္ကမ္းပါး အစပ္မွာ ကိုယ့္ကို ငံု႕ၾကည့္ ေမတၱာ သက္၀င္သူေတြကိုလည္း ျပန္လည္ ကရုဏာ သက္ေနခဲ့တယ္။

ေခ်ာက္အေျခမွာ က်ေနာ့အတြက္ မက္ေမာစရာ ဘာမွရွိမေနခဲ့ပါဘူး။ တရွိဳက္မက္မက္ ဆင္းလာခဲ့တဲ့ က်ေနာ့အတြက္ တကယ့္ကို ဘာဆိုဘာမွ ရွိမေနခဲ့ဘူး။ ပီတိဆိုတဲ့အရာတစ္ခုကို စိတ္ထဲ ရွိလိုက္တာရယ္လို ညည္းတြားမိတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခဲ့ျပီးျပီကိုး။

က်ေနာ့အတြက္ တကယ္လုိအပ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာဆုိတဲ့အရာကို ေအာက္ေျခမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ခြက္တစ္ခုနဲ႕ သူဖုန္းစားလို လိုက္ေတာင္းခဲ့ေသးတယ္။ သူတုိ႕ေတြပဲ မျမင္ေလသလား ကိုယ္တုိင္ပဲ အလြန္တရာ ေသးဖြဲသိမ္ႏွုတ္ေလသလား က်ေနာ့ကိုေရာ က်ေနာ့ခြက္ကိုပါ မျမင္ၾကေတာ့ဘူးတဲ့ေလ။ မသိက်ိဳးကြ်န္ျပဳတဲ့အတြက္ လွိုက္ခနဲ၀မ္းနည္းျပီး ခေလးတစ္ေယာက္လို ၾကဴၾကဴပါေအာင္ ငိုရွိဳက္ေပမယ့္ မင္းအတြက္ ရရန္ ဘာမွ မရွိဆိုတဲ့ စာတမ္းကို တီဗီ ေၾကာ္ျငာ တစ္ခုလို အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ထိုးျပေနခဲ့တယ္။

ဒီလမ္းကို ထြင္သူ ကိုယ္ကိုတိုင္ပဲဆုိတာ ျပံဳးရယ္ျပီး ဆင္းလာတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္က သက္ေသျပဳခဲ့တယ္။ ကမ္းဆင့္ျပီး တားတဲ့လက္ေတြကို ပုတ္ထုတ္ျပီး အရွဳပ္ေတြပါကြာလို႕ ေျပာခဲ့တာလည္း ကိုယ္ပါပဲ။

အခ်င္းခ်င္း ရွဳပ္ေထြးေပြလီေနတဲ့ ဒီေခ်ာက္ကမာၻၾကီးထဲကို စနင္းပင္မယ့္ ဘယ္ဆံတစ္ပင္မွ တင္းမေနခဲ့ဘူး။ လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ရွိလုိက္တာဆုိျပီး ေျခဗလာနဲ႕ အတင္းေျပးဝင္ ႏိုင္္သေလာက္ေျပးဝင္ေနခဲ့တယ္။

မေန႕က အိပ္မက္မက္ပါတယ္...............


ဒီေန႕လည္း အိပ္မက္မက္ပါတယ္…………………..


ေနာက္ေန႕ေတြေကာ…………………………………………………….