လမ္းခြဲခ်ိန္

လမ္းတိုင္းမွာ လမ္းဆံုလမ္းခြေတြ လမ္းခြဲေတြ ရွိေနတတ္ၾကတယ္။ လမ္းဆံုကေန မိမိလိုရာကို သြားလိုတဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာ ရွိတဲ့အခါ က်ေနာ္တို႕ လမ္းခြဲေလ့ရွိၾကရတယ္။ မခြဲခ်င္ေပမယ့္ ခဲြရတဲ့အခိုက္ေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳရမွာပါပဲ။ အခု က်ေနာ္လမ္းဆံုတစ္ခုမွာ ရပ္ေနတာ ၾကာခဲ့ျပီ……………..

လမ္းဆံုကေန လမ္းခြဲရမယ့္ အေရးကို ေမွ်ာ္ေနမိတာလည္း ၾကာပါျပီ။ ခြဲရမယ္ဆုိတာလည္း သိပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ၾကရတယ္မဟုတ္လား။ လမ္းဆံုကို မေရာက္ခင္ လမ္းခုလတ္ကေန ထြက္ေျပးဖုိ႕လည္း ၾကိဳးစားဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။

နာက်င္မယ္ဆုိတာကို သိပါတယ္။ အျမဲတမ္းလည္း နာက်င္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းဆံုကို မေရာက္ပါေစနဲ႕လို႕ တိတ္တိတ္ေလးၾကိတ္ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။ ေတာင္းတုိင္း ျပည့္တတ္တာမ်ိဳးမွ မဟုတ္ပဲ။ လမ္းဆံုကို မွုန္ျပျပျမင္ေနရျပီ။

မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဖို႕ အတင္း မ်က္လံုးကိုလႊဲတယ္။ မရဘူး။ နားကိုပိတ္တယ္ ၾကားေနရတယ္။ ထိသိစိတ္ေတြအားလံုးကို ခဏေလာက္ လႊင့္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ တဒဂၤခဏေလာက္ နားထိုင္းလိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးပါ။ တကယ့္ကို အိုးထိန္းစက္လို သြက္သြက္ကိုလည္ျပီး က်ေနာ္ သူရူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြားတယ္။

ဒီလမ္းကို ျဖတ္ရင္လမ္းဆံုကိုေတာ့ ေတြ႕ရမွာပဲဆိုတာ သိလ်က္နဲ႕ မိုက္မိုက္မဲမဲ ျဖတ္မိတာ က်ေနာ့အမွားလား။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ဒီလမ္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ။ ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာပါေလ။ လမ္းထိပ္မွာ ရပ္ျပီး ေျမပံုကိုျဖန္႕ၾကည့္တုန္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေမးမိေသးတယ္။ မင္းလမ္းခြဲခ်ိန္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ပါ့မလား……….

ဟင့္အင္း ငါလမ္းဆံုကို ေရာက္မွာ မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ခံျငင္းမိတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်လြန္းတယ္။ တကယ္က သိပ္ႏံုအလြန္းတယ္ဆိုတာကို အေမ့ေမ့ အေလ်ာ့ေလ်ာ့။ အခုေတာ့…………

ငိုမေနနဲ႕။ ရွိဳက္မေနနဲ႕။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆံုးမတယ္။ နာက်င္လည္း ျဖစ္ျမဲပဲမုိ႕ နာက်င္လက္စ နာက်င္လိုက္ပါေတာ့။ က်င္သထက္ က်င္ေနရင္းက က်ဥ္ျပီး ေနာက္ေတာ့ထံုသြားမွာလုိ႕ အားတင္းတယ္။ ျပီးေတာ့ လက္မကို လက္သီးထဲ က်စ္က်စ္ဆုပ္ ေမးေၾကာေတြေထာင္ေနေအာင္ အံၾကိတ္ျပီး စကားတစ္ခြန္းေျပာတယ္

က်ေနာ္တုိ႕ လမ္းခြဲၾကပါစို႕………………….