ခ်စ္ျခင္း၌ေလာင္ကြ်မ္းျခင္း……….

ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ ေလာင္ကြ်မ္းျခင္းတစ္ခုတဲ့လား……

အစပထမမွာေတာ့ ၾကည္ႏူးရမယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္။ ေက်နပ္ ႏွစ္သိမ့္ရမယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မုန္တိုင္းေတြလား ေရြးခ်ယ္ျခင္းေတြ နာက်င္ျခင္းေတြ ဒါေတြက အခ်စ္ရဲ့ ရသေတြလား။

ဒါဆို ဘာေၾကာင့္ခ်စ္ေနၾကတာလဲ….

ဒီအေတြးေတြကို new moon ရုပ္ရွင္ၾကည့္အျပီးမွာ ရလာခဲ့ပါတယ္။ မတူညီတဲ့ဘ၀ႏွစ္ခု ေပါင္းစပ္ဖို႕ ဆိုတာ အခ်စ္ေတြ မစခင္မွာ ဘယ္သူမွ သတိမ၀င္ေလာက္ပါဘူး။ အခ်စ္ဆုိတာက သိမ္ေမြ႕လြန္းစြာ ဖ်ားေယာင္းတတ္ဟန္ တူပါရဲ့။ အရာရာတိုင္းကို ကိုယ္တိုင္နဲ႕ ခ်ိန္ထိုးတတ္တာမုိ႕ က်ေနာ္ဆိုရင္ေကာဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အရင္ဆံုး ေမးၾကည့္မိတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္ ခ်စ္မိသြားတဲ့ေနာက္ က်ေနာ္ ေနာက္ဆုတ္ဖို႕ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ ကြ်ံ၀င္သြားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြေနာက္မွာ ေနာက္ဆုတ္ဖို႕အတြက္ က်ေနာ္ မခံစားႏုိင္ေတာ့လို႕ပါ။

ခ်စ္ခင္သူနဲ႕ ခြဲခြာရျခင္းဆုိတဲ့ ခံစားခ်က္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခ်စ္ခင္သူေတြနဲ႕ ခြဲခြာခဲ့ဖူးသူေတြ ခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အတိုင္းအဆ။ ဒီအတိုင္းအဆက ဘယ္ေလာက္အထိေလးနက္ႏိုင္မလဲ။ အခ်စ္က ဘ၀တစ္ခုလံုးမျဖစ္သင့္ဘူး အခ်စ္က ဘ၀ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုပဲျဖစ္သင့္တယ္လုိ႕ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ဘ၀တစ္ခုလံုးစာ ခ်စ္ခဲ့တဲ့အခ်စ္ဆိုရင္ေကာ ဘယ္လိုျဖစ္သင့္သလဲ။ အတိမ္အနက္က စကားေျပာမယ္ထင္ပါတယ္။

မတူညီတဲ့ဘ၀ႏွစ္ခုမို႕ ခ်စ္လ်က္နဲ႕ ခြဲခြာဖို႕ျပင္သူက ျပင္တယ္။ ကြ်မ္း၀င္လ်က္မို႕ အသည္းတဆတ္ဆတ္နာ ဖ်တ္ဖ်တ္ခါလူးေအာင္ ခံစားသူက ခံစားတယ္။ ေကာင္မေလးေျပာသြားတဲ့ စကားေလးကို တဖြဖြခံစားရြတ္ၾကည့္မိတယ္။ မင္းနဲ႕အတူ အရာအားလံုး ပါသြားခဲ့ျပီတဲ့။ ဟုတ္မွာပါပဲ။ ေန႔ရက္တိုင္းကို အက်ိဳးမဲ့ျဖတ္သန္းေနရမတဲ့လား။ ရူးမိုက္သူလို႕ ဆိုခ်င္ဆုိပါေတာ့ ဒီေနရာမွာ သူမနဲ႕က်ေနာ္ထပ္တူက်သြားခဲ့တယ္။

ထူးဆန္းတာက သူ႕အရိပ္ ဒီ၀န္းက်င္ကေန သူမ ထြက္ေျပးမသြားခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္သာဆို ထြက္ေျပးမွာေသခ်ာတယ္။ ဒီအေငြ႕အသက္ အရိပ္အေယာင္ေတြနဲ႕ ေ၀းတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေမ့ေဖ်ာက္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားရမွာေလ။ ထားခဲ့သူကို တမ္းတေပမယ့္ သူမွ ျပန္မလာခ်င္ေတာ့ပဲ။

ေနာက္ေတာ့ သူမအေဖနဲ႕ ညွိႏွိုင္းျပီး သူမရဲ့ ေနထိုင္မွုပံုစံကို ေျပာင္းလဲဖုိ႕ စတင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ ေမွ်ာ္လင့္ေနတာက သူ႕အရိပ္အေယာင္ေတြပါပဲ။ အႏၱရာယ္ တစ္ခု မက်ေရာက္ခင္မွာ သူမကို သတိလာေပးမယ့္ သူ႕အရိပ္အေယာင္ေတြပါ။ အရိပ္အေယာင္ေတြရွာေဖြရင္း သူမ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႕ ဆံုေတြ႕ျပန္ေရာ။ သူမကို မထိခိုက္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးမယ္ဆုိတဲ့ အဲ့ဒီတစ္စံုတစ္ေယာက္ကလည္း ေပ်ာက္သြားခဲ့ျပန္ေရာ။

တစ္ကယ္တမ္းသူမတို႕ သံုးပြင့္ဆိုင္က ျမိဳ႕ေလးနဲ႕အတူရွိေနခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးတစ္ခုလိုပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ မခံမရပ္ႏိုင္တဲ့အဆံုး သူမ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚကေန အဆံုးသတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ဆုိရင္ေကာ အေျဖကို စာဖတ္သူေတြ သိေနေလာက္ျပီထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ မေျဖေတာ့ပါဘူး။

ခ်စ္သူေသဆံုးျပီလို႕ ထင္ထားတဲ့ေနာက္ မေသႏိုင္တဲ့ဘ၀တစ္ခု အထူးသျဖင့္ ၁၇ႏွစ္မွာ ထာ၀ရ ရပ္တန္႕ေနတဲ့ ဘ၀ကေန သူလည္း ခ်စ္သူေနာက္ကုိလိုက္ပါဖို႕ အဆင္သင့္ျပင္ေနခဲ့ျပီတဲ့။ သတင္းစကားက အမွန္ကို အတိအက်မသိရေသးပင္မယ့္ ခ်စ္သူမရွိတဲ့ ဒီကမာၻမွာ မေနလိုေတာ့ျပီတဲ့ေလ။ ရုပ္ရွင္ထဲမွာမို႕လား အျပင္မွာေရာ အခုလို ခ်စ္ျခင္းေတြ တည္ရွိႏုိင္ပါ့မလား။

မတူညီတဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခုကို တူညီေအာင္လုပ္ဖို႕ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလမ္းကိုေရြးခ်ယ္သင့္ပါတယ္ေလ။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးေပါင္းဖက္ဖို႕ အတြက္ေရြးခ်ယ္တယ္ဆိုေတာ့ သင့္ျမတ္တယ္လို႕ ထင္မိတယ္။ မဟုတ္ရင္ ကြ်မ္းလ်က္ကြာရမယ္ မဟုတ္ပါလား။

ဒါေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္ဖို႕ကလည္း ခက္ခဲေနျပန္ေရာ။

ခ်စ္ျခင္းဆိုတာ ပူေလာင္လိုက္ပါဘိေတာ့။ သို႕ပါေသာ္လည္း ေလာင္ကြ်မး္ဖို႕အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကျပန္တာမုိ႕…………..

ျဖဴးဆရာေတာ္ဘုရား ဘဒၵႏၱနရပတိအား စကၤာပူမွ လွဴဒါန္းေငြစာရင္း

အလွဴေငြေကာက္ခံသူ ဦးညီညီလြင္မွ ေကာက္ခံရရွိေငြစာရင္းကို သာဓုအႏုေမာဒနာျပဳႏိုင္ရန္ ေဖာ္ျပေပးဖို႕ေတာင္းဆုိလာပါတယ္။

စကၤာပူႏိုင္ငံမွ ေကာက္ခံရရွိေငြစုစုေပါင္းမွာ S$2396.00 ျဖစ္ျပီး 24-11-2009 အထိ အလွဴစာရင္းကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ…

1. ကိုညီညီလြင္ + မစန္းစန္းျမ မိသားစု 150.00 (13-11-09)
2. ဦးေအာင္လြင္္ + ေဒၚခင္မုိးသြယ္ မိသားစု 100.00 (14-11-09)
3. ကိုသက္ခိုင္ + မခိုင္ခုိင္၀င္း မိသားစု 150.00 (15-11-09)
4. ကိုေအးမင္းစိုး 50.00 (18-11-09)
5. ကိုေက်ာ္ႏိုင္ဦး + မေဆြေဆြတင့္ မိသားစု 70.00 (20-11-09)
6. ဦးစိန္ျမင့္ + ေဒၚကင္ကီး မိသားစု 50.00 (20-11-09)
7. ဦးမ်ိဳးျမင့္ေမာင္ + မေမာ္ မိသားစု 50.00 (20-11-09)
8. မေရႊစင္ ႏွင့္ မႏွင္းအိျဖဴ 10.00 (20-11-09)
9. ဦးေက်ာ္ထင္ မိသားစု 100.00 (20-11-09)
10. ေမာင္ျမတ္ေဇာ္သူ 10.00 (20-11-09)
11. ေမာင္ရန္ႏိုင္ဘို 50.00 (20-11-09)
12. ေမာင္ေက်ာ္ေက်ာ္လင္း 30.00 (20-11-09)
13. မယဥ္မင္းေအာင္ 50.00 (20-11-09)
14. ကိုေအာင္မင္းႏုိင္ + မျဖဴျဖဴသင္း မိသားစု 150.00 (21-11-09)
15. မလဲ့လဲ့၀င္း 10.00 (21-11-09)
16. မခုိင္ဇာမင္းႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား 200.00 (21-11-09)
17.မေရႊစင္ 100.00 (21-11-09)
18. ကုိေက်ာ္မိုးခုိင္ + မစန္းစန္းႏု မိသားစု 50.00 (21-11-09)
19.မစိုး၀င္းတင္ 100.00 (22-11-09)
20.ေမာင္ေအာင္ဇူလိုင္ 30.00 (22-11-09)
21.မဥမၼာျမတ္မင္း 30.00 (22-11-09)
22. ကုိ၀ဏၰေဇာ္ + မခင္ေဆြ၀င္း မိသားစု 50.00 (22-11-09)
23.ကို၀င္းျမတ္စိုး 100.00 (22-11-09)
24.မေအးခ်မ္းမိုး 150.00 (22-11-09)
25.စိုင္းဥာဏ္လင္းေဆြ 100.00 (22-11-09)
26.ကိုလင္းျပည့္စံု + မဒါဒါ 50.00 (23-11-09)
27. စိုင္းသီဟေအး + မခင္ေစာမြန္ မိသားစု 50.00 (23-11-09)
28. ကိုသန္႕ဇင္ဟိန္း + မသူသူထက္ မိသားစု 50.00 (23-11-09)
29.ကိုေနလင္း 22.00 (23-11-09)
30.ကိုေအာင္မင္း 40.00 (23-11-09)
31.ကိုေအာင္လင္း 40.00 (23-11-09)
32.မေမလင္းသန္း 40.00 (23-11-09)
33.အလွဴရွင္ႏွစ္ဦး 142.00 (23-11-09)
34. ကိုရန္ႏိုင္ + မေနျခည္ပြင့္ မိသားစု 20.00 (23-11-09)
35.ကိုဘိုဘို 50.00 (23-11-09)
36.ကိုေအာင္ျမင့္ဦး မိသားစုး 52.00 (24-11-09)

အလွဴေငြလက္ခံသူ ကိုညီညီလြင္ႏွင့္တကြ အလွဴေငြ လွဴဒါန္းသူမ်ားကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

အားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ…

ေနာင္တမဲ့ စာသူငယ္မွ

ယေန႕ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္လုိ႕ ေရးတဲ့စာမုိ႕ ဖတ္လုိ႕ေကာင္းမယ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပသိ ဒီေနရာမွာ တင္ခ်င္စိတ္ရွိလို႕ တင္လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

ညီမငယ္တစ္ေယာက္ေရးတဲ့စာကို ရန္ကုန္တုန္းက ဖတ္ခဲ့ရဖူးတယ္။ ေတာင္းမယူထားလိုက္မိတာ နာတာပါပဲ၊ အမွတ္မိဆံုးစကားလံုးေလးက ေစတနာဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႕ မတန္ဖူး လို႕မေျပာလိုက္ပါနဲ႕တဲ့။ ေစတနာဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႕ထိုက္တန္သတဲ့ေလ။ ဟုတ္မွာပါ။ အဲ့ဒီလိုပဲ က်ေနာ္လည္း ခံယူမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေစတနာေတြ ေရစီးကမ္းျပိဳခဲ့မိတာပါ………………

လူတိုင္းကို ကိုယ္လို စိတ္သြင္းမိတယ္။ ငါ့တုန္းက ဒီလို အခက္အခဲေတြျဖစ္တာ ၾကံဳရတာ။ သူမ်ားတစ္ကာကို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းအေပၚ ႏွုတ္၏ေစာင္မျခင္း လက္၏ ေစာင္မျခင္းျဖင့္ ကူညီဖို႕ သြန္သင္ျခင္းခံရတဲ့ စိတ္အခံလည္း ပါပါတယ္။ အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္နဲ႕ခေလာက္ကို ျပင္ဖို႕ၾကိဳးစားတာက အၾကိမ္ၾကိမ္။ ကိုယ္ထမင္းကိုယ္စားျပီး ၾကီးေတာ္ ႏြား အလကားေက်ာင္းေပးခဲ့တာက အခါခါ။ က်ေနာ္ဘာေတြလုပ္ေပးခဲ့တယ္ဆိုျပီး ေက်ာက္စာတင္ဖို႕ ၀ါသနာလည္း မပါ ပါဘူး။ က်ေနာ့ကို ဘာေတြျပန္လုပ္ေပးပါလုိ႕လည္း မေတာင္းဆိုပါဘူး။ အစကတည္းက ဘာကိုမွ ျပန္ရဖို႕ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့လုိ႕ပါပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္ဆိုလည္း ေမတၱာတရားကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ပါေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံပါရေစ။ အသြားအျပန္ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ ၾကံဳလိုက္တိုင္း ျပန္လမ္းမဲ့ ဂူျဖစ္ျဖစ္ေနတာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္ပဲ။

ေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ မလိုသလို ေက်းဇူးတင္ဖို႕လည္း မလိုအပ္ပါဘူး။ တစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္ ေက်းဇူးေတာ့ မကန္းပါနဲ႕လို႕ ဆိုပါရေစ။ အျမဲတမ္း ကိုယ္ေကာင္းတယ္ဆိုျပီး ေခါင္းေပၚခ်ီးတက္ပါခ်င္ၾကတာခ်ည္းမို႕ပါ။ ၾကံဳလိုက္တဲ့အၾကိမ္တိုင္း အျမဲစိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့မိတယ္။ ေစတနာဆိုတာ လူတိုင္းနဲ႕မထိုက္တန္ဖူးလို႕လည္း ေတြးမိသြားတတ္တယ္။ လူေတြနဲ႕ ေဝးရာမွာေနမယ္ဆုိျပီး ဆံုးျဖတ္မိတာလည္း မ်ားလွျပီ။ လူေတြက ဒီလို စိတ္ရွိတယ္ ဒီလိုမ်ိဳးေတြခ်ည္းပဲဆိုျပီး ဆံုးမမွုကို ခံရလုိက္ ေနာက္ေတာ့လည္း ေခြးျမီးေကာက္က်ည္ေတာက္စြပ္သလို အေရွ႕က မေထာ္မနန္းေတြကို မေနႏိုင္တဲ့ စိတ္နဲ႕ ဟိုပါဒီပါ ပါေလရာျဖစ္ေနျပန္တာမုိ႕ က်ည္ေတာက္လည္း ကြ်တ္ေကာ ဒံုရင္းအတိုင္းေကာက္စျမဲေလ။

အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေစတနာစိတ္မ်ား ေလွ်ာ့လာသလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ခံစားမိတယ္။ ျမင္ေနတာကို ျမင္ေနလ်က္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခ်င္လာတယ္။ စိတ္ေစတနာပ်က္ျပီဆိုရင္ ခက္ကျပီ။ ေတာ္ေတာ့တန္တန္ဆို ဥေပကၡာျပဳခ်င္လာတယ္။ တကယ္တမ္း အဲ့ဒီစိတ္က ေကာင္းတဲ့စိတ္မဟုတ္ေပဘူး။ ဘယ္သူတရားပ်က္ပ်က္ ကိုယ္မပ်က္နဲ႕တဲ့ ။ဆံုးမေတာ့ အလြယ္သားေနာ္ နာလြယ္ျပီးလိုက္နာရန္ခက္ခဲဘိျခင္း။ သူမ်ားကို မေျပာခင္ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အရင္ေမးၾကည့္ေစခ်င္တယ္ ကိုယ္တိုင္ဆုိရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာကိုပါ။

မသိမျမင္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး။ မသိက်ိဳးကြ်န္ျပဳထားတာပါ။ လူပဲ ခံစားတတ္ပါတယ္ နားလည္လြယ္ပါတယ္။ အေပြးျမင္ အပင္သိသတဲ့။ နင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကန္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်က္ဆုိတာနဲ႕ နားခြက္က မီးေတာက္ပါတယ္။ ကူညီလုိက္လို႕ အျမင့္တက္သြားတယ္ဆို တကယ့္ကို ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ ဘူးေကာင္းလို႕ စင္ခံရတာ စင္က်ိဳးလည္း ဘူးသီးအလံုးလွရင္ တကယ့္ကို မုဒိတာပြားပါတယ္။ ဘူးသီးေလးလို႕ စင္က်ိဳးတာ ဘာအေရးလဲေနာ့။ တမင္ခ်ိဳးရင္ေတာ့ စင္ဖက္ကိုလည္း လွည့္ၾကည့္သင့္ပါတယ္ေလ။ အကူအညီမလိုတဲ့ေနာက္ ေဇာ္ကန္႕လန္႕လို လုပ္လုပ္ျပေနတာေတာ့ မ်က္စိေနာက္မိတယ္။ အေရွ႕ကေန ငါကြဆိုျပီး လက္မေထာင္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ဆုိရင္ ေလွကားထစ္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ဖို႕ မေမ့ေလ်ာ့ေစခ်င္ဘူး။ ဆင္သြားရင္ လမ္းျဖစ္တယ္ဆုိေပမယ့္ လမ္းခင္းသူေတြရဲ့ ေစတနာကို မေမ့ေလ်ာ့သင့္ပါဘူး။ ေစတနာ အသိအမွတ္မျပဳရင္ေနပါ ဒီလမ္းကို ဘယ္လိုနင္းျဖတ္သြားတယ္ဆိုတာ အမွတ္ရရင္ေတာ္ပါျပီ။ အခုေတာ့ ဘုရားျပီးလုိ႕ ျငမ္းမဖ်က္ခင္က တံေတြးေထြးျပီး ႏွပ္ခ်ီးသုတ္ခ်င္ေနၾကျပီ။

ဒီစာသူငယ္ကလည္း ခဲမွန္ဖူးတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေပမယ့္ ေနာင္တမဲ့လြန္းတယ္။ တစ္ခါမွန္လိုက္ ျပန္ထူျပီးတိုင္း မူရင္းကို ျပန္ျပန္လုပ္ေနမိတတ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ ေစတနာပ်က္ခ်င္မိတယ္။ စိတ္ကြက္ျပီး လွည့္မၾကည့္တာမ်ိဳးလည္း လုပ္မိတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တစ္ခါမွ သူေတာ္ေကာင္း စိတ္ထားေကာင္းတယ္လုိ႕ေတာ့ မေၾကြးေၾကာ္ဖူးသလုိ သူေတာ္ေကာင္း ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ေတြကိုလည္း ဟုတ္မွန္ေၾကာင္းလိုက္စစ္ေဆးေနဖုိ႕ ၀ါသနာမပါတာမုိ႕ ေအးေအးပဲေနမိတယ္။

ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေခါင္းမေရြ႕ဖူး ဆိုျပီး ေနေနေပမယ့္ ေခါင္းကို မေရႊ႕ေရႊ႔႕ေအာင္လိုက္လုပ္ေနလို႕ကေတာ့ ဘီလူးေခါင္းေဆာင္းျပီး သြားျဖဲျပဖုိ႕ ၀န္မေလးဖူးဆိုတာေတာ့ မေမ့ပါနဲ႕လို႕……………………

ေဆးအလွဴေတာ္

22-11-2009

ဆရာေတာ္ဘုရား ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ရန္ကုန္သို႕ ျပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႕က ျပန္ၾကြသြားျပီးေနာက္

လက္ရွိ အာရွေတာ္၀င္ေဆးရံုမွာ ေဆးကုသမွုခံယူေနတယ္လို႕ သိရွိရေၾကာင္း ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္မ်ားအား အသိေပးအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..

မေန႕က ဦးဇင္း ဦး၀ိမုတၱိသုခ ဆီကေနစာလာပါတယ္။ စာရရျခင္း စိတ္မေကာင္းၾကီးစြာျဖစ္မိတယ္။ က်ေနာ္ မဟာစည္မွာ ကိုရင္ဝတ္စဥ္ကာလအတြင္း ဆရာေတာ္ရဲ့ တရားေတာ္မ်ားကို ဖလ္ယဥ္ဓမၼာရံုမွာ ေန႕စဥ္နာၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ့ တရားေတာ္မ်ားကို ႏွစ္သက္မိလုိ႕ ကိုရင္လူထြက္ေတာ့ တရားေတာ္အေခြမ်ားကို မိဘေတြအတြက္ ၀ယ္ယူပူေဇာ္မိတဲ့အထိပါပဲ။

ယေန႕ကိုညီညီလြင္နဲ႕ စကားေျပာရတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ကို ျမန္မာျပည္ျပန္ပင့္ဖို႕ စီစဥ္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ကုသဖို႕ အတြက္ ေဆြးေႏြးေနေၾကာင္း ႏွင့္အတူ စကၤာပူမွ ေဆးအလွဴဒါန ျပဳလိုသူမ်ားအတြက္ ကိုညီညီက အလွဴလက္ခံျပီး လွဴဒါန္းေပးမယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။

ကိုညီညီရဲ့ ဘဏ္အေကာင့္က - POSB saving 245-68617-0
ဆက္သြယ္ရန္ ေမးလ္က - unyinyilwin@gmail.com
ဖံုးနံပါတ္က - ၉၀၀၉၆၈၂၀

အလွဴေငြ လႊဲျပီးပါက ေမးလ္ကို ဆက္သြယ္ျပီး မိမိ အလွဴေငြ ဘယ္ေလာက္လႊဲထားေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားေပးေစလိုပါတယ္။

ဆရာေတာ္ဘုရား က်န္းမာရႊင္လန္းျပီး သာသနာ့အက်ိဳး ဆထက္ပိုးသယ္ရြက္ႏိုင္ဖို႕ ဆႏၵျပဳပါတယ္……

ၾကည္ညိဳေလးစားခင္မင္ရပါေသာ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ား၊ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ဓမၼဘေလာ့ဂ္ဂါ ညီအကို ေမာင္ႏွမအေပါင္းတို ့(ဘုရား) ခင္ဗ်ား.....

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ နိဳင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိက ျဖဴးဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ရဲ ့သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္တို႕ ့ႏွင့္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ အားထုတ္ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈမ်ားကို အာရံုျပဳၾကည္ညိဳႏွလံုးသြင္း၍ ေအာက္ပါသတင္းစာသားကို ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၏ ကိုယ္ပုိင္ အင္တာနက္ဝက္ဘ္ဆိုဒ္မ်ားႏွင့္ အီးေမးလ္မ်ားမွတဆင့္ ထပ္ဆင့္ ျဖန္ ့ျဖဴးေ၀မွ်ေပးပါရန္ ေလးစားစြာျဖင့္ ေမတၱာရပ္ခံ ပန္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

ေလးစားစြာျဖင့္

၀ိမုတၱိသုခ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ျဖဴးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အေရးေပၚက်န္းမာေရးသတင္း


ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ နိဳင္ငံေက်ာ္ဓမၼကထိက ျပည္တြင္းျပည္ပသာသနာျပဳ ျဖဴးဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဘဒၵႏၱနရပတိ သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ရွိ ဖလန္ေကာက္ေဆးရုံ (PRARAM 9 HOSPITAL)၊ စတုတၳထပ္ အတြင္းလူနာေဆာင္ အခန္းအမွတ္ (၃)တြင္ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါေဝဒနာကို ေဆးကုသမႈခံယူလွ်က္ရွိေနပါသည္။

ဆရာေတာ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂-ႏွစ္က ေက်ာက္ကပ္အစားထိုးခဲ့ရာမွ ေက်ာက္ကပ္သို႔ ပိုးဝင္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အေရးေပၚကုသမႈခံယူလွ်က္ရွိပါသည္။

ေဆးရုံတြင္ အထူးကုဆရာဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ေခတ္မွီစက္ကိရိယာမ်ားျဖင့္ ကုသလွ်က္ရွိရာ ကုသစရိတ္မွာ တစ္ရက္လွ်င္ က်ပ္သိန္း(၃၀)ခန္႔ ကုန္က်လွ်က္ရွိပါသည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ ကုန္က်ေငြမွာ က်ပ္သိန္းငါးရာ ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္ပါသည္။

သို႔ပါေသာေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီ၏ သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္တို ့ကို ၾကည္ညိဳၾကေသာ တပည့္ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားအေနျဖင့္ ေဘသဇၨဒါန က်န္းမာေရးေဆးအလွဴေတာ္အတြက္ စြမ္းႏုိင္သမွ် ကုသိုလ္ေတာ္ ပါဝင္လိုၾကပါလွ်င္ ေအာက္ပါဖံုးနံပါတ္မ်ားသို ့ ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းႏိုင္ၾကပါေၾကာင္ း ကုသိုလ္အက်ိဳးေမွ်ာ္၍ အသိေပးႏိွဳးေဆာ္ေၾကညာအပ္ပါသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံ

ံဦးအဂၢဝရ (ေခတၱ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ)

ဖံုးနံပါတ္။ ။+၆၆ ၈ ၁၄၃၉ ၄၅၉၆။

ဆန္စစ္ကရစ္ယူနီဗာစီတီ၊ ဗာရာဏသီ၊ အိႏိၵယဓမၼရကိၡတ ျဖဴးမဟာစည္၊ ရန္ကုန္ ႏွင့္မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာ၊ ျဖဴးၿမိဳ႕။

စကၤာပူႏိုင္ငံ

ကိုညီညီလြင္+ မစမ္းျမ

ဖံုးနံပါတ္။ ။ +၆၅ ၉၀၀၉၆၈၂၀၊ +၆၅ ၉၈၅၁၇၆၆၀

ျမန္မာႏိုင္ငံ

ံဦးစႏၵာသီရိ၊ ဦးစေႏၵာဘာသအက်ဳိးေတာ္ေဆာင္အဖြဲ႕ -ဓမၼရကၡိတျဖဴးမဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာ၊အမွတ္(၅)ရပ္ကြက္၊ လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကမာရြတ္ဘူတာအနီး၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။

ဖုန္း - ၀၁-၅၃၀၀၆၈ ၊ ၅၀၁၈၄၆ (Ext- ၁၈၁) ၊ ၀၉၅၀ - ၁၇၅၅၄

မွန္မ်ားႏွင့္

မေန႕ညက အိပ္မက္ မက္ပါတယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာ အခန္းတစ္ခုထဲ တစ္ေယာက္တည္း ေရာက္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ထူးဆန္းလြန္းစြာ အဲ့ဒီအခန္းတစ္ခုလံုး မွန္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့တာ။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ မွန္ေရာင္းတဲ့ အေရာင္းဆိုင္ တစ္ခုမဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဒါဆုိ ဒီအခန္းထဲက မွန္ေတြက………

စ,စခ်င္းမွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္သြားမိတယ္။ ကိုယ္ျပံဳးရင္ ျပန္ျပန္ျပံဳးျပတတ္တဲ့ ဒီမွန္ေတြကို ခ်စ္ၾကည္ႏူးစြာ စဲြလန္းစိတ္နဲ႕ပါ။ စူးစမ္းလိုစိတ္၊ စိတ္၀င္စားမွုေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ဒီမွန္အခန္း တစ္ခုလံုးကို အႏု(ဏု)လံု ပဋိလံု လွည့္ၾကည့္ေနခဲ့မိတယ္။ မွန္ဘီလံုးခံုးဆိုလား မွန္ဘီလူးခြက္ဆိုလား ျပန္စဥ္းစားေနမိေသးတာေပါ့။ တီခ်ယ္ ေဒၚပို သင္တဲ့ Laws of reflection လား laws of refraction လား။ ပံုရိုက္ေဒါင့္ ဖိုကယ္လန္႕ ဆိုတာေတြနဲ႕ ငယ္တုန္းက အေသအလဲမွတ္ခဲ့ရတဲ့ ပံုရွစ္ပုံကုိေတြးျပီး တစ္ခ်က္ရီမိသြားတယ္။ အသံထြက္ေအာင္ရီမိေပမယ့္ မွန္ေတြထဲက ပံုမွာ အသံေတြပါမေနခဲ့ဖူး။ ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္တန္း (ဒုတိယႏွစ္)မွာ တီခ်ယ္ေဒၚသီတာနဲ႕အတူ ပုစာၦေတြကို ပံုဆြဲတြက္ခဲ့ဖူးတာျမင္ေယာင္မိတယ္။ သားကနယ္ကမို႕ သားကို အတန္းတစ္ခုေပးမယ္ေနာ္ ဆိုတဲ့ ခ်စ္စဖြယ္တီခ်ယ့္ကို သတိရသြားမိျပန္ေရာ။ တီခ်ယ္ေဒၚေအးလွအတန္းေတြမွာ က်ေနာ္၀င္လုိ႕ မရခဲ့တာ နယ္္အိမ္က ျပန္လာတာ ေနာက္က်ေနတာမုိ႕ေလ။ ျပီးေတာ့ တီခ်ယ္လဲ့ရဲ့ မဂၤလာပြဲ။ ယူနီေဖာင္းနဲ႕ တီခ်ယ့္ အမ်ိဳးသားကို ၾကည့္ရင္း စာသင္ေကာင္းတဲ့ တီခ်ယ္လဲ့ကို ျပန္ျမင္ေယာင္မိျပန္ေရာ။ မွန္ေတြနဲ႕ အလင္းေတြဆက္စပ္ျပီး တီခ်ယ္ေတြကို သတိရေနတဲ့ အျဖစ္ေတြကို မွန္ေတြထဲမွာ ျပန္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ျပန္စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုကလဲြရင္ မွန္ေတြထဲမွာ ဘာကိုမွ မေတြ႕ခဲ့ရျပန္ဘူး။

ေနာက္ေတာ့ အလုပ္ခြင္ဖယ္ရီကားေပၚက မွန္တစ္ခ်ပ္နဲ႕ အျမဲအလုပ္ရွဳပ္ေနတတ္တဲ့ အပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ကို စေနာက္ေနက်ဆိုတာ ေတြးမိသြားျပန္တယ္။ ဖယ္ရီေပၚေရာက္မွ တို႕ဖတ္ေလးရိုက္ ဘာေလးညာေလး လုပ္တတ္တဲ့အပ်ိဳေလးေတြထက္ သာလြန္စြာ မနက္ခင္းတိုင္း ဖယ္ရီေပၚမွာ အလွျပင္ေနက် သူကတစ္မူထူးျခားလြန္းတယ္ေလ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာ က်ေနာ္ရီေနက် ထံုးစံအတိုင္း တဟားဟား ေအာ္ရီမိေတာ့တယ္။ အရုပ္ေတြကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျပေပးႏိုင္တဲ့ မွန္ေတြက မတုန္မလွုပ္ ဒီအတိုင္း တည္ရွိေနျပန္တယ္။ လွုပ္ရွားမွုသိပ္ျပင္းရင္ေတာ့ မွန္ေတြတည္ရွိေနတဲ့ နံရံေတြေၾကာင့္ မွန္ေတြလွုပ္ေကာင္းလွုပ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အသံေတြေတာ့ မျပန္ႏုိင္တာ ေသခ်ာလြန္းပါလား။

ေနာက္ေတာ့ ဒီမွန္အခန္းတစ္ခုလံုးမွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာ စဥ္းစားမိလာတယ္။ ပတ္ပတ္လည္ မွန္ေတြၾကားမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း။ အေရွ႕တုန္းက ရီေနမိပင္မယ့္ အခုေတာ့ ေသြးပ်က္စြာ ေျခာက္ျခားစ ျပဳလာခဲ့ျပီ။ က်ေနာ္ရီရင္ မွန္အခ်ပ္တိုင္းက လိုက္ရီေနေတာ့တာ။ သူတို႕ေတြ က်ေနာ့ကို ေလွာင္ေျပာင္ေနၾကတာလား။ မွန္ခ်ပ္ေတြရဲ့ အမွန္တရားက ဘာတဲ့လဲ။ တည့္မတ္စြာ ျပန္လည္ျပသေနတာ အမွန္လား။ ဒါဆုိမွန္ေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာေကာ။ တကယ္တမ္းက က်ေနာ့မွာ ေၾကာက္လန္႕တတ္တဲ့စိတ္ ရွိမေနတတ္ပင္မယ့္ မွန္ေတြရဲ့ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ က်ေနာ့လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာပါတယ္။ ii နဲ႕ ii’ မွာ က်ေနာ္ျမင္ေနရတာက ဘယ္အရာလဲ မသဲကြဲေတာ့ပါဘူး။ မ်က္ေစ့ကို အေသအခ်ာပြတ္ေပမယ့္ မွန္ေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္ကို က်ေနာ္သြားလုိ႕ မရတဲ့ေနာက္ အတည့္အတိုင္းျမင္ေနရတာလားဆိုတာ က်ေနာ္ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

မွန္တစ္ခ်ပ္ေနာက္ကို သြားဖို႕ က်ေနာ္အျပင္းအထန္ၾကိဳးစားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္သြားလို႕ မရပါဘူး။ မွန္ေတြက အခ်င္းခ်င္းပိတ္ဆို႕ထားၾကတယ္ထင္ပါတယ္။ သူတို႕ေတြအလစ္ကို က်ေနာ္ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မရဘူးဗ်ာ။ သိခ်င္စိတ္နဲ႕အတူ ေဇာေခြ်းေတြ စို႕လာမိတယ္။

မွန္တစ္ခ်ပ္ကို က်ေနာ္ခ်ခြဲၾကည့္သင့္သလား။ အနီးဆံုးမွန္တစ္ခ်က္ကို က်ေနာ္ လက္သီးနဲ႕ ထိုးခြဲခ်လိုက္တယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ အသံျပန္မၾကားရတတ္တဲ့ မွန္ေတြဆီက ခြမ္းဆိုတဲ့အသံနဲ႕အတူ က်ေနာ့လက္က ပူခနဲျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေသြးေတြျဖာေနတဲ့ လက္ဖမိုးတစ္ခုကို မွန္ခ်ပ္တိုင္းမွာ ျမင္ရျပန္တယ္။ ကြဲသြားတဲ့မွန္ကို က်ေနာ္မေတြ႕ရေပမယ့္ အခန္းထဲမွာ ေသြးစက္ေတြက အတုိင္းသား…….

နာက်င္မွုေတြေၾကာင့္ ဒီအိပ္မက္ကေန ႏုိးထဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။ က်ေနာ္ ျမင္ေနရတဲ့ မွန္ခ်ပ္ေတြက က်ေနာ့ အသိမိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ မရီပါပဲ က်ေနာ့ကို ၀ိုင္းျပီး ဟားတိုက္ရယ္ေမာေနၾကတယ္။ ဟင့္အင္း မွန္ေတြပါ မင္းတုိ႕ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ေတြ ရီေနၾကတုန္း………..

ဒီမနက္ က်ေနာ္ အိပ္မက္ကဘယ္လိုႏိုးခဲ့သလဲ မသိတတ္ေတာ့ ။ မ်က္ႏွာသစ္ရင္း မွန္ကို ၾကည့္ေတာ့ လက္ဖမိုးက အေမႊးေတြေထာင္လာတယ္။ ဒါဆို………က်ေနာ္ မွန္ေၾကာက္ေနျပီလား……………………..ခက္ျပီ………….

ခရုခြံအခန္းေလးထဲက ဘယ္နဲ႕ညာ

တစ္စံုဆိုတာနဲ႕ ဘယ္နဲ႕ညာ ဒါမွ မဟုတ္ အရာ၀တၳဳ ႏွစ္ခုေပါ့…

ဒီႏိုင္ငံမွာစေရာက္ကာစက ခရုခြံဆိုတဲ့ ပို႕စ္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ေဖာ္၀ပ္ေမးကေန ရဖူးတယ္။ အခုေတြးေနမိတာက အဲ့ဒီခရုခြံအခန္းေလးထဲက ဘယ္နဲ႕ညာေလးေတြ အေၾကာင္းပါ………….

ဒီမွာေနစရိတ္ကသိပ္ၾကီးလြန္းတယ္။ အခန္းေတြအလိုက္ ေနရာအနီးအေ၀းအလိုက္ လူစည္ကားတဲ့ေဒသအလိုက္ ေစ်းေတြကလည္း မ်ားမွမ်ားဗ်ာ။ တစ္ခန္းလံုးကို တစ္ေယာက္တည္း ေနဖို႕အေရးက တကယ့္ သူေဌးသူၾကြယ္လုိ။ ခရုခြံထဲက အခန္းေလးထဲဲမွာေတာင္ ဘယ္တစ္ကန္႕ ညာတစ္ကန္႕ ေနရတဲ့ဘ၀ေတြပါေလ။

ညာဖက္ - ညဖက္မီးမမွိတ္ရင္ မအိပ္တတ္ဘူး
ဘယ္ဖက္- မီးပိတ္ရင္ သရဲေၾကာက္တယ္
ညာဖက္-အိပ္ရင္ အသံမဆူမွ အိပ္တတ္တယ္
ဘယ္ဖက္-အိပ္လိုက္တိုင္းေဟာက္သံေတြညံလို႕
ညာဖက္-ဖံုးေျပာရင္ တိုးတုိးသက္သာ မေျပာဘူး
ဘယ္ဖက္-ဒီအခ်ိန္ေလးပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေျပာရတာေနာ္
ညာဖက္-သန္ရွင္းေရး ဆိုတာဘာလဲဟင္
ဘယ္ဖက္-သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ေရာဂါကင္း
ညာဖက္-ပစၥည္းေတြ ညာဖက္လာမထားနဲ႕ေနာ္
ဘယ္ဖက္-ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ဘယ္လိုထားမလဲ
ညာဖက္-မနက္အလုပ္ေစာေစာသြားရမွာ ေစာေစာအိပ္မွ
ဘယ္ဖက္-chatting တက္မယ္ game ကစားမယ္ ညလံုးေပါက္
ညာဖက္္- အဲယားကြန္းနဲ႕မွ အိပ္တတ္တယ္
ဘယ္ဖက္-ႏွာေခါင္းပိတ္ေနက်မုိ႕ အဲယားကြန္းမၾကိဳက္ပါဘူး
ညာဖက္-သီခ်င္းသံနဲ႕ မအိပ္တတ္ပါဘူးဆို
ဘယ္ဖက္-ရုပ္ရွင္ကားကို အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ၾကည့္မွနားလည္မွာ
ညာဖက္-စကားေျပာတာကိုက အေပၚစီးက
ဘယ္ဖက္-ၾကိဳက္ရင္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ရင္ေန ကိုယ္ကေတာ့ ဒီလိုပဲေနတတ္ေျပာတတ္တယ္
ညာဖက္-မစပ္စုရရင္ကို မေနႏိုင္တာ
ဘယ္ဖက္-ကိုယ့္အေၾကာင္းေတြ သူမ်ား ေျပာစရာလား
ညာဖက္- အျမင္မေတာ္လုိ႕ေျပာတာပါ ဆရာလုပ္တယ္မထင္နဲ႕ေနာ္
ဘယ္ဖက္-သူက ဘာမို႕လို႕လဲ လစာဘယ္ေလာက္ရသလဲ အတူတူခ်င္းကို တစ္လံုးပိုမရွဴခ်င္ပါနဲ႕
ညာဖက္-တို႕က အေကာင္းစား Branded မွ ၀တ္တာစားတာ
ဘယ္ဖက္-ဒါေၾကာင့္ လမကုန္ခင္ ပိုက္ဆံကုန္တာ
ညာဖက္….
ဘယ္ဖက္….
ညာဖက္….
ဘယ္ဖက္…

အစကတည္းက ညာဖက္ခ်ည္းမရွိခဲ့ဘူးေလ။ ဘယ္တစ္ဖက္ ညာတစ္ဖက္ေပါ့။ ဘယ္ဖက္နဲ႕ ညာဖက္ဆုိကတည္းက ထပ္တူက်ဖုိ႕ မရွိေတာ့။ ညာကလည္း ညာအေလွ်ာက္ ဘယ္ကလည္း ဘက္အေလွ်ာက္။ ဘယ္နဲ႕ညာကို ထပ္တူက်ဖုိ႕ မျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ ဘယ္ေရာ ညာေရာ ညီညီညာညာ ေလွ်ာက္ရင္ လိုရာခရီးေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။

အရာအားလံုး မိမိစိတ္တိုင္းက်ခ်ည္း မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကိုယ့္စိတ္နဲ႕ ကိုယ္ေတာင္ စိတ္တိုင္းက်ဖို႕က ခဲယဥ္းသား။ သူတစ္ပါးလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း ျဖစ္မွာပါပဲ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဘယ္က ဘယ္ဖက္ကိုပဲ ေလွ်ာက္မယ္ ညာကလည္း ညာဖက္ကိုပဲ ေလွ်ာက္မယ္ဆို ကို႕ယိုးကားယားႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

ဒီေရာက္စကတည္းက အဲ့ဒီ ညာဘယ္ကိစၥေတြကို ၾကားေနႏွင့္တာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ညာဘယ္ေလးေတြဆို အခုဆို အေ၀းတစ္ေနရာစီမွာ။ လမ္းမွာေတြ႕ရင္ေတာင္ ေမးမေငါ့ ေျခမထိုး ပါးစပ္မဟေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းတုန္းက အခ်စ္ဆံုးဘယ္ညာေလးေတြေတာင္ အဲ့လို ကတၱီပါလမ္းခြဲေတြလုပ္လာၾကတယ္တဲ့။

ဒီမွာက Pressure မ်ားတယ္။ အိမ္မွာပဲ နားနားေနေန ေနခ်င္တာ။ အခန္းေဖာ္က ဘယ္လို ဘယ္ခ်မ္းသာ စသည္ စသည္ အသံေလးေတြက ဟိုတစ္စ ဒီတစ။ မိဘအိမ္မဟုတ္သလို ကိုယ့္ရဲ့ မိသားစုနဲ႕ေနၾကရတာမဟုတ္ပါဘူး။ အလုပ္ထဲက ပင္ပန္းသမွ်ေတြအတြက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနၾကရဖုိ႕ပါ။ တေန႕ကို မေတြ႕ဘူးဆုိရင္ေတာင္ အနည္းဆံုးေတာ့ သံုးေလးေခါက္ေလာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႕မ်ားတဲ့ ဒီညာဖက္နဲ႕ ဘယ္ဖက္ တည့္တည့္မွတ္မွတ္ မရွိ လုပ္သမွ်အျပစ္ျမင္ ေျပာသမွ် မေကာင္းထင္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းေတာ့မွာလဲ။

က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္တည္းေနပါတယ္။ လြတ္လပ္မွု privacy အျပည့္ေနလို႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ ပ်င္းရိျငီးေငြ႕စရာေကာင္းတယ္တဲ့။ သူရဲ့ ညာဖက္ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္ဖက္ သူငယ္ခ်င္း အေဖာ္တစ္ေယာက္ေလာက္နဲ႕ဆို ေပ်ာ္စရာေကာင္းမယ္ေနာ္လုိ႕ ေျပာပါတယ္။

က်ေနာ့မွာေတာ့ ဘက္ဖက္ကေလးရွိပါတယ္။ က်ေနာ့ဘယ္ဖက္ကေလးနဲ႕ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအထိ ေနခဲ့ဖူးျပီ။ က်ေနာ္တုိ႕ၾကားမွာ တိုက္ဆိုင္တာရွိသလို အၾကိဳက္မတူတာေတြလည္းရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္အထိ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ေသးေသးမႊားမႊားေလးေတြကိုေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဒါမွမဟုတ္ ဥေပကၡာျပဳထားလိုက္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြကို အရမ္းမၾကိဳက္ မႏွစ္သက္ဖူးဆို မၾကိဳက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္တယ္(က်ေနာ္ပဲ ေျပာတာျဖစ္မယ္၊ ဘယ္ဖက္က က်ေနာ့ထက္အသံတိတ္တယ္)။

ကိုယ္ကိုတိုင္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တစ္ခါတစ္ေလ မေက်နပ္ႏိုင္တာ။ အရာအားလံုးကိုယ့္အၾကိဳက္ျဖစ္ဖို႕က ခက္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာေတြကို ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲသာ အလိုက္သင့္ အလ်ားသင့္ ေနထိုင္သင့္တယ္ထင္ပါတယ္။

ေရျခားေျမျခားမွာ ခရုခြံေလးထဲက အခန္းငယ္ေလးမွာ ေနရတာပါ

ဦးတည္ခ်က္ ယံုၾကည္ခ်က္ တစ္ခုခုအတြက္ ရပ္တည္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာပါ

ဘ၀သက္တမ္းတိုတိုေလးအတြင္းမွာ အခ်ိန္ရသခိုက္ အခြင့္အေရးရတုန္းေလး ဘယ္ညာ ညီညီေလွ်ာက္ျပီး ပန္းတိုင္ေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းသင့္ၾကတယ္ မဟုတ္လားခင္ဗ်ာ..

စြန္မ်ားနဲ႕ ညေန

ညေနခင္းတခု…

ဘာရယ္မဟုတ္ေပမယ့္ ေကာင္းကင္ျပင္မွာ စြန္ေတြ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ စြန္လႊတ္တမ္း ကစားေနၾကသည္လား သို႕မဟုတ္ စြန္လႊတ္ျခင္းျဖင့္ စိတ္အဆာေျဖေနၾကသည္လား က်ေနာ္ မခြဲျခားတတ္ပါ။ ေကာင္းကင္တြင္ ပ်ံဝဲေနေသာ စြန္ေတြကို ၾကည့္ေနရင္း က်ေနာ္ စြန္မလႊတ္တတ္ပါလားဆုိသည္ကိုေတာ့ တခဏေတြးေတာမိသြားပါေတာ့သည္။

စြန္လႊတ္တာမ်ားလြယ္လြယ္ေလး..အင္း ေျပာအားရွိသူမ်ား ေျပာႏိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။ က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ စြန္လႊတ္ျခင္းအတတ္ပညာကို ယခုအခ်ိန္အထိ (ယခုအသက္အရြယ္အထိ ဆိုရင္ ပိုမွန္မည္ထင္ပါသည္) တတ္ေျမာက္ႏိုင္ျခင္းမရွိေသးပါ။

စြန္လႊတ္ရန္ စြန္တစ္ခု ရစ္ဘီးတစ္ခု ထို႕အတူ စြန္လႊတ္မည့္သူႏွင့္ စြန္ကို ဆက္သြယ္ရန္ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပါသည္။ စြန္ကို အျမင့္သို႕ပင့္တင္ေပးရန္ ေလေၾကာင္းတစ္ခုသည္လည္း ထိုပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ရွိကိုရွိေနရပါမည္။ ထုိအရာမ်ား မျပည့္စံုပါက စြန္လႊတ္ျခင္း အထေျမာက္မည္ မဟုတ္သည္ေတာ့ ေသခ်ာလွပါသည္။

ထို႕ေနာက္တြင္မူ အျမင့္သို႕ တျဖည္းျဖည္းလႊတ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ လႊတ္တင္ရာတြင္လည္း ဆက္သြယ္ထားေသာၾကိဳးကို အစြမ္းကုန္ ေလွ်ာ့ေပးျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မိမိစြန္ပါသြားမည္စိုးသျဖင့္ ၾကိဳးကို အတင္းဆြဲကိုင္ထားျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း စြန္ကို အျမင့္ေရာက္ေစမည္မဟုတ္ပါ။ အဆုိပါနည္းမ်ားသည္ စြန္လႊတ္သူႏွင့္စြန္ကို ေဝးကြာေအာင္လုပ္သည္ႏွင့္ တူလွပါသည္။

သို႕ျဖစ္ရာ စြန္ႏွင့္ေလေၾကာင္း ထပ္တူက်ရန္ စြန္လႊတ္ျခင္း အတတ္ပညာသည္ အဓိက က်ေနျပန္၏။ ေလေၾကာင္း အတိုင္း မိမိစြန္ငယ္ ေထာင္လ်က္တက္သြားသည္ကို ၾကည္ႏူးစြာ ရွဳျမင္ရျခင္းသည္ စြန္လႊတ္ရသည့္ အႏွစ္သာရပင္ေလာ။

ေတြးေနတုန္းအခိုက္မွာပင္ က်ေနာ့ေရွ႕ရွိစြန္ငယ္ သည္ တစ္ျခား စြန္ငယ္နဲ႕ သြားေရာက္ ျငိတြယ္ေနျပန္သည္။ စြန္လႊတ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္စြန္ကို တစ္ေယာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ေမာင္းႏွင္ရင္း ၾကိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းရွဳပ္ေထြးစြာ ပူးမသြားဖို႕ ၾကိဳးစားေနၾကသည္မွာလည္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနျပန္သည္။

စြန္ျဖတ္ျခင္း ဆိုေသာ ေ၀ါဟာရႏွင့္အတူ ငယ္ငယ္တုန္းက တိုက္ေခါင္မိုးေပၚမွ စြန္္ျဖတ္ပြဲမ်ားဆီ သတိရသြားမိျပန္သည္။ ၾကိဳးကို မွန္စာတိုက္၍ မိုးေကာင္ကင္ စြန္တိုက္ပြဲမ်ား…………………….စြန္လႊတ္ျခင္းတစ္ခုတည္းျဖင့္ မျပည့္စံု ျပန္ေသးပါကလား။ က်ဳးေက်ာ္သူ ေစာ္ကားအႏိုင္က်င့္သူမ်ားသည္ စြန္မ်ားတြင္လည္း ပါေနျပန္၏။ ထိုအခါ ကာကြယ္ျခင္း ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း မ်ားလည္း ပူးတြဲပါလာသည္ေကာေလ။

ေနာက္ေတာ့ စြန္အလွလႊတ္ေနသူတစ္ဦးကို အာရံုေရာက္သြားျပန္သည္။ ၾကိဳးတစ္ေလွ်ာက္ အကြာအေဝးတစ္ခုႏွင့္တစ္ခုၾကားတြင္ မီးလံုးငယ္ေလးမ်ား မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္ျဖင့္ ထိုသူ၏ ခံစားမွုကိုလည္း က်ေနာ္ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့မိျပန္သည္။ သူကိုင္ေသာရစ္ဘီးမွာ က်ေနာ္တုိ႕ဆီကလို မဟုတ္ပဲ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားထိုး၍ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေစေသာ လွပေသာ ရစ္ဘီးတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနျပန္ေသးသည္။

ေကာင္းကင္ျပင္တြင္ စြန္ေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ လွပေနၾကသည္။

စြန္တစ္ခုမွ် က်ေနာ္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ပါ။ အေၾကာင္းအရင္းမွာ က်ေနာ္စြန္မလႊတ္တတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ေမွာင္စပ်ိဳးလာသျဖင့္ တက္ေနေသာစြန္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ခ်ေနၾကသည္။ ၾကိဳးကို ရစ္ဘီးတစ္ေလွ်ာက္ အလိုက္သင့္ ရစ္သိမ္းရင္း စြန္ကုိပါ ေခါက္သိမ္းႏိုင္သည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

စြန္မလႊတ္တတ္ေသာ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ့စိတ္အစဥ္ကို စြန္ေတြနဲ႕အတူ လုိက္လႊတ္ေနခဲ့မိသည္။ အခု က်ေနာ္လည္း စိတ္စြန္ကို ျပန္သိမ္းဖို႕ၾကိဳးစားၾကည့္သည္။ ဘယ္စြန္နဲ႕ ျငိေလသည္လည္း မသိ။ ဆက္သြယ္ထားေသာၾကိဳးကို ထိန္းရန္ က်ေနာ္ ရစ္၍ မရ။

ထိုညေနမွစ၍ က်ေနာ္လြင့္သြားခဲ့ပါသည္………………….

ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ မတိုင္ခင္မွာ……….

ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္မွာ ကမာၻပ်က္ေတာ့မယ္တဲ့….

ဘယ္သူေျပာတာလဲ။ ဘာေတြလဲ။

က်ေနာ္ေစာင့္ေနတာလည္း ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္အတြက္ပဲ။ က်ေနာ္ေနခြင့္ရခဲ့တာလည္း ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္တည္းအတြက္ပဲ။ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္ျပီးရင္ က်ေနာ့ ကမာၻ မရွိေတာ့ပါဘူး…

ဒါေပမယ့္ ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ အထိမေစာင့္လိုက္ရပါပဲ က်ေနာ့ကမာၻ ျပိဳပ်က္သြားခဲ့တာ။ ဝုန္းခနဲျမည္လိုက္သလား ဟင့္အင္း ဘာသံမွကို မၾကားလိုက္ရဘူး။ တိုးတုိးေလးၾကားတဲ့ အသံတစ္ခု…မျဖစ္ႏုိင္ဘူး..ဒါ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

ႏွစ္ႏွစ္တာကာလျပီးရင္ က်ေနာ့ကမာၻပ်က္မယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ၾကိဳသိေနခဲ့ရတယ္။ မေတြးခ်င္ဘူးဆုိတဲ့အသိနဲ႕ ေခါင္းကိုယမ္းလိုက္တုိင္း ပါးႏွစ္ဖက္မွာ ျမစ္ေတြျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီကမာၻကို စတည္ေဆာက္ခဲ့ကတည္းက ျပိဳကြဲဖို႕မွ မဟုတ္ခဲ့တာ။ ၾကိဳသိတဲ့ေနာက္ ေန႕ေန႕ညညေတြကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္ရမလဲ။ အနားက တစ္စံုတစ္ခုကိုလွမ္းဆြဲဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။ ကံဆုိးတယ္ ေရနစ္သူ ဝါးကူလုိ႕ထိုးတတ္တယ္ မဟုတ္လား….

ေသမွာကိုေၾကာက္လို႕မဟုတ္ပါဘူး။ ေသျခင္းကို ရင္ဆုိင္ဖုိ႕အသင့္ျပင္ျပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ ႏွလံုးသားစိတ္အလိုကိုေတာ့ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ဖူး။ တရားကိုလက္ကိုင္ထားေပမယ့္ ႏွလံုးသားတရားကို နာၾကားဖို႕ခ်ည္းျဖစ္ျဖစ္ေနျပန္တယ္။

အၾကိမ္ၾကိမ္ဆုေတာင္းခဲ့တယ္ ကမာၻမပ်က္ခင္မွာပဲ က်ေနာ္ေသပါရေစလုိ႕။ ဘာျဖစ္လုိ႕လည္းဆုိေတာ့ မခဲြခြာႏိုင္လို႕ပါပဲ။ ဘယ္အရာကိုမွ မစြန္႕လႊတ္ႏိုင္လုိ႕ပါ။ ပုထုဇဥ္ပီပီ ကိေလသာ အမိုက္ေမွာင္မွာ ေခ်ာင္ၾကိဳက္ေနတုန္းေလ။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အလိုခ်င္ဆံုးဆုက အဲ့ဒီႏွစ္ႏွစ္တာကာလ မတိုင္ခင္ က်ေနာ္ဒီကမာၻေပၚက ေပ်ာက္ဆံုးသြားဖုိ႕ပါပဲ။

အခုေတာ့ အခ်ိန္မေစ့ခင္ ကမာၻက ျပိဳႏွင့္ခဲ့ျပီ။ ကမာၻျပိဳျပီဆုိမွေတာ့ က်ေနာ္အသက္ရွင္ က်န္ခဲ့ပါဦးေတာ့မလား။ မျပိဳခင္ကတည္း ဆုေတာင္းပင္မယ့္ ဆုေတာင္းကလည္း မျပည့္၀ခဲ့။ အင္းေလ ဆုေတာင္းတိုင္း ျပည့္တယ္ဆိုတာကလည္း ရွားပါးဘိခ်င္း။ ေတာင္းခဲ့ဖူးတာေပါ့ ဆုေတြ အသက္နဲ႕တြက္စစ္ရင္ေတာင္ အသက္ရဲ့ အဆေပါင္း အေထာင္အေသာင္း။ ဘယ္ႏွစ္ခုမ်ား ျပည့္၀ခဲ့ဖူးသလဲ။

အခ်ိန္ရရင္ ဘာေတြျပင္ဆင္မိမလဲ။ ေသခ်ာတယ္ က်ေနာ္ဘာကိုမွ ျပင္ဆင္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕ကို လက္က်န္ဆယ္ရက္နဲ႕က်ေနာ္ဆိုတဲ့ ပို႕စ္ေလးမွာ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ တကယ္လုပ္ႏိုင္မလုပ္ႏိုင္ဆုိတာ ဘယ္သူက ဆန္းစစ္ေပးမတဲ့လဲ။ ကမာၻျပိဳျပီဆိုမွေတာ့ ဒီအရာေတြကို ဘယ္သူမွ လွည့္ၾကည့္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေမးခြန္းေတြ ဒီေမးခြန္းေတြကို ေျဖဖုိ႕ အင္အား က်ေနာ့မွာမရွိပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆုိေတာ့ ဒီစာကို က်ေနာ့ေနာက္ဆံုးထြက္သက္နဲ႕ ေရးေနရလို႕ပါ။ ဖတ္ရတာ အဆင္မေျပဘူးဆုိရင္ က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ေသခါနီးကမွဴးရွဴးတုိးေရးတာမုိ႕ ေသြးပ်က္ေနတာကို အတုိင္းအသားျမင္ရမွာမုိ႕ပါ။ စာအဆင္ေခ်ာဖုိ႕ အေၾကာင္းအရာအဆင္ေျပဖုိ႕….ဘာကို မွ မေတြးဆႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အသိဥာဏ္ေလးရွိေနတုန္းမွာ ဖ်တ္ခနဲေပၚတာေလးေတြ ေရးပါရေစ………

အားလံုးဟာ ျဖစ္တတ္ပ်က္တတ္စျမဲပါ။ ဘယ္ေတာ့ပ်က္မလဲဆုိတာကို ေစာင့္ေနရတာ က်ေနာ့ဘ၀တစ္ခုပါ။ ပ်က္လာခဲ့ရင္ ခံႏိုင္ရည္ မရွိဖို႕က ရွစ္ဆယ္ရာခိုင္ႏွုန္းေလာက္မ်ားပါတယ္။ တရားမခ်ပါနဲ႕ က်ေနာ္တရားမရႏုိင္ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ တရားမခ်ပါဘူး။ ကိုယ္တုိင္တရားမရႏိုင္တဲ့ေနာက္ ဘယ္သူ႕ကို ေျဖသိမ့္ေပးႏိုင္မွာတဲ့လဲ။

ျဖစ္ႏိုင္လား မျဖစ္ႏိုင္လား စိတ္ပူေနတဲ့သူေတြကိုလည္း တစ္ခုေတာ့ ဆုိခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ဘာသာတရားအရ ေနာင္ဘုရားတစ္ဆူပြင့္ဖုိ႕ က်န္ေနပါေသးတယ္။ ဒီဘဒၵကမာၻမွာ ပြင့္မယ့္ ဘုရားမတိုင္ခင္ ကမာၻ ပ်က္မယ္ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ဘူးလို႕ေတာ့ ယူဆမိပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကလည္း ကြဲလြဲႏုိင္ပါတယ္ေလ။

ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္မတိုင္ခင္ က်ေနာ့ကမာၻက ျပိဳႏွင့္ခဲ့တာမုိ႕ ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ကို က်ေနာ္မေရာက္မသိ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အားလံုးကို ႏွုတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ဒီကမာၻနဲ႕အတူ လိုက္ပါ ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါေတာ့မယ္။ ေနာင္ႏွစ္ႏွစ္ အထိ အားလံုးနဲ႕အတူ မေစာင့္ႏိုင္တဲ့အတြက္ေတာ့ အျပစ္မတင္ၾကေလာက္ပါဘူးေနာ္…………..

က်ေနာ့ရဲ့ Y နဲ႕ရ

ဒီပို႕စ္ကို facebook မွာ ကဗ်ာဆရာကိုေမာင္ေလးလင္းဒီပ ကပထမဆံုး TAG ပါတယ္

ဒုတိယအေနနဲ႕ ကိုမိုးကုတ္သားက ေရးေပးပါဆိုျပီး TAG ျပန္တယ္

တတိယကေတာ့ အမတန္ခူးက ထပ္မံ TAG ျပန္တာမုိ႕.......

Y

1. What is your name : Ywar Thar Lay

2. A four Letter Word : Yarn

3. A boy's Name : Yuri

4. A girl's Name : Yuki

5. An occupation : Yawning Person

6. A color : Yellow

7. Something you'll wear : Yesterday Clothes

8. A food : Yakisoba

9. Something found in the bathroom : You.. Yourself

10. A place : Yugoslavia

11. A reason for being late : You…(because of you…)

12. Something you'd shout : Yeah... Yellow Card…

13. A movie title : You've Got Mail

14. Something you drink : Yogurt

15. A musical group : yachts

16. An animal : Yak

17. A street name : York Street

18. A type of car : Yaris

19. The title of a song : You are my no. one

20. A verb : Yelling (to the Boss)

ရ

1. What is your name : ရြာသားေလး (၀ိုင္တီယူ)

2. A four Letter Word : ရရစားစား

3. A boy's Name : ရိမ္မိုး

4. A girl's Name : ရနံ႕

5. An occupation : ရြာသူၾကီး

6. A color : ေရႊအိုေရာင္

7. Something you'll wear : ရိုးတိုက္ထုတ္ ၀တ္စံု

8. A food : ရွမ္းစာ

9. Something found in the bathroom : ေရ

10. A place : ရြာတန္းရွည္

11. A reason for being late : ရွင္းမရေအာင္ ရႈပ္ေနလို႕

12. Something you'd shout : ေရႊး ေရႊး ျပန္ေပေတာ့…

13. A movie title : ရတနာပံု (ၾကည္ၾကည္ေဌးကို ၾကိဳက္လို႕)

14. Something you drink : ေရသန္႕…

15. A musical group : ေရႊသံစဥ္

16. An animal : ေရျမင္း

17. A street name : ေရနံ႔သာ

18. A type of car : ရိုးလ္စ္ရြိဳက္

19. The title of a song : ရာသီေျပာင္းခ်ိန္ (လြမ္းတယ္တစ္အားပဲ)

20. A verb : ရြာလည္ေနသည္၊ေရခ်ိဳးေနသည္(အထဲ၀င္မလာနဲ႕ေနာ္)

ကူညီေခါင္းစားေပးတဲ့ လမ္းမေတာ္က အမၾကီးခပ္ေခ်ာေခ်ာ သေဘာေကာင္းေကာင္းကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္အပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ.......