ေရထဲသို႕အေရႊ႕

ပင်းတယကထွက်လာပြီး ဟဲဟိုးလွင်ပြင်ဆီကိုပါ။ ဟဲဟိုးကိုကျော်တော့ နောက်ကဆိုင်ကယ်တစ်စီးက တစ်တီတီနဲ့ လိုက်လာရင်းစကားတွေပြောနေတယ်။ မကြားတစ်ချက်ကြားတစ်ချက်က အင်းထဲကိုသွားမှာလားဆိုလား ဘာဆိုလား။ နောက်တော့ တစ်လမ်းလုံးတောက်လျှောက်ပါလာတာမို့ ကားကိုရပ်ခိုင်းတော့မှ စက်လှေ ငှားချင်လို့ပါတဲ့။ ဧည့်သည်အလာနည်းတာမို့ ဟဲဟိုးအထိ ဧည့်ကြိုလာရတာတဲ့။ သူ့အိမ်မှာ ကားကိုထားခဲ့လို့ရပါတယ် စိတ်ချရပါတယ်တဲ့။ အသက်အန္တရာယ်နဲ့နီးတယ်ဆိုတော့ ဒီလိုပဲလေ စီးပွားရှာရတာမဟုတ်လားတဲ့။

ဒီတစ်ခေါက်အင်းထဲကို ခေါင်တိုင်ကနေဆင်းဖြစ်တယ် (ပုံမှန်က ညောင်ရွှေကသွားနေကြလေ)။ စက်လှေသမားအိမ်က ခရမ်းချဉ်သီးပုံကိုလည်း ကြည့်ပါဦးဗျာ.

ကောင်းကင်ပြာထဲက ဇင်ယော်တွေ

ရေလုပ်သားတို့အားမာန်

ဆောင်းခိုငှက်တွေ

အင်းထဲကကြာ ခရမ်းပြာ

ဒါကတော့ တနင်္ဂနွေထောင့် က နံပါတ် နှစ်အဆူပါ။ ကျောင်းဆောင်မှာပဲ အမြဲသီတင်းသုံးတဲ့အဆူပါ။

အလိုတော်ပေါက်က နောက်ထပ် တူးဖော်နေဆဲ ဘုရားတစ်ဆူ

အင်းထဲက ပဒေါင်လူမျိုးများ

သူတို့တတ်ကျွမ်းတဲ့ ဘာသာရပ်က အင်္ဂလိပ်စာ တရုတ်စာ မြန်မာနဲ့ ရိုးရာဘာသာစကားတွေဆိုတော့ ကိုယ့်ထက်တောင် တော်နေသေးတယ်။ သူတို့ဝတ်တဲ့ ကွင်းတွေကို ၈နှစ် ၁၀နှစ်နဲ့ ၁၅ နှစ်တွေမှာ သုံးကြိမ်တိတိ ဝတ်ဆင်ရတယ်လို့ ရှင်းပြပါတယ်။ နာလားဆိုတော့ မနာဘူးလို့တော့ ပြောပါတယ် ကွင်းတွေကို မ, ကြည့်တော့ အားပါးပါး အလေးသားကလား။

ရှေ့မှာအကြိမ်ကြိမ် ရောက်ခဲ့ဖူးပေမယ့်။ ဒီတစ်ခေါက်တော့ မရောက်ဖူးတဲ့ အင်းတိမ်ဒေသအထိ ထဲထဲဝင်ဝင်သွားဖြစ်ခဲ့တယ်။

အင်းတိမ်သွားလမ်းတစ်ဖက်တစ်ချက် ရှုခင်း

ဘုရားတွေပေါတဲ့ရွှေအင်းတိမ်

ဘီလူးချောင်းမှသည် အင်းလေးကန်ဆီသို့

အင်းထဲက ရေလုပ်သားတွေ

အပြန်မှာတော့ ခရမ်းချဉ်သီးကိုရေဆေး ငြုပ်သီးမှုန့်နဲ့ ဆီဆားနယ်ပြီး မုန့်လေပွေနဲ့အင်းရိုးရာ စားရင်း အချမ်းဓါတ်ကိုဖြေခဲ့ရတယ်။ ရေပူစမ်းကို ဝင်ချင်ပင်မယ့် တောင်ပေါ်မှာ တစ်ထောက်နားရဦးမှာမို့ ဟင့်အင်းလို့ပဲ ငြင်းခဲ့ရတယ်။ အင်းထဲက မပြန်ချင်သေးဘူးလေ။

နောက်ထပ်ရွှေ့ပါဦးမယ်