ေရ……….ေရ

ဧရာ၀တီ၊ ခ်င္းတြင္း၊ သံလြင္၊ စစ္ေတာင္းတို႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေျမမွာ အထင္ကရကို စီးဆင္းေနခဲ့တာ။ သံုးေရေသာက္ေရအတြက္ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြလုိ ၀ယ္ယူသံုးစြဲရတယ္ဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူး။ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနလာခဲ့တဲ့ စက္ရံုေျမမွာ ေရသန္႕ဌာနက ျဖန္႕ေ၀ေပးတဲ့ ေက်ာက္ခ်ဥ္ေရေဖြးေဖြးေလးေတြနဲ႕ မပူမပင္ မေၾကာင့္မက် မေတာင့္မတ သံုးစြဲခဲ့ရတာ ၾကာျပီ။ ခုေတာ့ကမၻာၾကီးပူေႏြးျခင္းေၾကာင့္လား က်ေနာ္တို႕ေတြရဲ့ လက္လြတ္စပယ္ႏိုင္မွု ေတြေၾကာင့္လား မိခင္ဧရာ၀တီကို ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ေသာင္ျပင္ေတြနဲ႕ ထိပ္ကြက္ေနတဲ့ အမယ္အိုတစ္ေယာက္လို ျမင္ေတြ႕ခံစားေနရျပီ။

ဒီတစ္ေခါက္အိမ္အျပန္မွာ ပထမဆံုးစၾကားဖူးတာက ေရလႊတ္ခ်ိန္မမွန္ေတာ့ဘူးဆိုတာရယ္ ေရလာတုန္းေရခံဖို႕ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြေလ။ အရင္ကဆုိ မနက္ ၉နာရီကေန၁၀နာရီကို တစ္ၾကိမ္၊ ညေန ၅နာရီကေန ၆နာရီတစ္ၾကိမ္ တစ္ေန႕ႏွစ္ၾကိမ္ပံုမွန္ အခ်ိန္မွန္ေပးေ၀ေနၾက။ ဘံုဘိုင္ေခါင္းေလးဖြင့္လိုက္ရင္ တေ၀ါေ၀ါနဲ႕စီးၾကတဲ့ ေရအရွိန္က တိုင္ကီတစ္လံုး အုတ္ကန္တစ္ကန္ေတာ့ ခ်က္တစ္ျဖဳတ္ရယ္။ အခုေတာ့ လက္သန္းလံုးေလာက္ေရက တစ္ခ်က္ရပ္ တစ္ခ်က္က်နဲ႕ ေရပံုးတစ္ပံုးရဖို႕ နာရီနဲ႕ခ်ီၾကာေနခဲ့ျပီ။

က်ေနာ္တုိ႕၀န္ထမ္းရပ္ကြက္ေတြက ေျမျပန္႕ေတြမွာရွိသလို ေတာင္ကုန္းေလးေတြ ေပၚမွာလည္း အလ်ိဳအလွ်ိဳ။ ေတာင္ကုန္းေပၚက ရပ္ကြက္ေလးေတြမွာေတာ့ ေရမတက္လို႕ သံုးေရအတြက္ ခက္ခဲ ခ်ိဳးေရကမရွိ ေသာက္ေရအတြက္ အေျပးအလႊား။ အိမ္မွာ လူေစာင့္ရယ္လို႕မက်န္ခဲ့ေလတဲ့ ၀န္ထမ္းအိမ္ေတြေကာ။ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။

ညေနတိုင္လို႕ လမ္းမထက္မွာ အ၀တ္ထုတ္ေလးေတြကိုယ္စီပိုက္ျပီး ေရခ်ိဳးဖို႕လွုပ္ရွားေနၾကတာ ေတြ႕ေနရျပီ။ ခင္ရာခင္ရာ ေရရတဲ့ ရပ္ကြက္က မိတ္ေဆြေတြ အိမ္ကို ေရမရတဲ့ ရပ္ကြက္က ေရခ်ိဳးဖို႕အတြက္ သြားလာေနၾကသတဲ့ေလ။ မရွိမျဖစ္သံုးဖုိ႕စြဲဖုိ႕ေလာက္ငရေအာင္ အိမ္မွာမနည္းျခစ္ျခဳပ္ ေရခံၾကရတာကိုး။ ေရႊကိုမလို ေရကိုသာလိုသည္လို႕ ေအာ္ဟစ္ေနၾကျပီထင္သည္။

မိခင္ဧရာ၀တီကိုလည္းၾကည့္ပါဦး။ အရင္ကက်ယ္ေျပာလွတဲ့ ျမစ္ျပင္က်ယ္။ ေနာင္ဆုိရင္ ဟိုဘက္္ေသာင္ ဒီဘက္ေသာင္ လက္တစ္ေတာင္ေလာက္နဲ႕ေတာင္ ထိစပ္ႏုိင္ေကာင္းေတာ့မယ္။ ေရတစ္ခါ ခ်ိဳးဖုိ႕ ခပ္ဖုိ႕အေရး ေသာင္ျဖတ္ေနရတာနဲ႕တင္ အခ်ိန္ကုန္လူပန္း ႏြမ္းလ်ေနေတာ့တာ။

အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္မ်ား ထိန္းသိမ္းႏိုင္ရင္ေတာ့ ဧရာ၀တီကို အရင္အတိုင္း စိမ္းလ်က္ ေနျခည္အလာေရႊရည္ျဖန္းလ်က္ ျမင္ေတြ႕ရမွာပါ။ ပညာရွင္ေတြ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေနျပီလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ (ဗဟုသုတနည္းတဲ့ က်ေနာ္မသိလိုက္တာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္)။ သူတို႕တြင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္။ ျပည္သူျပည္သားျဖစ္တဲ့ ဧရာ၀တီကိုခ်စ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ကိုယ္တုိင္လည္း ပါ၀င္ေစာင့္ေရွာက္သင့္တယ္ထင္လို႕ ႏွုိးေဆာ္ျခင္းျဖင့္ အသိေပးအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

မိုႏိုပိုလီကစားပြဲအဆံုးသတ္

ကစားပွဲအဆုံးသတ်ရတော့မယ်။ နားချိန်ရယ်လို့ လုံးဝမချန်ခဲ့ပါဘူး။ ပြန်လာတဲ့ သူငယ်ချင်းတိုင်းက ပြန်လာတိုင်း အမြဲလွမ်းဆွတ်တမ်းတ ဖြစ်တတ်ကြတာတဲ့(မိခင်မြေနဲ့ကျန်ခဲ့တဲ့ မိသားစုကို ချစ်ကြတာကိုး)။ ဟင့်အင်းအဲဒီအလွမ်းတွေကို မလိုချင်ဘူး။ ခံစားချိန်ကိုမရှိအောင် တနင်္ဂနွေနေ့ ညနေ ဖလိုက်ကိုရွေးခဲ့တာ။ အထုတ်တွေချ လူကြုံလာယူတဲ့လူတွေယူ ပြီးတော့ နောက်နေ့မနက်မိုးလင်း ရုံးတက်၊ ပျက်ကွက်ခဲ့သမျှအတွက် တန်းစီနေတဲ့ အလုပ်ပေါင်းများစွာနဲ့ လွမ်းဖို့ အချိန်မရှိအောင်ကို လုပ်ပစ်ခဲ့တာပါ။

ဒီကစားပွဲမှာမြင်ခဲ့သမျှလေးတွေဝေမျှရရင်…

လေယာဉ်ချိန် နှစ်နာရီခွဲ၊ ပြည်ဝင်ခွင့် တန်းစီချိန်က တစ်နာရီခွဲ အပြင်ရောက်တော့ ဗိုက်တွေဆာနေခဲ့ပြီ (အရမ်းဗိုက်ဆာတတ်ရင် မုန့်ဆောင်ထားဖို့ပါ)

ရန်ကုန်က အရင်လိုပါပဲ (အရင်အတိုင်းရန်ကုန်ပေါ့ - ပြည်သူ့ရင်ပြင်နဲ့ တက္ကသိုလ်ထဲက သစ်ပင်တွေမပါဘူးဗျ)

ကျနော်နေခဲ့တဲ့ နှစ်နေရာလုံးက မီးမပျက်ဘူးဗျ 

နောက်ထပ်ထူးခြားတာက ကျနော်တို့တစ်နိုင်ငံလုံး ကိုရီးယားနိုင်ငံဖြစ်တော့မှာ။ ငှားစီးမိတဲ့ တက္ကစီဆရာက ညည်းတယ် ကိုရီးယားတစ်ခေါက်လောက်ရောက်ဖူးချင်တယ်တဲ့ ချန်ဂင်ချက်တဲ့ ဟင်းစားချင်တယ်ဆိုပဲ။ မင်းသာလေးကလေ ဟိုဟာလေ မနေ့ကဇာတ်ကားက ဘယ်လို၊ ဂျူမုံသူရဲကောင်းလေနဲ့ ကိုရီးယားတွေ အောင်မြင်နေတာကို မြင်ရကြားရခဲ့ပါတယ်။ ဆွေးနွေးကြတာတောင်မှ မနေ့ညကဘယ်လို ဘယ်အပိုင်းရောက်ရင် ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာမျိုး။ ကိုရီးယားအစားအစာတဲ့ ကိုရီးယားဒီဇိုင်း အဝတ်အစားတဲ့ ဘုရားကဆုပေးတဲ့သူတွေတောင် ကိုရီးယားမင်းသားမင်းသမီးလိုချောပါစေလို့ အပ်ဒိတ်လုပ်ထားပြီးပြီဗျ။ အဲလို…

လျှပ်စစ်ပစ္စည်းများစျေးကျနေတယ်လို့သိရတယ်

ကန်တော်ကြီးက ကုန်စည်ပြပွဲ ရောက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့အမှတ်တရပါ

ကောင်မလေးချောလို့လည်းရိုက်တာပါ

အိုင်တီပြပွဲကိုလည်း ဖျတ်ခနဲ

တကယ်တမ်းတော့ အဲဒီအိမ်လေးမှာပဲ ဝါဂွမ်းတွေ ခြွေရင်း သစ်ပင်တွေစိုက်ရင်း လေတွေတိုက်ချင်သလောက်တိုက်ပါစေ လွင့်လာတဲ့ မြေနံ့ကို ရှူရင်း ဒါငါ့မြေလို့ ရွတ်နေချင်တာပါ။

မိုနိုပိုလီကစားပွဲကိုပဲ ဒီမှာပဲ ရပ်လိုက်ရပါပြီခင်ဗျာ…….

အိမ္အျပန္အေရႊ႕နဲ႕ အိမ္နားတ၀ိုက္ အေရႊ႕

မိတ္ထီလာကန်မယ် ဖားကောက်ခဲ့ပါ့မယ် ဗျိုင်းရှေ့က ပျံကာ ပျံကာရယ်

ဂွေးချိုက ပန်းမြိုင်လယ်က ဥယျဉ်မှူးရိုက်ကွင်းတစ်နေရာ အမှတ်တရ

ပင်းချောင်းတံတားပေါ်မှ

ဒေါင်းသေချောင်း

မေကြးတံတား ညအလွ

အထက်မင်းလှ

မျိုးချစ်စိတ်နဲ့ခုခံခဲ့တဲ့ ရာဇဝင်ထဲက မင်းလှခံတပ်

တစ်ဝက်ကတော့ ပြိုကျ ပျက်စီးနေခဲ့ပြီ

ခရီးက ပြန်အရောက်တော့ ထီပေါက်တယ်ဆိုတဲ့ အသံကြားရတယ်။ မေထိုးခဲ့တဲ့ ဘုရားလှူရန်ဆိုတဲ့ ထီအုပ်က ၁သိန်းဆုပေါက်တာပါ။ ဓမ္မိကဆရာတော်ဘုရားတည်မယ့် ဘုရားအတွက် လှူမယ်ဆိုပြီးထိုးခဲ့တာမို့ ဆရာတော် သီတင်းသုံးတဲ့ မြကင်းတောင်ကို သွားရောက်လှူဒါန်းခဲ့ပါတယ်။ မြကင်းတောင်က မင်းလှ-သရက်လမ်းအပိုင်းမှာ ရှိပါတယ်။

ဘုရားစူးကတ္တရာလမ်း (မြေပဲယိုလမ်း)

ဖုန်ကြောက်သူများ မလာရ

ပန်ထွာဘုရင်မ တည်ထားခဲ့သော ဆုတောင်းပြည့်စေတီ

ဘုရားဖူးချင်တယ်လို့ ညတိုင်းအိပ်မက်ပေးလို့ မြကင်းတောင်ရောက် ကျောက်လိပ်

ဆရာတော်များတရား အားထုတ်ရာ ဂူသို့

ကသစ်ပန်း

မလွန်ပတ်ဝန်းကျင်

သမိုင်းထဲက စစ်သူကြီး

ထမနဲရာသီမို့ ထမနဲလေးတော့ ဆွဲခဲ့သေးတယ်

မြူနှင်းကြားက စက်ရုံမြေ

စထွက်ကွက်ကို တစ်ပတ်ပြန်ဖြတ်ရတော့မယ်။ စက်ရုပ်ဆန်တဲ့မြို့ပြမှာ မြို့ပြလရောင်တမ်းချင်းတွေ တသီချည်းနဲ့ ဘဝဆိုတဲ့ အရသာကို ပြန်လည်ရင်ဆိုင်ရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ပေါ့။ မဆွေးဘယ်သူရှိနိုင်မလဲ မလွမ်းဘယ်သူရှိနိုင်မလဲ ရွှေပြည်တော်ရယ် မျှော်လေတိုင်းဝေးနေပြန်တော့ ခက်တယ်.....

မင္းကြန္း စစ္ကိုင္းနဲ႕ မႏၱေလးကို အေရႊ႕

မုံရွာမြို့ အာရုဏ်ပျို့ရင် အိမ်ပြန်ဖို့ပြင်ကြရပြီ။

ညောင်ပင်ဝန်းက ကျနော့အကြိုက် နွားနို့ခဲကြော်ဗန်း

ပြီးတော့ ဗန်းကလေးနဲ့ ထမင်းသည်

ငှက်ပျောသီးခွံစိမ်း

စစ်ကိုင်းကောင်းမှုတော်

ငွေထည်လက်ရာထွန်းကားမှုအဖြစ် ဘုရားဆီမီးခုံနဲ့သောက်တော်ရေခွက်များ

ကောင်းမှုတော်စျေးတန်း

မိုးမိတ်ကုန်းမြေ

ကျေးဇူးတော်ရှင်မင်းကွန်းဆရာတော်ဘုရားအလွမ်းပြေ

ပုထိုးတော်ကြီး

ပုထိုးတော်ကြီးပေါ်မှ ဧရာဝတီ

ပုထိုးတော်ကြီးပေါ်မှ မြသိန်းတန်စေတီ

တစ်ပိုင်းကျန် ခြင်္သေ့

မြသိန်းတန်စေတီအလှ

သီတာခုနှစ်တန်

ရှေးဟောင်းတံခါး

မင်းဖြူမှန်မှန်ပြော

မင်းကွန်းလူအိုရုံမှ အဖွားအိုအမှတ်တရ

အင်က အော်အာဆောက်လုပ်ခါ နဲ့ အင်းကအော်ညီးဆောက်လုပ်ပြီးဆိုတဲ့ ဦးပိန်တံတား ညနေဆည်းဆာ

မြူနှင်းကြားက ဦးပိန် (နေလုံးကျတာနဲ့ ဦးပိန်တံတားကို မြင်ရဖို့လုံးဝမလွယ်ကူ)

နောက်ဆုံးတိုင်အမှတ်

ရွှန်းမီအတွက်ရေတံလျှောက်များ (ညဘက်ဘုရားကြီးကပုံများ သိပ်မကြည်ပါ)

လာရာလမ်းကို ပြန်ခဲ့ရပါပြီ.....