က်ေနာ္နဲ႕မိုႏိုပိုလီကစားျခင္း

ငယ်ငယ်တုန်းက ကစားဖူးခဲ့ကြတဲ့ မိုနိုပိုလီလေးကို အမှတ်ရမိတယ်။ အံစာတုံးကို ခေါက်ပြီးအကွက်တွေကိုရွှေ့ခဲ့ကြတယ်။ အခုလည်း ကျနော် အံစာတုံးမခေါက်ပဲ ချထားတဲ့အကွက်တွေကို အစဉ်လိုက်သွားကြည့်မိတယ်။

စထွက်ကွက်လေးပါ။ စထွက်ကွက်ကို ဖြတ်ရင်ဘဏ်ကနှစ်ရာထုတ်ယူရမယ့်အစား ပေးလိုက်ရတာက နှစ်ရာမကဘူးလေ။

ရ..ရထားကြီးပျော်ပျော်စီးပြီး ကျနော့ရဲ့ အိမ်ကလေးသို့ထဲက အိမ်ကလေးဆီကို ချီတက်ခဲ့တယ်.

နေဝင်ချိန်ညနေခင်းတစ်ခုကို ရထားပေါ်ကပဲ ရိုက်ခဲ့မိတယ်။

ရွာကိုရောက်တော့ ရွာရဲ့ လက်မှုပညာကို မှတ်တမ်းတင်မိပြန်ရော။ နာဂစ်ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ထွန်းကားလာတဲ့ သစ်မြစ်ဆုံ ပန်းပုလက်ရာကလည်း နှစ်ခြိုက်စရာကောင်းနေတယ်လေ။

ကမ္ဘာ့စီးပွားရေးကျဆင်းခြင်းကို ဖော်ညွှန်းနေတဲ့ ချောင်ထဲက ပန်းပုများ

ရွာကအပြန် ရန်ကုန်မြို့ ကန်တော်ကြီးရဲ့ ညဘက်ပါ။

မနက်စောစောဘုရားကို တက်ရင်း မြန်မာ့ဝါးငြမ်းအလှကို တမေ့တမော။ ဒီတစ်ခေါက် ကြာမှောက်ကြာလှန်တွေကြားမှာ စတီးတိုင်များထည့်သွင်းခြင်း ခေတ်မှီနည်းပညာများဖြင့် ဘုရားကို ပိုမိုခိုင်ခန့်အောင်ပြုပြင်နေတယ်ဆိုပါတယ်။ ရွှေစင်ရွှေပြားများကပ်လှူပူဇော်နိုင်ပြီး ရွှေပြားများအလွယ်တကူ ကွာမကျနိုင်တဲ့ နည်းပညာအသစ်လို့ ကြားသိရတယ်။

ဘုရားအရန်စေတီများနဲ့ ငှက်တစ်သိုက်

မသမာသူဝိသမလောဘသားတွေကြောင့် အရင်နေရာချောင်လေးထဲကနေ ပြောင်းရွှေ့အပူဇော်ခံထားတဲ့ ဆယ်တော်မူဘုရား

အကွက်တွေကျန်နေပါသေးတယ်....