၂၀၁၂ႏွစ္မ်ားဆီက ေျမပဲဆန္သို႕

တကယ္တမ္းသြားျဖစ္ခဲ့တာ ၂၀၁၂ကတည္းပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၂ႏွစ္မ်ားဆီက ေျမပဲဆန္သို႕လို႕ ေခါင္းစဥ္ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ေရးထားျဖစ္တာၾကာေပမယ့္ ေရးထားဖူးတဲ့ စာအေဟာင္းေပ်ာက္သြားတာေရာ စာမေရးျဖစ္တာ ၾကာတာေၾကာင့္ေရာ ဒီခရီးစဥ္ကို ေျခာက္ႏွစ္အၾကာမွပဲ ျပန္စေရးျဖစ္ေတာ့တယ္....

ေျမပဲဆန္ဆိုတဲ့ ထိုင္ဝမ္ကြ်န္းကို သြားဖို႕မထင္မွတ္ပဲ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ထိုင္ဝမ္သားနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳမွာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႕ကိုလာေစခ်င္တယ္ဆိုုတာနဲ႕ ထိုင္ဝမ္ကိုဘယ္လိုသြားမလဲ ဘာေတြလုပ္မလဲ စေလ့လာပါတယ္။ အရင္က ကိုတီဇက္ေအ ဘေလာ့မွာတင္ထားဖူးတာေတြ သူမ်ားေတြ သြားထားဖူးတာေတြ လိုက္ဖတ္ရပါတယ္။

ပထမဆံုးကေတာ့ ဗီဇာေလွ်ာက္ျခင္းပဲေပါ့။ က်ေနာ္တို႕ခရီးတခုသြားမယ္ဆိုရင္ ဒီအလုပ္ကို အရင္လုပ္ရစျမဲေလ။ online application ကို ဒီမွာတင္ပါတယ္။ ျပီးမွ ႏိုုင္ငံကူးလတ္မွတ္နဲ႕ ေဖာင္ကို PSA building ရံုးမွာသြားတင္ခဲ့တယ္။ ျပန္လာေရြးရမယ့္ ရက္ကိုတခါတည္း ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ ဗီဇာရမွာ မပူရေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို ဝယ္ရျပီေပါ့။ 

ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိုေတာ့ Tiger Airway နဲ႕ ဝယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ တေယာက္ကို စလံုး ၃၄၀ေလာက္ေပးရပါတယ္။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ျပီးတဲ့အခါ ေနစရာ. ဟိုတယ္ေတြ ေစ်းႏွဳန္းကေတာ့ အေတာ္ေလးမ်ားေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ထိုင္ဝမ္က လိုက္ပိုု႔ေပးမယ့္ အမ်ိဳးတေယာက္ အိမ္နားက အခန္းကိုပဲ ငွားျဖစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။ တရက္ကို စလံုး၄၀ေလာက္ေပးရတယ္ထင္တာပါပဲ။ အခုေသခ်ာ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

ခရီးစဥ္ကိုေတာ့ ထိုင္ဝမ္က အမ်ိဳးကပဲ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ေလယာဥ္က မနက္ေစာေစာေလယာဥ္မို႕ ေန႕လည္ တနာရီခြဲမွာ ထိုင္ဝမ္ကို ေရာက္ပါတယ္။ အေမးအျမန္းသိပ္မရွိပါဘူး ေအးေဆးပဲ လူဝင္မွဳၾကီးၾကပ္ေရးကို ေအးေဆးျဖတ္ပါတယ္။ အျပင္ဖက္မွာလည္း အမ်ိဳးက ေစာင့္ေနျပီ။ သူက သိပ္အားတာမဟုတ္ေတာ့ အားနာမိတယ္။

ကားဆရာပါ ငွားလာတာဆိုုေတာ့ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပသြားတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဘယ္နားကားငွားရမွန္းသိတာမဟုတ္ဘူးရယ္။ အမ်ိဳးအိမ္ကိုေရာက္တဲ့အခါ အထုတ္ေတြခ် ေန႕လည္စာ ေဟာ့ေပါ့ သြားစားၾကတယ္။ ေဟာ့ေပါ့ဆိုင္မွာ အၾကိဳက္ဆံုးက Häagen-Dazs ေရခဲမုန္႕အဝစားကိုပါပဲ။ ေဟာ့ေပါ့ဆြဲျပီးတာနဲ႕ ရထားကဒ္ျပားဝယ္တယ္။ ေန႕တပိုင္းေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တဲ့ ဒီေန႕မွာ ဘယ္ကိုသြားၾကမလဲ....

ပထမဆံုး ခ်န္ေကရွိတ္ မမ္မိုရီရယ္ေဟာကိုသြားၾကတယ္။ တာဝန္ခ်ိန္ေျပာင္းၾကတာေတြေတာ့ မေတြ႕ခဲ့ရပါျပီ။ 

ခ်န္ေကရွိတ္ မမ္မိုရီရယ္ေဟာကေန ဆြန္ယက္ဆင္ မယ္မိုရီရယ္ေဟာကို ကူးၾကတယ္။ ဆြန္ယက္ဆင္ေဟာမွာ ေမွာင္သည္အထိ ထိုင္ျပီး ၁၀၁ မီးလင္းလာတာ ေရပန္းေတြဖြင့္တာကို ေငးၾကတယ္။

ေမွာင္လာေတာ့မွ ထိုင္ဝမ္ရဲ့ အဓိကစြဲေဆာင္မွဳတခုုျဖစ္တဲ့ ညေစ်းတန္းကို ပတ္ၾကေတာ့တယ္။ ေစ်းခ်ိဳတယ္ဆိုတဲ့ တီရွပ္ေတြကို ေစ်းထပ္ဆစ္ျပီးဝယ္ၾကတယ္။ ေစ်းတန္းတေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ မုန္႕ေတြကိုလည္း ဘယ္အလြတ္ေပးခဲ့လိမ့္မလဲ.......