ထံုးစံအတိုင္း ဝီရိယၾကီးျပီး လာၾကိဳမယ့္ကားကို ေစာင့္ၾကတယ္။ ကားက ခ်ိန္းထားတဲ့အခ်ိန္ထက္ ေနာက္က်ျပီးမွ ေရာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ ဧည့္လမ္းညႊန္က အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ျဖစ္ျပီး တျခားခရီးသည္တေယာက္ ေနမေကာင္းတာမို႔ ေဆးဝယ္တာကို ေစာင့္ၾကရျပန္တယ္။
ေဆးဝယ္ျပီးတာနဲ႔ တလမ္းလံုး ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္းတာ ေရပူစမ္းမွာ တေထာက္နားပါတယ္။ အခ်ိန္မေလာက္တာရယ္ တိုးထဲမွာ မပါတယ္ရယ္ေၾကာင့္ ေရပူစမ္းမွာ အဆာေျပစား ခဏနားျပီး ဘုုရားျဖဴကို ထပ္ေမာင္းတယ္။ ေရပူစမ္းမွာ ျပဳတ္ဖို႕ ၾကက္ဥ ငံုးဥမ်ားလည္း ေရာင္းၾကတယ္။ လမ္းခရီးသာပါတယ္.
ဘုရားျဖဴဟာ ထိုင္းအႏုသုခုုမ ပညာရွင္တဦးတည္းပိုင္ျဖစ္ျပီး Immortal life ဆိုတဲ့ တန္ခိုးစြမ္းအင္မ်ိဳး ရမယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ထိုင္းဘတ္ေငြ ဘီလ်ံ ေလးဆယ္ေလာက္ အကုန္အက်ခံ တည္ေဆာက္ထားတာျဖစ္တယ္။ ၁၉ ၉ ၇ခုႏွစ္မွာ ေလ့လာသူေတြကို ဖြင့္လွစ္ျပသခဲ့ျပီး လက္ရွိ ဆက္လက္တည္ေဆာက္ေနဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။ အလွဴေငြ အနည္းငယ္သာ လက္ခံျပီး ထုုိင္းဘတ္ေငြ တေသာင္းထက္ မပိုတဲ့ ပမာဏ အျဖစ္ ကန္႕သတ္ထားပါတယ္။ ေဆာက္လုပ္ျခင္း ျပီးစီးမွဳဟာ ၂၀၇၀ ေလာက္မွ လို႕မွန္းဆရျပီး အေဆာက္အအံု ကိုးခုုပါဝင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သံသရာတံတား၊ ေကာင္းကင္တံခါးေပါက္၊ ပင္မ အေဆာက္အဦးတို႕ကို ေလ့လာခြင့္ရတယ္။ အျဖဴေရာင္ရဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ ေကာင္းမွဳကုုသိုုလ္လုုပ္ျပီး မွ်ေဝေပးရင္း ပိုင္ဆိုုင္တပ္မက္မွဳေတြကိုု စြန္႕လႊတ္ဖို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
နတ္ဘံုနတ္နန္းဆန္တဲ့ ဘုရားျဖဴမွာ လည္္ပတ္ခြင့္ တနာရီေလာက္ပဲအခ်ိန္ေပးျပီး ေမာ္ေတာ္ဆိပ္ကို ဆက္တိုက္ေမာင္းတယ္။ ဒီဖက္ကမ္းဟာ ထိုင္းနိုင္ငံ၊ ဟိုုဖက္ကမ္းဟာ လာအိုႏိုင္ငံ။ ေမာ္ေတာ္ေလး တခဏစီးသြားရံုနဲ႕ ဟိုဖက္ကမ္းကို ေရာက္ပါျပီ။ လာအိုကမ္းက ေစ်းတန္းေလးတခုမွာ ေစ်းဝယ္ရင္း တနာရီေလာက္ အခ်ိန္ေပးပါတယ္။ ယိုုးဒယားပိုက္ဆံ သံုးလို႕ ရျပီး ေစ်းေတြကေတာ့ မတန္တဆေတြပဲ ဆိုပါေတာ့။
ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာ တိုးဂိုက္က ခရစ္စမတ္နဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူး ဆုုေတာင္းသီခ်င္းဆိုျပတယ္. ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အၾကိဳက္ေပါ့.
မဲ့ေခါင္ျမစ္ျခားေနတဲ့ နယ္ျခားမွာ ျမန္မာျပည္နယ္စပ္ကိုု နဂါးရံုဘုုရားကေန သတ္မွတ္တယ္ဆိုလို႕ ဓါတ္ပံုုရိုက္ယူလာေသးတယ္.
လာအိုကေန ျပန္လာတဲ့အခါ ျမန္မာနဲ႕နယ္စပ္ကို ေမာင္းပါတယ္။ နယ္စပ္ေစ်းေလးမွာ ေစ်းဝယ္ခြင့္ တနာရီ အခ်ိန္ေပးတယ္။ နယ္ျခားဂိတ္ကေန ေက်ာ္လိုက္ရင္ ဟိုတဖက္ကမ္းက ခ်စ္ေသာေျမရယ္ေလ.
လာအိုကို ကူးခြင့္ေပးေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ဖက္အျခမ္းကို ကူးခြင့္မေပးခဲ့ဘူး။ သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ယူအက္စ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေပးရမွာ ျဖစ္တဲ့အျပင္ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူးဆုိျပီး တိုးဂိုက္က ရွင္းျပပါတယ္။ လာအိုဖက္ အကူးက ၅က်ပ္ပဲဆုုိေတာ့ ခရီးသည္ေတြ ျမန္မာျပည္ မကူးခ်င္ၾကေတာ့ဘူးေပါ့။
ေစ်းမွာလည္း ျမန္မာေတြ အမ်ားသား။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဟိုုတဖက္ကမ္းကိုကူးျပီး လည္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္။
ျမန္မာနယ္စပ္ကေန အျပန္ ေတာင္ေပၚ တိုင္းရင္းသားေက်းရြာကို လိုက္ပို႕ပါတယ္။ ေတာင္ေတြျခားထဲမွာ အခုုလိုမ်ိဳး ရြာငယ္ေတြ ေဆာက္ေပးျပီး အခါ လားဟူ မုုန္း စတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြကို ေနစရာစီစဥ္ေပးတာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ ဒီေနရာမွာ အေျခခ်လာ ျပီးမွ တိုင္းရင္းသားေက်းရြာ အေနနဲ႕ တိုုးေတြစီစဥ္ ဝင္ခြင့္ယူ ေစ်းလည္းေရာင္းနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ စီးပြားေရး လာဘ္ျမင္သလဲဆုိတာ။ ကိုယ္ေတြဆီကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အကုန္လံုး ေမာင္းထုတ္ခ်င္ေနခဲ့တာ မဟုုတ္လား။
ေစ်းေတြဝယ္ၾက ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ၾက လုပ္ျပီးတဲ့အခါ အားလံုုးဟာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ ေနခဲ့ျပီ။ ကားေပၚက ထုိင္ခံုကိုယ္စီမွာ ငိုုက္ျမည္းရင္း ေရႊၾတိဂံကေန ဇင္းမယ္ကို ျပန္ခဲ့ၾကျပီေပါ့။ အရင္တုန္းက နာမည္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ မူးယစ္ေဆးနဲ႕ ေရႊၾတိဂံဟာ အခုေတာ့လည္း ျငိမ္သက္လို႕ ......
.jpg)
No comments:
Post a Comment