လိပ္ျပာခြဲသူ

မခင္သီကို အတန္းထဲမွာ စေတြ႕ေတြ႕ျခင္း သူလည္း အမ်ားတကာလို ေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္သာ။ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ အဆင္းျဖင့္ မခင္သီသည္ သူတကာတို႕၏ စိတ္ႏွလံုးကို ဆြဲသိမ္းႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ တတန္းလံုးမွ်သာမက တေက်ာင္းလံုးကပါ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ မခင္သီအေၾကာင္းကို မၾကာခင္ တဖြဖြျပန္ၾကားသိေသာအခါ အံ့ၾသရိပ္တစက္မွ မစြန္းထင္းခဲ့…..

မခင္သီ၏ သတင္းသည္ တေန႕တၾကားေမႊးပ်ံ႕လို႕သာေနသည္။ သေဘာေကာင္းေသာ မခင္သီ၊ ကူညီတတ္ေသာ မခင္သီအျဖစ္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားကပါ ခ်ီးက်ဴးေထာပနာ ျပဳၾကေလသည္။ ေက်ာင္းတြင္သာမက ရပ္ရြာထဲတြင္ပါ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သူ၊ မိန္းကေလးပီသသူ အဆင္းသာမက အခ်င္းပါ လွေလသည္ဟု ေက်ာ္ၾကား၍သာ လာေတာ့သည္။

မခင္သီႏွင့္ စာၾကည့္တိုက္ထဲတြင္ စ၍ ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။ က်ေနာ္ ဖတ္ခ်င္၍ မွတ္ခိုင္းထားေသာ စာအုပ္ကို မခင္သီက ငွားျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း က်ေနာ္ဖတ္ခ်င္မွန္းသိသည့္အတြက္ ယူပါဟူ၍ ေပးလာသည္။ အားတံု႕အားနာျဖစ္မိပါလ်က္ စာအုပ္ျမင္လွ်င္ မေနႏိုင္ေသာ က်ေနာ္ကလည္း စာအုပ္ကိုဆြဲယူမိပါေတာ့သည္။ ထုိေန႕မွစ၍ မခင္သီကို စိတ္ေရာလူေရာ ရင္းႏွီးလာသည္ အထိ ခင္မင္မိခဲ့သည္။

စာဖတ္သူခ်င္းျဖစ္ရာ ဖတ္ထားေသာ စာမ်ားကို ေဆြးေႏြးသည္သာမက စာေရးဆရာမ်ားအေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ ေျပာမကုန္ႏိုင္ေသာ စကားမ်ားျဖင့္ တေန႕ထက္တေန႕ တိုးပြားလာျမဲ။ စာအုပ္မ်ားကိုပါေက်ာ္လာေသာအခါ အေတြးအျမင္၊ အယူအဆမ်ား အထိ ျပန္႕ပြားလာသည္။ သတိထားမိသည္မွာမခင္သီ..ခ်စ္ေသာမ်က္စိျဖင့္ၾကည့္ေသာေၾကာင့္ထင္သည္ ေျပာသမွ်အေၾကာင္းအရာတိုင္းမွာ အတိုက္အခံဆို၍ တစက္ကေလးမွ် မရွိခဲ့။

ဤသည္ကိုလည္း တႏွစ္ခြဲေလာက္ေသာ အခ်ိန္ကာလၾကာမွ သတိထားမိေတာ့သည္။ ျဖစ္ၾကသည္မွာ…မခင္သီႏွင့္ တခံုထဲထိုင္ေသာ ေမႏွင္းပင္။ မခင္သီဆီက ထမင္းဘူးထဲက ဟင္းမ်ားကို   ေမႏွင္းက ယူစားေလ့ရွိသည္တဲ့။ မခင္သီက တခြန္းတပါဒမွ် မေျပာခဲ့။ မျငိဳျငင္ဘူးလားလုိ႕   က်ေနာ္ေမးေသာအခါ မခင္သီရဲ့ စိတ္ရင္းသည္ ရွံဳ႕တြေနခဲ့လ်က္ အေရွ႕တြင္ မည္သို႕မွ်သေဘာမထားသည့္ႏွယ္။ မခင္သီကုိ က်ေနာ္ သတိထားမိသည္မွာ ထုိမွပင္ ျဖစ္သည္…

ေက်ာင္းနံရံကပ္စာေစာင္မ်ား ေရးၾကေသာအခါ သူသူငွာငွာ ေရးေသာစာမ်ားကို မေရးလိုေၾကာင္း က်ေနာ့ကို ဖြင့္ဟေလသည္။ သူမ်ားေပးေသာ ေခါင္းစဥ္ကို ေရးျခင္းထက္ မိမိရင္မွ ျဖစ္ေသာစာမ်ားကိုသာ သီဖြဲ႕ျခင္းကို ပိုခံုမင္ေၾကာင္းေျပာရာ က်ေနာ္မွလည္း အားရ၀မ္းသာ ေထာက္ခံခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ နံရံကပ္စာေစာင္တြင္ မခင္သီေရးေသာစာသည္ ထိုေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ လွပခမ္းနားစြာ ရွိေနေလေသာအခါ တျခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားကဲ့သို႕ လက္ခုပ္တီး၍ အားေပးရမလား၊ သူ႕ကိုပဲ ေမးခြန္းေမးရမလား ဇေ၀ဇ၀ါ…

က်ေနာ္ေရးေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားထဲမွ တခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မခင္သီက မႏွစ္သက္ဟုဆုိရာ က်ေနာ့မွာ အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ့စြာ။ လူဆိုသည္မွာ လူတကိုယ္ အၾကိဳက္တမ်ိဳးမို႕ သူ မၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေၾကာင္း ေျပာသည့္အခါ လက္ခံလိုက္ရံုသာ..သို႕ေသာ္ မခင္သီသည္ ကိုသုတနဲ႕ ထိုအေၾကာင္းအရာကို အခ်ီအခ်ေဆြးေႏြး၍ ႏွစ္သက္ခံုမင္ေၾကာင္း ျပသည္ကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္မိသည္၌ စိတ္ႏွလံုးသည္ ေနာက္က်ိ၍လာေပေတာ့သည္။ မခင္သီသည္ တမ်ိဳးပါတကား..ေနာက္တႏွစ္ နံရပ္ကပ္စာေစာင္တြင္ သူကိုယ္တိုင္က ထိုအေၾကာင္းကို ေရးေလရာ က်ေနာ့မွာသာ အံ့ၾသမင္သက္ျဖစ္လ်က္ ဖတ္မိသည္...

ထိုမွတ၀..က်ေနာ္ႏွင့္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္းတူသည္ဟူေသာ အရာမ်ားကို အတန္းထဲမွ ကိုေဇာ္ေဇာ္၊ မေသာ္တာတို႕ျဖင့္ သူေဆြးေႏြးေလေသာအခါ မတူညီသည္မ်ားကို ထပ္ခါထပ္ခါ ၾကားလာရျပန္သည္။ နားလည္ရခက္ေသာ မခင္သီပါေပ။ မခင္သီႏွင့္ လူတိုင္း ရင္းႏွီးေသာေၾကာင့္ မခင္သီ၏ အေၾကာင္းအျခင္းအရာမ်ားသည္ ေျပာေသာစကားမ်ားမွတဆင့္ တေယာက္စကား တေယာက္နား ၾကားတတ္သည္ကို သူသတိမျပဳမိေလသေလာ…

ေက်ာင္းမွ ေနာက္တလ နံရံကပ္စာေစာင္အတြက္ ေဆြးေႏြးပဲြကို တက္ရန္ မခင္သီကို တခုတ္တရ ဖိတ္ၾကားေသာအခါ မခင္သီက ေနအေတာ္မေကာင္းပါသျဖင့္ဟု အေၾကာင္းျပန္သျဖင့္ က်ေနာ္တေယာက္တည္း သြားျဖစ္ခဲ့သည္။ ေနာက္တေန႕ နံနက္ ကိုေမာင္ထြန္းတုိ႕ ေဘာလံုးပြဲကုိ မခင္သီမွ  လာေရာက္အားေပးသြားေၾကာင္း တတန္းလံုး ေျပာၾကေလေသာခါ က်ေနာ့မွာ ေၾကာင္စီစီ ျဖစ္ရျပန္သည္။ ေနအေတာ္မေကာင္းဘူး မဟုတ္လား။

ထပ္ခါထပ္ခါ ခံရဖန္မ်ားေသာအခါ က်ေနာ့အတြက္ မခင္သီ၏ လွည့္ကြက္မ်ားသည္ ရိုးစင္း၍လာေပသည္။ တျခားသူမ်ားကို ေျပာေလေသာ္ အမ်ားခ်စ္ေသာ မခင္သီကို အျပစ္တင္ၾကမည္ မဟုတ္ေခ်။ အားလံုးႏွင့္ သင့္တင္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ မခင္သီလိုလူမ်ိဳးကား ရွားပါးသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ႏွစ္လိုသည္ျဖစ္ေစ၊ မႏွစ္ျမိဳ႕သည္ျဖစ္ေစ မခင္သီသည္ ျပံဳးလ်က္ေနျမဲ။

ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္ျမင္သည္မွာ မခင္သီသည္ လိပ္ျပာမ်ားစြာ ခဲြႏုိင္သူျဖစ္သည္။ လူတေယာက္ခ်င္းဆီ၏ အၾကိဳက္ကိုလုိက္၍ တေကာင္ခ်င္း သူ၏ စိတ္လိပ္ျပာမ်ားကို ခြဲခ်ပစ္လိုက္ႏိုင္သည္။ သင္ မခင္သီနဲ႕ ေတြ႕ဖူး၍ ႏွစ္သက္သေဘာက်သြားျခင္း မရွိလွ်င္ ထူးျခားေသာ လူထူးလူဆန္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ မခင္သီ၏ လိပ္ျပာမ်ား ဆင္မတူ ေရာင္ကြဲရံုသာမက မ်ားသည္ထက္ မ်ားလာသည္ကို တေန႕တျခား ေရတြက္၍ ေက်နပ္ေနေလသည္....