20 July 2009

ႏွစ္သိမ့္ျခင္း

အျပစ္မျမင္ပါနဲ႕
တဆစ္ဆစ္
နစ္၀င္ခံစားတတ္တာ
ငါ့အမွားပါ

သစ္ရြက္တစ္ရြက္ေၾကြတာ
ေလ,လာမွ မဟုတ္ပါဘူး
ေလရူးကို လက္ညိဳးထိုးဖို႕
သစ္ကိုင္းေတြ ခဏခဏ
က်ိဳးေပးရမလား

မိုးစိုလို႕
ဖ်ားတာလား
မိုးစိုထဲသြားခဲ့တာလား
ေကာင္းကင္မည္းမည္း
ျမင္လ်က္
ထီးမေဆာင္တတ္ခဲ့

ဘယ္သူမွဇြတ္မဆြဲပဲ
ဖိနပ္ကိုဇြတ္လွည့္
ဦးတည့္တာ ဒီဘက္လို႕
မတ္တပ္ရပ္
တစ္ေယာက္တည္း
ျငင္းမိျပန္သတဲ့

အလြမ္းဆိုတာ
သင္ၾကားျခင္းမဲ့
သင္ရိုးမရွိတဲ့
တတ္ေျမာက္ျခင္းမွာ
ဂုဏ္ထူးမွတ္ထြက္လို႕
အံ့ၾသမင္သက္

အရာအားလံုးအတြက္
ဘယ္ဘက္ကိုမွ
မလွည့္ပဲ
ေအာက္တည့္တည့္ငံု႕ၾကည့္ရင္း
ေျမျပင္မွာ
ငါရွိေနတာ
သင့္ေလ်ာ္ရဲ့လား
ေတြးလ်က္

ကိုယ္တိုင္ေဆာက္တဲ့
အတၱအိမ္ထဲမွာ
လမ္းေပ်ာက္ေနခဲ့ျပီ

အျပစ္မျမင္ပါနဲ႕
တဆစ္ဆစ္
နစ္၀င္ခံစားတတ္တာ
ငါ့အမွားပါ

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႏွစ္သိမ့္ၾကည့္တာပါ။ ေျပရာေျပေၾကာင္းဆိုပါေတာ့…………

10 comments:

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

“အျပစ္မျမင္ပါနဲ႔
တဆစ္ဆစ္
နစ္ဝင္ခံစားတတ္တာ
ငါ့အမွားပါ”

အဲဒါေလး အရမ္းလွတာပဲ ကိုရြာသား...

“အလြမ္းဆိုတာ
သင္ၾကားျခင္းမဲ့
သင္ရိုးမရွိတဲ့
တတ္ေျမာက္ျခင္းမွာ
ဂုဏ္ထူးမွတ္ထြက္လို႔
အံ့ၾသမင္သက္”

ဂုဏ္ထူးမွတ္ထြက္တာေတာ့ မွန္ေပမယ့္ အလြမ္းမွာေတာ့ မဟုတ္တာေသခ်ာတယ္။ ႀကိဳးစားသူေတြအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ရစျမဲမို႔ “တို႔ျဖင့္ မအံ့ၾသေပါင္” (ေဒၚျမေလး အိုက္တင္ျဖင့္ ေျပာသည္။ း))

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

Hi, bro!!! Don't worry. It will become ok.

လင္းဒီပ said...

ဘယ္သူ႕ဘယ္သူမွ အျပစ္မတင္ေၾကး ခ်စ္ျခင္းမွာ ႏွစ္ဦးလံုး ယစ္မူးကခုန္ခဲ့ၾကတာ...

သင္ရိုးမဲ့တဲ့အလြမ္းေတြပဲ က်န္ေနရစ္ခဲ့တာေတာ့ ငါ့ၾကမၼာသက္သက္ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္..

Htoo Aung Lwin said...

ခ်စ္ခ်င္ရင္ အပစ္မျမင္ေၾကး

ေကာင္းကင္ျပာ said...

ေျပရာ ေျပေၾကာငိးေပါ့ ရြာသားရယ္

နဒီမုိးညဳိ said...

အခ်စ္ဝင္ရင္..အျပစ္မျမင္ဖူး..လုိ ့..ၾကားဖူးတာပဲ..
ကဗ်ာေလး..ေကာင္းတယ္..း)

မဂၤလာပါ .... said...

ကိုရြာသား လာလည္သြားပါတယ္ေနာ္ .... အရမ္းခံစားေနရပံုပဲေနာ္ ... ဟဲ ဟဲ...ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ အစ္ကိုေရ....။

Rita said...

ေလာေလာဆယ္ ခံစားရတာေတြကို အႏုပညာလုပ္ေနႏိုင္ေသးရင္ အဲဒါ တကယ္ မခံစားရေသးဘူး။
(ေလာေလာဆယ္ လို႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ ပါတယ္ေနာ္။ ၿပီးသြားမွ အတိတ္ကို ျပန္ေျပာတာ မပါ။)

khin oo may said...

စာသားေတြလွတယ္။

puluque said...

အျပစ္မျမင္ပါနဲ႔
တဆစ္ဆစ္
နစ္ဝင္ခံစားတတ္တာ
ငါ့အမွားပါ”
အမွားလို႔သတ္မွတ္တယ္တဲ့လား... စိတ္မေကာင္းစရာပဲ.. က်ေတာ္သာဆို..အမွားလို႔မသတ္မွတ္ခ်င္ဘူး... ဟုတ္ပါတယ္ေလ.မွားတယ္မွန္တယ္္ဆိုတာ ကိုယ္ခံယူခ်က္ေပၚ မူတည္မလားမသိ။

တစ္ခါတေလေနာင္တရေနမိတာလား။ ဇေဝဇဝါ မဆုံးျဖတ္ႏုိင္ဘူး ျဖစ္ေနတာလားမသိ(တတိယအပုဒ္ႏွင့္စတုတၱအပုိဒ္ကိုရည္ညြန္း)

ကိုယ္တိုင္ေဆာက္တဲ့
အတၱအိမ္ထဲမွာ
လမ္းေပ်ာက္ခဲ့ၿပီး


တစ္ကယ္လား။ ထြက္မယ္ဆိုရင္ ထြက္ဖို႔ထြက္ေပါ့က္ေတြ ရွိေသးေနပါေသးတယ္။

ဟုတ္ကဲ့အျပစ္မျမင္ပါဘူး။ အမွားလု႔ိေတာ့ မသတ္မွတ္ေစခ်င္ပါ။ က်ေတာ္သာဆို ငါရဲ႕ႈအားနည္းခ်က္။ ငါ့ရဲ႕အက်င့္လို႔ ေျပာမိမလားမသိ